کمیسیون ریتیلتک انجمن تجارت الکترونیک آغاز به کار کرد
کمیسیون ریتیل تک در راستای فعالیت‌های صنفی و با هدف رفع چالشهای فعالان حوزه تجارت…
۲۸ شهریور ۱۴۰۳
علی زواشکیانی: مدام در حال فکر و ایده جدید هستند یادنامه دکتر تابش
علی زواشکیانی دکترای مدیریت دارایی‌های فیزیکی از دانشگاه تورنتو کانادا دارد و مدیر جوان منتخب مجمع جهانی اقتصاد در سال ۲۰۱۳ است. او پس از اتمام تحصیلات خود به کشور بازگشت و شرکت پمکو را تاسیس کرد. زواشکیانی به عنوان مهندس سال ۱۴۰۰ توسط فرهنگستان علوم انتخاب شد.
چطور با آقای تابش آشنا شدید؟
من با آقای دکتر تابش از المپیاد ریاضی آشنا شدم.
چه سالی؟
سال ۱۳۷۴. من المپیاد ریاضی یزد بودم و‌ایشان هم جزء طراحان سؤالات بود و همین‌طور برگزارکنندگان المپیاد. فکر می‌کنم عمده طراحی علمی المپیاد ریاضی کشور را آقای تابش انجام می‌داد. سال بعد آن من به دانشگاه صنعتی شریف آمدم و‌ایشان استاد ریاضی بودند و بعد از اینکه من فارغ‌التحصیل شدم و به کانادا آمدم، بیشتر دورادور اخبار و اطلاعات‌ایشان را دنبال می‌کردم. دیگر ما با هم همکاری نداشتیم. میدانستم‌ایشان یکسری فعالیت‌هایی می‌کنند و شرکت‌هایی در دانشگاه زده‌اند که تولید نرم‌افزار می‌کنند. این قضیه مربوط به اوایل دهه ۸۰ میلادی است. من ایران نبودم و سال ۹۰، ۹۱ به ایران بازگشتم؛ که آن زمان در بحث فعالیت‌های استارت‌آپی آقای تابش درگیر بودند و من هم با‌ایشان همکاری شروع کردم.
در حال حاضر با‌ایشان در ارتباط هستید؟
بله. من تقریباً هر یک ماه یا دو ماه با هم صحبتی داریم. بیشتر تبادل نظر درباره فضای استارت‌آپی کشور و آموزش فعالیت‌های استارت‌آپی است. ایشان در کالیفرنیا هستند و هر از چند گاهی در مورد مسائل این حوزه با هم مشورت و صحبت می‌کنیم و تبادل نظر داریم و از‌ایشان می‌آموزم.
لطفاً خاطرات دورانی را که با‌ایشان همکار بودید یا درحال انجام فعالیت‌هایی بودید بازگو کنید.
من در فضای استارت‌آپی بیشتر با‌ایشان از نزدیک کار کردم. قبل آن برای ما یک استاد بزرگواری بودند که برای فضای علمی کشور زحمت می‌کشیدند در المپیاد و ما برایشان احترام قائل بودیم به عنوان کسی که هدایت علمی المپیاد‌های ریاضی کشور را بر عهده دارد. بعد از اینکه با‌ایشان در فضای استارت‌آپی همکار شدم متوجه شدم‌ایشان خیلی‌ایده‌های جذابی دارند. چند خصوصیت خیلی خوبی که دکتر تابش دارند این است که مدام در حال فکر و‌ایده جدید هستند؛ یعنی شما اگر با‌ایشان صحبت کنید می‌بینید هر روز‌ایده‌ای دارند که چگونه به جوان‌ها کمک کنند. اکثر‌ایده‌ها هم در این حول و حوش است که ما چه کنیم که جوان‌های ایرانی توانمندتر باشند در صحنه‌های علمی و بحث کسب‌و‌کار‌های نوین و دانش‌بنیان؛ و هر دفعه با‌ایشان صحبت می‌کنیم می‌بینیم یک موضوع جدیدی را مطرح می‌کنند و مشخص است که ذهن بسیار خلاقی دارند. دلسوز هم هستند. تقریباً همه‌ایده‌هایی که دارند هدف نهایی آن‌ها شخص خود‌ایشان نیست. آن‌ایده اگر موفق شود فایده‌اش به نسل آینده ایران و رشد توانمندی‌های علمی کشور می‌رسد و ایجاد کسب‌وکار‌هایی که بتوانند خلاق باشند و دانش‌بنیان.
از نظر کاری‌ایشان چه تأثیری روی شما گذاشته‌اند؟ تأثیراتی هست که شما هنوز هم احساس‌شان کنید و حس کنید نتیجه روحیات‌ایشان بوده است؟
روحیه‌ای که‌ایشان دارد این است که در هر لحظه فکر کند و ببینند برای جامعه چه کاری بهتر است. من در این زمینه از‌ایشان خیلی می‌آموزم. نکته دیگر این است که آستین‌شان را خیلی سریع بالا می‌زنند؛ یعنی مسأله‌ای نیست که بگویند در شأن من نیست این کار. اگر کاری باید انجام شود سریع جلو می‌آیند. با وجود اینکه‌ایشان از لحاظ سواد، سابقه و سن نسبت به ما برتری دارند اما طوری رفتار می‌کنند که انگار در سطح‌ایشان هستیم. وقتی چند سال پیش به آمریکا رفتم و‌ایشان را ملاقات کردم در پلاگ‌اندپلی دیدم دارند در یک استارت‌آپ فعالیت می‌کنند. استارت‌آپی که خیلی هم اتفاقاً موضوع جالبی دارد؛ چگونه ما مسائل ریاضی و فیزیک را به صورت بازی دربیاوریم که بچه‌ها بتوانند با بازی کردن فیزیک و ریاضی یاد بگیرند و یک اپلیکیشن خیلی جالبی هم طراحی کرده‌اند و درگیر شده‌اند. فردی است که در هیچ موقعیتی یادگیری را کنار نمی‌گذارد و من در همه کار‌هایی که با‌ایشان بودم یا شنیدم می‌بینم که معتقد است هرگز برای کاری دیر نیست. برای من ارزشمند است از این جهت که به من انگیزه می‌دهد مانند‌ایشان فکر کنم و تمام عمر خود را احساس کنم که می‌توانم کار‌های جالب انجام دهم؛ و‌ایشان واقعاً این کار‌ها را انجام می‌دهد. استارت‌آپ جدیدشان اگر اشتباه نکنم نامش پلی‌آپ است. یک استارت‌آپی است که اگر موفق شود مسأله یادگیری ریاضی و فیزیک را به یک مسأله جذاب برای بچه‌ها تبدیل می‌کند و عشق و علاقه به علم و ریاضیات را می‌تواند به عنوان یک بازی در افراد ایجاد کند بدون آنکه شما بخواهید کسی را مجبور کنید، خود افراد به یادگیری علاقه‌مند خواهند شد. این‌ایده به ذهن‌شان رسیده و دارند وقت می‌گذارند و ساعت‌های زیادی کار می‌کنند که این برای من خیلی جذاب است. آن روز در آمریکا با‌ایشان جلسه داشتم دیدم که تا دیروقت نشسته‌اند و مثل یک فاندر ۲۴، ۲۵ ساله استارت‌آپ روی‌ایده‌شان کار می‌کنند. هر دفعه تماس می‌گیرم خیلی با روحیه باز استقبال می‌کنند. هرچیزی که به نفع ایران باشد‌ایشان داوطلب است که کمک بکند و وقت و انرژی بگذارد. برای من منبع یادگیری هستند و خیلی به‌ایشان احترام می‌گذارم بابت تمام خصوصیات مختلفی که این چند سال از‌ایشان دیده‌ام و تجربه کرده‌ام.
وجه تمایز دکتر تابش را نسبت به سایر افرادی که با آن‌ها همکاری کرده‌اید و ازشان آموخته‌اید در چه می‌بینید؟
یک اینکه‌ایشان خیلی صمیمی و در واقع متواضع است. وقتی شما با‌ایشان صحبت می‌کنید انگار یک فرد در رده شما دارد با شما صحبت می‌کند. بسیار فرد عمل‌گرا و متفکر و اهل مطالعه هستند. اگر احساس کند‌ایده مفید برای جوان‌ها هست سریع دست به عمل می‌زند. نکته دیگر این است که وقتی با‌ایشان صحبت می‌کنم بلافاصله خود و منافع خود را از فرمول خارج می‌کند؛ یعنی وقتی به‌ایشان پیشنهاد می‌دهید اولین فکری که در ذهن آقای تابش هست این نیست که این کار را انجام دهم چه چیزی برای من دارد؟ اولین چیزی که به ذهن‌شان می‌رسد این است که چه چیزی برای جامعه ایران دارد. این واقعاً خصوصیتی است که بسیار نادر است خصوصاً در فضایی کنونی. افرادی هستند که به اثرگذاری کارشان روی افراد جامعه اهمیت زیادی می‌دهند اما اینکه اولین دغدغه‌ای که شما در چهره طرف می‌بینید دغدغه افراد باشد نه دغدغه خودش چیزی است که بسیار بسیار نادر است. اصطلاحی که به کار می‌برم این است که جواهراتی مانند آقای تابش خیلی عزیز هستند و خیلی کم داریم از این افراد و‌امیدوارم قدر‌ایشان را الآن بدانیم و از‌ایشان استفاده کنیم و قدردان‌شان باشیم.
در ایران هم شما با‌ایشان بودید؟
متأسفانه زمانی که من به ایران آمدم‌ایشان تقریباً رفته بود؛ یعنی شاید در ایران ما فقط چند جلسه داشتیم؛ و عمده وقتی که با هم کار کردیم‌ایشان در کالیفرنیا بودند؛ و من‌ایشان را یا در آلمان یا در آمریکا دیدم یا آنلاین با هم صحبت کرده‌ایم. این قضیه برای زمانی است که من به ایران بازگشتم، قبل از آن در المپیاد بودم و‌ایشان را از نزدیک می‌دیدم، در دانشگاه صنعتی شریف هم می‌دیدم‌شان.
آیا شما در جریان دستاوردهای‌ایشان در دورانی که دانشگاه شریف بودند هستید؟
در مسیر المپیاد کشور، خانم مریم میرزاخانی و خیلی از افرادی که ما امروز داریم، مثل آقای مهدیان و کسانی که در حوزه ریاضی و کامپیوتر در دنیا درخشیدند، ایشان نقش جدی داشت. البته آن عزیزان توانمند بودند و خیلی تلاش کردند اما زمینه را آقای دکتر تابش و همکاران‌شان در مرکز المپیاد فراهم کردند و بعد از آن در دانشگاه صنعتی شریف از آن‌ها حمایت کردند و پروموت‌شان کردند و ما از نزدیک شاهد این کار‌ها بودیم؛ اما می‌دانم مقدار زیادی کسب‌وکار راه انداختند. دانشگاه غیرانتفاعی راه انداختند. برای تربیت نیروی انسانی زحمت زیاد کشیدند. یک دانشگاه در قزوین راه انداختند با آقای دکتر سهراب‌پور و چند نفر دیگر از بزرگان کشور.
نکته خاصی اگر دارید بفرمایید.
می‌خواهم درخواست کنم کسانی که در اکوسیستم فعال هستند قدر این افراد شریف را بدانند. واقعیت این است که مانند دکتر تابش در کشورمان به اندازه انگشتان دست داریم یا زیر ۱۰۰ نفر که آن هم من ندیده‌ام و حدس می‌زنم در بهترین حالت این مقدار باشند. این افراد بسیار نایاب هستند. من در این عمر ۴۰ و چند سالی که دارم و حداقل ۳۰ سالش را به دنبال چنین افرادی می‌گشتم، معتقدم آدمی مانند دکتر تابش خیلی اندک است. امیدوارم قدرشان را بدانیم و‌امیدوارم که این استعداد‌های توانمند و این قلب‌های پاک و دلسوز بتوانند بیشتر به کشورشان کمک کنند. ما هم فرصت به آن‌ا دهیم و بتوانیم از آن‌ها استفاده کنیم. چون خصوصیاتی که این عزیزان دارند یعنی ترکیب دانش و تجربه خیلی زیاد و نگاه خیلی ملی و غیرخودخواهانه و پرتلاشی که این عزیزان دارند خیلی نادر است. ما اگر هرچه بیشتر قدردانی کنیم بهتر است. البته این عزیزان به جایی رسیده‌اند که قدردانی دیگران برایشان خیلی مهم نیست اما اینکه ما این افراد را تشویق کنیم که جامعه به سمت تولید این افراد پیش رود و افراد نیز به سمت این بروند که خصوصیات این دوستان را بتوانند کسب بکنند برای کشور خیلی مفید و ارزشمند است.
اگر می‌خواهید پیامی به دکتر تابش برسانید بفرمایید.
پیامم به‌ایشان این است که خیلی شاید بیشتر از اینکه فکر کنند من برایشان ارزش قائلم و خیلی ارادت دارم به‌ایشان و خیلی از‌ایشان می‌آموزم هم در دانش و هم در رفتار و منش و نحوه نگرش‌شان به زندگی. کاملاً در ذهنم نسبت به‌ایشان خضوع دارم و قدردان‌ایشان هستم. به رغم اینکه می‌دانم شاید زیاد به‌ایشان در رسیدن به اهداف‌شان کمکی نکرده‌ام اما خودم را خیلی مدیون این فرد بزرگ می‌دانم.
یادنامه دکتر تابش آرش برهمند: تابش ابدی یک ذهن پاک دکتر تابش: حالا نوبت جوان‌ها است بخش اول: آغاز راه حسین معصومی همدانی: آدم‌ها را خوب می‌شناسد علی‌اصغر اسکندربیاتی: دکتر تابش خودباور است بیژن ظهوری زنگنه: خیلی به جوان‌ها اعتماد می‌کرد علی اصغرزاده پارسا: خصیصه تابش، مردم‌داری است بخش دوم: در دانشگاه صنعتی شریف سعید سهراب‌پور: حیف که دکتر تابش در ایران نیست سیاوش شهشهانی: ایشان بسیار اهل عمل است ناصرعلی سعادت: دغدغه‌اش بیکاری فارغ‌التحصیل هاست محمد قدسی: چهره برجسته‌ای در المپیاد داشتند بخش سوم: المپیادی‌ها احمد مرشدیان: دلمان تنگ شده است امید نقشینه: یکی از وجوه تمایزشان صبر بود امین خسروشاهی: محیط رشد افراد را آماده می‌کرد روزبه پورنادر: ایشان حقیقتاًً جای پدر ما بودند سعید ایران فرد: دلسوزترین استادی که شناخته‌ام علی زواشکیانی: مدام در حال فکر و ایده جدید هستند علیرضا زارعی: درخواست دانشجویان بی‌پاسخ نمی‌ماند محمد مهدیان: مدیون ایشان هستیم رضا محمدی قایق‌چی: به ما اعتماد می کرد زهرا عمرانی: ساکن قاره هفتم
ارسال دیدگاه