امین خسروشاهی: محیط رشد افراد را آماده می‌کرد
امین خسروشاهی، دانشآموخته دانشگاه شریف است که سالها در شرکت شاتل فعالیت داشت و اکنون…
۱۶ شهریور ۱۴۰۳
محمد قدسی: چهره برجسته‌ای در المپیاد داشتند یادنامه دکتر تابش
محمد قدسی در سال ۱۳۶۸ دکترای خود را از دانشکده علوم کامپیوتر دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا گرفت. پس از بازگشت به ایران در دانشگاه صنعتی شریف مشغول تدریس شد. او از بنیان‌گذاران انجمن کامپیوتر ایران است. قدسی حدود دو دهه سرپرست کمیته ملی المپیاد کامپیوتر ایران و سرپرست تیم اعزامی ایران به المپیاد بین‌المللی کامپیوتر بود.
چگونه با دکتر تابش آشنا شدید؟ از خاطرات‌تان با دکتر تابش برای ما بگویید.
سال ۱۳۷۹ وارد دانشگاه شدم به عنوان عضو هیأت علمی دانشکده کامپیوتر. آن زمان نام دانشکده ریاضی و علوم کامپیوتر بود. ایشان بعداً آمدند و عضو هیأت علمی شدند. در سال ۱۹۹۲ایشان سرپرست تیم المپیاد دانش‌آموزی ایران در آلمان بودند و من را به عنوان دستیار در این المپیاد دعوت کردند. در آنجا چند نفر از بچه‌های دیگر از جمله فرشاد رستم‌آبادی، نتیجه خیلی خوب و غیرقابل انتظاری آوردند. سال بعد از آن در سال ۱۹۹۳ در آرژانتین من سرپرست بودم و‌ایشان دستیار بودند. در آنجا آقای مهدیان حضور داشتند که نمره کامل آوردند و نتیجه عالی بود. در آن سال ما رتبه چهارم شدیم. توجه‌ها به ما جلب شد. آن روز‌ها امکان اینترنت به حدی نبود که بتوانیم اطلاعات را منتقل کنیم. آن زمان با‌ایشان بیشتر آشنا شدم. چهره خیلی برجسته‌ای داشتند و عمیق بودند در این کار‌ها. البته‌ایشان در المپیاد ریاضی درگیری بیشتری داشتند. بنده ۲۰ سال سرپرست المپیاد کامپیوتر بودم؛ اما‌ایشان در آن یکی دو سالی که با بنده بود در المپیاد ریاضی مشغول بود. خیلی هم مؤثر بودند و هنوز هم خیلی در المپیاد ریاضی مؤثر و درگیر هستند. ارتباط ما از نظر المپیادی با هم قطع شد اما همکار دانشگاه بودیم. ایشان در دانشگاه صنعتی شریف مربی بود و من استادیار شدم بعداً. مدتی بعد‌ایشان استادیار شدند و همکار بودیم. ما اخیراً در دانشگاه غیاث‌الدین جمشید کاشانی عضو هیأت مؤسس هستیم. ایشان چهره خیلی ماندگاری دارند و در زمینه‌های کارآفرینی خیلی مؤثرند؛ اما ملاقات ماهی یک دفعه‌ای داریم با همدیگر. تفکر خیلی عمیقی دارند. ایشان از دانشگاه تشریف بردند و بازنشست شدند. الآن در دانشگاه استنفورد هستند و کار‌ها را بیشتر آنجا انجام می‌دهند و من هم یک ترم در استنفورد استاد مطالعاتی بودم و‌ایشان را گه‌گاهی می‌دیدم.
هنوز با دکتر تابش در ارتباط هستید؟
ما الآن در دانشگاه غیاث‌الدین جمشید کاشانی عضو هیأت مؤسس هستیم و ماهی یک دفعه جلسه داریم و خدمت‌ایشان می‌رسم. ایشان افکار خیلی جالبی دارند.
کمی از خصوصیات اخلاقی دکتر تابش و وجه تمایزشان صحبت می‌کنید؟
من زمانی که استاد آنجا بودم و‌ایشان هم بودند خیلی ارتباط چندانی نداشتیم با یکدیگر چون رشته من کامپیوتر بود و رشته‌ایشان ریاضی بود. دورادور می‌دیدم که چقدر‌ایشان خواهان دارند و میان دانشجو‌ها بسیار محبوب‌اند. از این نظر خیلی مورد توجه همه بود. تا اینکه آقای دکتر مهری که استاد دانشگاه صنعتی شریف بودند همزمان با‌ایشان بازنشست شدند. بعد از رفتن‌ایشان به استنفورد ارتباط ما از طریق دانشگاه غیاث‌الدین جمشید کاشانی برقرار بود. زمانی که‌ایشان در دانشگاه شریف بودند چهره محبوبی به خصوص میان بچه‌های المپیاد ریاضی بودند. آن زمانی که تصادف ناگوار پیش آمد و عده‌ای از بین رفتند و مجروح شدند مثل خانم میرزا خانی، ایشان به عنوان رئیس دانشکده خیلی تلاش کردند. در آن تصادف غم‌انگیز‌ایشان نقش بسیار زیادی داشتند و با رؤسای دانشگاه در تماس بودند. این ماجرا را خیلی خوب هندل کردند.
کمی از دستاورد‌هایی که از دوران دکتر تابش به یادگار مانده که نتیجه زحمات‌ایشان بوده بگویید.
در دانشگاه جمشید کاشانی درسی دارند در زمینه کارآفرینی که خیلی محبوب است و علاقه دارند آن را در ایران هم تدریس کنند.
نکته خاصی مانده که بخواهید بگویید؟ چه تأثیری روی دانشجویان و همکاران داشته‌اند؟ شخصیت‌شان چگونه بوده؟
ایشان در حدی که من می‌دانم چهره‌ای هستند که بسیار‌ایده‌های نو و جالبی دارند و عمیق هستند که مورد علاقه دانشجویان است. به طور مشهود، ایده‌پروری‌ایشان در زمینه‌های مختلف بسیار محسوس است. در دانشگاه استنفورد که تشریف دارند درس‌هایشان خیلی مورد توجه بچه‌ها قرار می‌گیرد.
فهرست سایر مطالب یادنامه دکتر تابش آرش برهمند: تابش ابدی یک ذهن پاک دکتر تابش: حالا نوبت جوان‌ها است بخش اول: آغاز راه حسین معصومی همدانی: آدم‌ها را خوب می‌شناسد علی‌اصغر اسکندربیاتی: دکتر تابش خودباور است بیژن ظهوری زنگنه: خیلی به جوان‌ها اعتماد می‌کرد علی اصغرزاده پارسا: خصیصه تابش، مردم‌داری است بخش دوم: در دانشگاه صنعتی شریف سعید سهراب‌پور: حیف که دکتر تابش در ایران نیست سیاوش شهشهانی: ایشان بسیار اهل عمل است ناصرعلی سعادت: دغدغه‌اش بیکاری فارغ‌التحصیل هاست محمد قدسی: چهره برجسته‌ای در المپیاد داشتند بخش سوم: المپیادی‌ها احمد مرشدیان: دلمان تنگ شده است امید نقشینه: یکی از وجوه تمایزشان صبر بود امین خسروشاهی: محیط رشد افراد را آماده می‌کرد روزبه پورنادر: ایشان حقیقتاًً جای پدر ما بودند سعید ایران فرد: دلسوزترین استادی که شناخته‌ام علی زاوشکیانی: مدام در حال فکر و ایده جدید هستند علیرضا زارعی: درخواست دانشجویان بی‌پاسخ نمی‌ماند محمد مهدیان: مدیون ایشان هستیم رضا محمدی قایق‌چی: به ما اعتماد می کرد زهرا عمرانی: ساکن قاره هفتم
ارسال دیدگاه