بخش دوم: سفر به تهران و دانشگاه صنعتی شریف یادنامه دکتر تابش

یحیی تابش اواخر دهه ۶۰ تصمیم گرفت به تهران بیاید و فعالیت‌های خود را در دانشگاه صنعتی شریف ادامه دهد. یکی از علت‌های به تهران آمدن ایشان، راه‌اندازی آزمایشگاه کامپیوتر در این دانشگاه بود. در آن زمان دانشکده ریاضی و علوم کامپیوتر که مشترک بودند تفکیک شد و به دانشکده‌های علوم ریاضی و علوم کامپیوتر تغییر کاربری داد. دکتر پس از اینکه در دانشگاه شریف مشغول به کار شد به عنوان استاد دانشگاه به تدریس دروس عمومی پرداخت؛ اما به دلیل قابلیت‌های اجرایی بالایی که داشت دو دوره به معاونت دانشکده و دو دوره نیز به سمت ریاست دانشکده منصوب شد.

یکی از اقدامات تاثیرگذار ایشان پس از سفر به تهران، همکاری با نشر دانشگاهی بود که در این راستا مجله دانشگاهی پیک ریاضی اصفهان را به مجله ملی نشر ریاضی تبدیل کردند.

معاونت دکتر تابش با اولین دوره المپیاد ریاضی مصادف شد. ایشان به عنوان سرپرست و رهبر تیم، در جذب دانشجویان توانمند و مستعدی همچون مرحومه مریم میرزاخانی، محمد مهدیان، رویا بهشتی، روزبه پورنادر و غیره نقش بسزایی داشت.

نام تابش به وفور در مسیر رشد و پیشرفت بسیاری از علاقه‌مندان به حوزه ریاضی و کامپیوتر دیده می‌شود. ایشان علاوه بر اینکه بانی و طراح سوالات المپیاد بود، بیشتر اوقات به همراه اعضای المپیاد رشته‌های مذکور سفرهای داخلی و خارجی بسیاری را تدارک می‌دید.

پس از گذشت پنج شش سال از برگزاری المپیاد ریاضی، المپیاد کامپیوتر به همت دکتر تابش در دانشکده مهندسی کامپیوتر شکل گرفت.

دکتر تابش به عنوان رئیس دانشکده ریاضی، مقدمات یکی از سفرهای تیم المپیاد ریاضی دانشگاه شریف را که به میزبانی دانشگاه چمران اهواز برگزار می‌شد فراهم کرد. طی این سفر، در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۷۶، اتوبوس حامل دانشجویان واژگون شد و هفت تن از دانشجویان نخبه ریاضی و دو تن از رانندگان اتوبوس جان باختند.

دکتر تابش به علت علاقه زیاد به مسابقات ریاضی و انفورماتیک، یکی از برگزارکنندگان اولیه مسابقه ریاضی اصفهان و همچنین از طراحان و موسسان خانه‌های ریاضیات در ایران به شمار می‌رود. او در تالیف کتب درسی اعم از ریاضیات پایه، جبر و احتمال، هندسه تحلیلی و جبرخطی، هندسه حساب دیفرانسیل و انتگرال و ریاضیات گسسته نقش حائز اهمیتی داشت.

ایشان علاوه بر انجام فعالیت‌های متعدد در دانشگاه صنعتی شریف، مسئولیت جدیدی نیز در مرکز محاسبات بر عهده گرفتند که در نتیجه اقدامات موثرشان تحولی اساسی در حوزه اینترنت و فضای فنی مرکز محاسبات صورت گرفت.

سال ۱۳۸۲ دکتر تابش به همراه دوست و همکار خود دکتر سیاوش شهشهانی، به جلسه‌ای در فرهنگستان ادب و زبان فارسی دعوت شدند تا از استانداردهای ترجمه دفاع و راجع به آن صحبت کنند. این جلسه به علت عدم رعایت گسترده استانداردهای ترجمه در ادبیات و زبان فارسی برگزار شده بود.

فهرست سایر مطالب یادنامه دکتر تابش
آرش برهمند: تابش ابدی یک ذهن پاک 
دکتر تابش: حالا نوبت جوان‌ها است

 
بخش اول: آغاز راه 
حسین معصومی همدانی: آدم‌ها را خوب می‌شناسد 
علی‌اصغر اسکندربیاتی: دکتر تابش خودباور است 
بیژن ظهوری زنگنه: خیلی به جوان‌ها اعتماد می‌کرد 
علی اصغرزاده پارسا: خصیصه تابش، مردم‌داری است

 
بخش دوم: در دانشگاه صنعتی شریف 
سعید سهراب‌پور: حیف که دکتر تابش در ایران نیست 
سیاوش شهشهانی: ایشان بسیار اهل عمل است 
ناصرعلی سعادت: دغدغه‌اش بیکاری فارغ‌التحصیل هاست 
محمد قدسی: چهره برجسته‌ای در المپیاد داشتند 


بخش سوم: المپیادی‌ها 
احمد مرشدیان: دلمان تنگ شده است 
امید نقشینه: یکی از وجوه تمایزشان صبر بود 
امین خسروشاهی: محیط رشد افراد را آماده می‌کرد 
روزبه پورنادر: ایشان حقیقتاًً جای پدر ما بودند 
سعید ایران فرد: دلسوزترین استادی که شناخته‌ام 
علی زواشکیانی: مدام در حال فکر و ایده جدید هستند 
علیرضا زارعی: درخواست دانشجویان بی‌پاسخ نمی‌ماند 
محمد مهدیان: مدیون ایشان هستیم 
رضا محمدی قایق‌چی: به ما اعتماد می کرد 
زهرا عمرانی: ساکن قاره هفتم