دونالد ترامپ اولین رئیسجمهور در تاریخ ایالات متحده آمریکا بود که دو بار استیضاح شد. او پیش از استیضاح به اولین رئیسجمهوری بدل شد که سیلیکون ولی حذفش کرد. فیسبوک، توییتر، یوتیوب و دیگر شبکههای رسانههای اجتماعی بعد از سالها دفاع از حضور او در پلتفرمهای اجتماعی، پس از حمله به کاخ کنگره، به این نتیجه رسیدند که انتخابی ندارند جز تعلیق حسابهای آنها (توییتر او را حذف همیشگی کرد). کوین روز یکی از همکارانم نوشته است: «استیضاح موفق پایانی خجالتآور برای شغل سیاسی ترامپ خواهد بود؛ اما از دست دادن دنبالکنندگان عظیمش- 88 میلیون فالوور در توییتر و 35 میلیون در فیسبوک- تاثیر فرهنگی او را بر آینده از بین خواهد برد. به نظر میرسد این امتیاز، همانی است که او بیش از همه چشم طمع بدان دارد: توانایی به خدمت درآوردن تمامی توجه دنیا با فشردن یک دکمه.» پژوهشگران و محققان افراطی فضای آنلاین، تصمیم این پلتفرمها را تشویق کردند، اما طرفداران آزادی بیان از نگرانیهای خود گفتند. آیا سلب پلتفرم از رئیسجمهور واقعاً جلوی خشونتهای بعدی را میگیرد و چه نکاتی را درباره وضعیت آزادی بیان دیجیتالی در ایالات متحده آمریکا آشکار میسازد؟ در ادامه نگاهی به نظرات میاندازیم. رسم خطرناک به حاشیه راندن قدرتمندترین شخص جهان از سوی سیلیکونولی علاوه بر متحدانش، پیشامدی هشداردهنده است. گلن گرینولد روزنامهنگار توضیح میدهد: «رهبران جهان قدرت سیلیکونولی در گفتمان سیاسی را محکوم کردهاند و به ویژه از محرومیت رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا خشمگیناند. آنگلا مرکل صدراعظم آلمان تعدادی از وزیران فرانسه و به ویژه آندرس مانوئل لوپز اوبرادور رئیسجمهور مکزیک محرومیت ترامپ و سایر اقدامات ممیزی را محکوم کردند که شرکتهای انحصاری فناوری اعمال کردهاند، چون خودشان را قدرت رسانهای جهان» میدانند. آلکسی ناوالنی معترض روس نوشته است: «دشمنان آزادی بیان در سراسر جهان از این نمونه بهرهبرداری خواهند کرد. در روسیه نیز این اتفاق رخ میدهد. هر بار...