امین خسروشاهی: محیط رشد افراد را آماده میکرد
امین خسروشاهی، دانشآموخته دانشگاه شریف است که سالها در شرکت شاتل فعالیت داشت و اکنون…
۱۶ شهریور ۱۴۰۳
یحیی تابش سال ۱۳۳۹ در تهران چشم به جهان گشود. او فارغالتحصیل رشته مهندسی کامپیوتر از دانشگاه صنعتی شریف است و مدرک دکتری خود را در رشته ریاضیات کاربردی از دانشگاه سیراکیوس آمریکا اخذ کرد. تابش به مدت ۱۱ سال در دانشگاه صنعتی اصفهان مشغول به کار بود.
سال ۱۳۵۳ ایشان در اواخر دوران دانشجویی خود بود. در آن زمان دکتر ضرغامی رئیس وقت دانشگاه صنعتی اصفهان (به عنوان واحد دانشگاهی شماره دوم دانشگاه صنعتی آریامهر تهران) برای اجرای پروژهای که داشت، عدهای از دانشجویان را بورسیه و شرایطی برای ادامه تحصیل آنان در خارج از کشور مهیا کرد. این دانشجویان پس از اتمام تحصیل به کشور بازگشتند و عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان شدند. یحیی تابش که جزو این دانشجویان بود یکی از ارکان مهم راهاندازی دانشگاه صنعتی به شمار میآمد.
پس از وقوع انقلاب اسلامی، «دانشگاه صنعتی آریامهر تهران» به «دانشگاه صنعتی شریف» تغییر نام داد و واحد دانشگاهی مستقر آن در اصفهان، «دانشگاه صنعتی اصفهان» نامیده شد و به صورت مستقل به فعالیتهای خود ادامه داد. دکتر تابش در آن دوره بخشی از دانشکده علوم ریاضی را اداره میکرد.
در دانشگاه صنعتی اصفهان، مجله فرهنگ و اندیشه ریاضی متعلق به انجمن ریاضی بود. دکتر تابش نقش موثری در این مجله و ساماندهی کتب درسی ایفا کرد. ایشان علاوه بر مدیریت مجله دانشگاهی به نام مجله پیک ریاضی، تغییر و تحول مهمی در آموزش ریاضی در ایران ایجاد و در این زمینه کمک شایانی کرد.
فهرست سایر مطالب یادنامه دکتر تابش آرش برهمند: تابش ابدی یک ذهن پاک دکتر تابش: حالا نوبت جوانها است بخش اول: آغاز راه حسین معصومی همدانی: آدمها را خوب میشناسد علیاصغر اسکندربیاتی: دکتر تابش خودباور است بیژن ظهوری زنگنه: خیلی به جوانها اعتماد میکرد علی اصغرزاده پارسا: خصیصه تابش، مردمداری است بخش دوم: در دانشگاه صنعتی شریف سعید سهرابپور: حیف که دکتر تابش در ایران نیست سیاوش شهشهانی: ایشان بسیار اهل عمل است ناصرعلی سعادت: دغدغهاش بیکاری فارغالتحصیل هاست محمد قدسی: چهره برجستهای در المپیاد داشتند بخش سوم: المپیادیها احمد مرشدیان: دلمان تنگ شده است امید نقشینه: یکی از وجوه تمایزشان صبر بود امین خسروشاهی: محیط رشد افراد را آماده میکرد روزبه پورنادر: ایشان حقیقتاًً جای پدر ما بودند سعید ایران فرد: دلسوزترین استادی که شناختهام علی زواشکیانی: مدام در حال فکر و ایده جدید هستند علیرضا زارعی: درخواست دانشجویان بیپاسخ نمیماند محمد مهدیان: مدیون ایشان هستیم رضا محمدی قایقچی: به ما اعتماد می کرد زهرا عمرانی: ساکن قاره هفتم