بازتعریف مفهوم دیپلماسی در عصر دیجیتال؛ دیپلماسی فناوری چیست؟

‌در تقاطع دنیای فناوری و روابط بین‌الملل انبوهی از اصطلاحات مرتبط با هم، مانند دیپلماسی الکترونیکی، دیپلماسی سایبری، فناوری دیجیتال، دیپلماسی فناوری و غیره وجود دارند. همه این اصطلاحات حتی برای متخصصان هم بسیار گیج‌کننده به نظر می‌رسند و گاهی در حوزه‌های مشابه به‌جای یکدیگر استفاده شده‌اند. در ادامه چند پیشنهاد برای پیشبرد این بحث ارائه می‌کنیم. دیپلماسی چیست؟ برای شروع بهتر است روشن کنیم منظورمان از دیپلماسی چیست. تعاریف زیادی برای این مفهوم وجود دارد. اگر بخواهیم تعریفی را انتخاب کنیم که برای اهداف این مطلب مناسب باشد، کافی است این نکته را در نظر داشته باشیم که نباید خود را به دیدگاه سنتی وستفالیایی (Westphalian) از دیپلماسی محدود کنیم. این دیدگاه سنتی فقط در روابط بین کشورها کاربرد دارد و بر اساس آن هر دولتی دارای حاکمیت انحصاری بر قلمرو خود است. پائول شارپ (Paul Sharp) در کتاب خود با نام «نظریه دیپلماتیک روابط بین‌الملل» یا Theory of International Relations استدلال می‌کند دیپلماسی در هر جایی که مردم در «شرایط جدایی از یکدیگر» زندگی می‌کنند جاری است. در نتیجه، مدت‌ها قبل از ظهور عصر دولت‌-ملت، روابط بین‌گروهی شامل سیاست‌ها، جوامع یا اجتماعات با تعدد در زمینه‌ها و شرایط بود. در مقام نویسنده منشاء دیپلماسی را تا زمان تاسیسش در دوران پیش از تشکیل دولت‌ها ردیابی کردم و برای این ردیابی اولین مواجهه میان دو گروه متفاوت از شکارچیان کوچ‌نشین هومو ساپینس را در دوره پارینه‌سنگی تحت بررسی قرار دادم. بنابراین، از یک دیدگاه تاریخی بلندمدت، دیپلماسی فراتر از هنر و علم گسترش روابط صلح‌آمیز میان دولت‌هاست. همچنین، ویژگی‌های دیپلماسی را نباید با ماهیت آن اشتباه گرفت. اول اینکه، ویژگی‌های آن به روش انجام دیپلماسی، مهارت‌ها، تخصص‌ها و منابعی مربوط می‌شود که معمولاً از جانب نمایندگان دیپلماتیک و سایر بازیگران به کار گرفته می‌شود. دوم اینکه، ماهیت دیپلماسی جوهره اصلی فعالیت دیپلماتیک است که معنایی ماندگار در روابط بین‌الملل...