خانوارهای ایرانی طی سه سال گذشته فقیرتر شده‌اند و همواره مابه‌‌التفاوت هزینه‌ها و درآمدهای آنها بیشتر شده است. این روند به صورت مستقیم می‌تواند بر میزان خرید آنها از بازارهای الکترونیکی و مارکت پلیس‌ها تاثیرگذار باشد.
حاضران در نشست تخصصی «نقش اینترنت اشیا در شهرهای هوشمند»، بر لزوم رفع موانع فعالیت بازیگران حوزه شهر هوشمند تأکید کردند.
دیجی‌کالا چهارشنبه این هفته در مراسم «نیم‌دایره» از گزارش مفصل شش‌ماهه نخست خود رونمایی خواهد کرد که پیش‌بینی می‌شود با توجه به تسلط کم و بیش مطلق این شرکت بر بازار فروش آنلاین کشور تبدیل به مهمترین سند تجارت الکترونیکی ایران شود.
حاضران در پنل «عدم قطعیت‌های توسعه نسل ۵ ارتباطات (۵G) در شهرهای هوشمند» در همایش تهران هوشمند تأکید کردند با توجه به مشکلات موجود و نبود زیرساخت‌ها، سرمایه‌گذاری روی ۵G مقرون‌به‌صرفه نیست و می‌توان از فناوری‌های موجود، حداکثر استفاده را برد.
جمعی از نمایندگان مجلس طرح دو فوریت «الزام دسترسی به خدمات اینترنت» برای جلوگیری از قطعی اینترنت در شرایط اضطرار بدون مجوز مجلس را تقدیم هئیت رئیسه کردند.
آمار تمیز و شفافی در بخش‌های حاکمیتی برای برنامه‌ریزی دقیق وجود ندارد.
به گزارش پیوست، رئیس مرکز آمار و رصد شهری شهرداری تهران با بیان این مطلب در در پنل مدیریت هوشمند ترافیک سومین همایش شهرهوشمند گفت: «به عنوان مثال پس از بررسی‌ها و آمارگیری دقیق مشخص شد ۴۹۲ هزار مجوز تاکسی در تهران وجود دارد که بسیار بیشتر از سقف مجوزی ۸۰ هزار تایی است که تعیین شده است.»
انقلاب صنعتی تاکنون به چهار نسخه تقسیم شده و دگرگونی‌های بزرگی را در بر می‌گیرد که در حوزه صنعت و تولید رخ داده است. صنعتی شدن به معنای استفاده از نیروی ماشین به جای نیروی انسانی است. در واقع ماشین‌ها در آغاز انقلاب صنعتی اول کم‌کم جای نیروی کار را گرفتند؛ مثلاً دستگاه ریسندگی جایگزین هزاران فردی شد که در کارگاه‌های ریسندگی مشغول کار بودند. تولید روندی فنی و انبوه به خود گرفت و به این ترتیب، صنعت ۱٫۰ با سرعت زیادی مراحل ترقی را طی کرد و صنعت ۲٫۰ مجال بروز یافت که مهمترین عامل ظهورش انرژی الکتریسیته بود. صنعت ۲٫۰ جای خود را به صنعت ۳.۰ داد که با اختراع و تولید دستگاه‌های متنوع الکترونیکی مانند ترانزیستور و مدارهای اتوماتیک یکپارچه، به میزان قابل ملاحظه‌ای کار فیزیکی انسان را کمتر کرد. در نهایت این تحول‌ها انقلاب صنعتی ۴٫۰ یا انقلاب صنعتی چهارم را رقم زدند. انقلاب صنعتی چهارم یا Industry 4.0 که به آن تولید ۴.۰ (manufacturing 4.0) هم گفته می‌شود ترکیب فناوری اطلاعات و عملیات تولید و استفاده از فناوری دیجیتالی در تولید است و با بهره‌گیری از اینترنت اشیای صنعتی و فناوری‌هایی مثل دوقلوی دیجیتالی، بزرگ‌داده، ابر، تحلیل داده، هوش مصنوعی و یادگیری ماشین تولید را
دالان تنگ و تاریک تاریخ با حفره‌ها و چاله‌هایی که شاید برخی از آنها هیچ‌گاه نور حقیقت را بر خود احساس نکنند، در برابر ما قرار دارد. تاریخی ۱۰ ساله که در نگاه اول تجربه‌ای است یگانه؛ اما اگر اندکی از آن فاصله بگیریم، سرخط خبرها را بخوانیم و به نجواهای دیگران گوش دهیم، خواهیم دید داستانی است تکراری که در نقاط مختلف کشور بارها رخ داده؛ از اراک تا اهواز. باز هم اگر بیشتر به عقب برویم، تکرار این ماجراها را همین بالای سرمان در روسیه می‌بینیم. داستانی که نام «خصوصی‌سازی» بر آن گذاشته‌اند، در بدفرجامی، طعنه به غمنامه رستم و سهراب و در مکرر بودن به سریال‌های تلویزیونی پهلو می‌زند. تنها نام‌ها هستند که تغییر می‌کنند. هپکو، نیشکر هفت‌پته، آذرآب و… نام‌هایی هستند که از پی هم می‌آیند. آش آن‌قدر شور شده که اقتصاددانان راست‌گرا هم خواستار توقف «خصوصی‌سازی»* شده‌اند. این بار ما کتاب خصوصی‌سازی شرکت مخابرات ایران را ورق می‌زنیم. داستانی را روایت می‌کنیم که از سال ۸۵ آغاز شد، در ۸۷ شکل جدی‌تری به خود گرفت و در ۸۸ رسمی شد. داستانی که انگار در یک دور باطل قرار گرفته. با هر بار تغییر در سطح کلان مدیریتی مخابرات، امیدها برای رسیدن به ساحل آرامش زنده
استارت‌آپ‌ها معمولاً تلاش می‌کنند با هزینه‌های پایین کار خود را به سامان برسانند و همین موضوع باعث می‌شود آنها حتی از برخی هزینه‌های بسیار ضروری نیز چشم‌پوشی کنند که یکی از این هزینه‌ها، مربوط به اخذ مشاوره حقوقی و قراردادی است. در چند ماه اخیر، خبرهایی از اختلاف در یکی از استارت‌آپ‌های حوزه بلاک‌چین در فضای حوزه استارت‌آپی کشور شنیده‌می‌شود. این اختلاف به خصوص از آنجا مهم بود که در اتمسفری رخ می‌داد که اولاً به شدت بکر است و ثانیاً حاکمیت، به دلیل دغدغه‌هایی از جنس امنیت اقتصادی، تحولات مربوط به آن را به دقت پیگیری می‌کند. از این روست که تصمیم گرفتیم طی صحبت با هر دو طرف این دعوای حقوقی، ریشه‌های آن را مورد ارزیابی قرار دهیم. بنابراین در ابتدای این مطلب گزارشی خواهید خواند از دو جلسه تقریباً ۷۵ دقیقه‌ای که با هر یک از این طرفین گذاشته و سخنان آنها شنیده شده است. طبیعی است که مسئولیت هر ادعایی با طرفی است که این ادعا را دارد و پیوست نفیاً یا اثباتاً در این خصوص نظری دارد. پس از آن هم تحلیلی حقوقی خواهیم داشت درباره این پرونده. یک استارت‌آپ را های‌جک کردند داستان از زمستان سال ۹۵ شروع می‌شود و به قول مدیران اریاتک
در دنیای امروز، صنعت ۴٫۰، اینترنت اشیا و دیجیتالی شدن از جمله داغ‌ترین مباحث در دنیای تولید هستند اما اغلب مورد کژفهمی قرار می‌گیرند. ابهام در زمینه صنعت ۴٫۰ هنوز زیاد است اما امروز به بررسی برخی فناوری‌های کلیدی می‌پردازیم که زیربنای صنعت ۴٫۰ و همچنین تولیدات واقعی را تشکیل می‌دهد. صنعت ۴٫۰ در یک نگاه صنعت ۴٫۰، اسم رمزِ تحول در محیط تولید سنتی است. صنعت ۴٫۰ که با عنوان انقلاب صنعتی چهارم نیز شناخته می‌شود، دارای سه گرایش فناوری در پشت این تحول است: ارتباط، اطلاعات و خودکارسازی انعطاف‌پذیر. صنعت ۴٫۰، فناوری اطلاعات و فناوری عملیاتی را درهم‌می‌آمیزد تا محیط سایبری فیزیکی را خلق کند. در نتیجه‌ی پیدایش راه‌حل‌های دیجیتالی و فناوری‌های پیشرفته که اغلب با صنعت ۴٫۰ شناخته می‌شود، یکپارچه‌سازی محیط سایبری و فیزیکی امکان‌پذیر شده است. اینترنت اشیای صنعتی، بزرگ‌داده، رایانش ابر، تولید افزایشی (Additive manufacturing)، روباتیک پیشرفته و واقعیت مجازی و واقعیت افزوده (VR/AR) برخی از این راه‌حل‌ها و فناوری‌ها هستند. این فناوری‌ها تحول دیجیتالی در صنعت تولید را از طریق یکپارچه‌سازی سامانه‌ها و فرایندهای پراکنده و همچنین ترکیب سامانه‌های کامپیوتری در طول زنجیره تامین و ارزش‌گذاری شکل داده‌اند. تولید دیجیتالی و ارتباطات چندجانبه در صنعت ۴٫۰، طیفی از مزایا و گزینه‌ها را برای شرکت‌ها
نیروی متخصص، دانش فنی پیشرو، سرمایه کافی و مشاوران باتجربه برای موفقیت و رشد یک شرکت بزرگ شرط لازم است اما کافی نیست. جسارت رکن واجب و اساسی برای رشد و موفقیت هر شرکتی است. داستان استیو جابز را همه ما می‌دانیم. قصد تکرار مکررات ندارم اما آیا بدون جسارت و شجاعت او هرگز اپل پا به عرصه وجود می‌گذاشت؟ اگر هم می‌گذاشت شاهد این همه محصول انقلابی در دهه اول قرن ۲۱ بودیم؟ حالا که سال‌هاست استیو جابز را از دست داده‌ایم و تیم کوک نیز با همه توانایی‌های مدیریتی‌اش جسارت و شجاعت استیو جابز را در انتهایی‌ترین راهرو انبار بزرگ اپل چال کرده، انگار هواوی ادامه‌دهنده راه استیو جابز شده است. بدون شک اگر هواوی از این رکن مهم بی‌بهره بود هیچ‌گاه چنین جایگاهی را در بازار موبایل کسب نمی‌کرد. جایگاهی که لایق آن هم هست. همین مساله باعث شده بعد از محکم کردن جای پایش در بازار بی‌رحم موبایل، قدم بعدی را پیش بگذارد و وارد بازار لپ‌تاپ شود. بازاری که در آن اپل، ایسوس، لنوو، مایکروسافت، دل و دیگران با قلدری تمام سهم بازار را بین خود تقسیم کرده‌اند و چیزی برای تازه‌وارد‌ها نگذاشته‌اند. هواوی اما با هدف گرفتن محصولات اپل و مایکروسافت به دنبال پیدا
جهان امروز را بدون شک می‌توان عصر دیجیتالی و دیجیتالیزه شدن نام گذاشت. این نگرش نوین در کشور‌هایی که در ابتدای راه توسعه هستند بیش از پیش مورد توجه است. صنایع مختلف از طریق فناوری وارد فضای جدید رقابتی شده‌اند و هر روزه با استفاده از فناوری‌های جدید و نوآور سعی در پیشی گرفتن از رقبای خود دارند که نمونه بارز آن را می‌توان در صنعت مخابرات و بازار تلفن‌های هوشمند به وضوح مشاهده کرد. این تغییرات منجر به ظهور پدیده‌ای به نام اقتصاد دیجیتالی شده که یکی از مولفه‌های انقلاب چهارم صنعتی است. اقتصاد دیجیتالی شامل همه فرایندهای اقتصادی، فعالیت‌ها، معاملات و تعامل‌هایی است که مبتنی بر فناوری‌های دیجیتالی انجام می‌شود. اقتصاد دیجیتالی با تغییر فضای کسب‌و‌کار و به حداقل رساندن محدودیت‌های زمانی و مکانی آنها از یک سو و ایجاد مشاغل جدید در سازمان‌ها از سوی دیگر، نه تنها منشاء خلق فرصت‌های جدید شده، بلکه نیروهای انسانی سنتی را وادار به کسب مهارت‌های جدید برای بقا در فضای جدید کسب‌و‌کار کرده است. در عصر حاضر می‌توان به وضوح تغییر سبک زندگی را از یک دنیای سنتی به سبکی مبتنی بر فناوری‌های نوین، مملو از روابط اینترنتی و بر اساس کارکرد‌های رایانه‌ای و نرم‌افزاری مشاهده کرد. دیجیتالی‌سازیْ کسب‌وکارها را
سَداد زمینه کاری: ارائه راهکارهای نوین بانکی نیروی انسانی: ۱۷۰۰ نفر سال تاسیس: ۱۳۷۸ چنین گویند راویان اخبار و طوطیان شکرسخن: اگر قرار باشد میزان سرعت تغییرات در عرصه‌های گوناگون کسب و کار در ایران را مورد سنجش قرار دهیم، باید بدانیم در عرصه بانکداری باید از متر و معیاری متفاوت استفاده کنیم که گویا این عرصه، گوی سبقت را از دیگر عرصه‌های کسب و کار ربوده و میزان تغییر و تحولاتش (اغراق نباشد) به سرعت نور نزدیک می‌شود. اینها را گفتم تا بدانید گشت و گذار امروزمان در چه حال و هوایی سیر می‌کند. گشت و گذاری که خود نمونه‌ای بود مثال‌زدنی از همین نقل راویان و طوطیان اخبار. گشت و گذار در شرکت داده‌ورزی سداد که هرچند با عنوانی چون بازوی فناورانه بانک ملی شناخته می‌شود اما تنوع فعالیت‌ها و کثرت ماموریت‌های غیرممکنی که برای خود ممکن کرده است، نشان می‌دهد این پیله دیگر تنها سقف این پروانه نیست. از روزگار جوانی اینکه می‌گویم روزگار جوانی، نه به معنای کهنسالیِ امروز، که در واقع اشاره به قدمتی است که این روزها که عصر استارت‌آپ است و شرکت‌های تازه‌بنیان، کمتر به چشم می‌خورد. ۲۰ سال شوخی نیست. عمری است برای خودش. عمری که نه تنها از تعدد واحدها و
سال تولد: ۱۳۵۱ محل تولد: نقده سوابق تحصیلی: کارشناسی شیمی از دانشگاه خواجه‌نصیر، کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی از سازمان مدیریت صنعتی سوابق مدیریتی: مدیرعامل شرکت پرداخت الکترونیک سامان، معاون عملیات در سپ، مدیر برنامه‌ریزی در سپ تنها چند دقیقه طول می‌کشد تا با این مرد مونقره‌ای، راحت و صریح صمیمی شوید. از همان اول از شوخی‌هایی که با خودش و خانواده‌اش می‌کند می‌توان فهمید که در کت و شلوارش اسیر نشده. یک بانکی کلاسیک نیست. با خیال راحت حرف دلش را می‌زند و روشن بودن ضبط و دوربین هم نگرانش نمی‌کند. در حقیقت سید ابراهیم حسینی‌نژاد متعلق به آن نسلی از مدیران بانکداری الکترونیکی است که پشت میز یا صفحه‌کلید مدیر نشده‌اند؛ جایی پشت درهای کارخانه، دادگاه و راهروهای بانک مرکزی و جلسات طولانی شاپرک برای به بار نشستن یکی از معدود سرویس‌های نسبتاً پیشرفته الکترونیکی کشور جنگیده‌اند و بیش از آنکه یک مهندس باشند یک بازرگان‌اند. کسانی که یاد گرفته‌اند یک ایده، نرم‌افزار یا سوئیچ بدون کسی که ریسکش را به جان بخرد همه‌گیر نخواهند شد. متولد ۱۳۵۱ است در نقده. هرچند خانواده‌اش اصالتاً اهل شهر زیبای جلفا هستند ولی برای ماموریت پدرش که یک افسر شهربانی است باید به نقده بروند و همان‌جاست که سه فرزند اول
سال‌هاست که دولتمردان در مورد پیاده‌سازی دولت الکترونیکی و نقش آن در رشد و شکوفایی کشور صحبت می‌کنند و به تبع آن ما خبرنگاران نیز گفته‌های آنان را به روش‌های مختلف منعکس می‌کنیم اما آنچه تاکنون در مقابل ما به عنوان دولت الکترونیکی قرار گرفته- که این روزها به سمت دیجیتالی شدن و در نهایت هوشمند شدنش در حرکت هستیم- بیشتر شبیه شیر بی‌یال و دمی است که هرچند دولتمردان بر کشیدن کامل آن اصرار دارند اما توان تحمل درد آن را ندارند؛ دردی که از شفافیت ناشی می‌شود. هرچه می‌گذرد بیشتر به این نتیجه می‌رسم چیزی که مانع شکل‌گیری کامل دولت الکترونیکی در کشور شده، ترس از شفافیت است. هرچند بسیاری از صاحب‌منصبان کمبود بودجه و نبود اعتبارات لازم را دلیل به نتیجه نرسیدن و تکمیل نشدن نقشه کامل دولت الکترونیکی در کشور می‌دانند، که قطعاً این عامل هم موثر است، اما آنچه دلیل تمامی این کاستی‌هاست ترس از شفافیت است. ترس از شفافیت در جای‌جای کشور جا گرفته است. همه نگران جوابگویی هستیم و هیچ‌کس حاضر به قبول مسئولیت از جانب خود یا پذیرش مسئولیت وظیفه‌ای که انجام داده نیست. از همین روست که بسیاری از اسناد صادرشده در کشور مهر محرمانه می‌خورند و از دسترس خارج می‌شوند.
