گوش کن آمریکا!ما پاک شدیم

در ماه‌های پس از انتخابات ریاست‌جمهوری نوامبر، پارلر پلتفرم‌ رسانه‌های اجتماعی میلیون‌ها کاربر جدید را با وعده‌ای جذب خود کرد که دیگر رقبا به آن عمل نمی‌کردند: آزادی بیان نامحدود. جان ماتز مدیر اجزایی شرکت وعده داده بود: «اگر می‌توانید حرفی را در خیابان‌های نیویورک بزنید، می‌توانید در پارلر هم بیانش کنید.» غول‌های رسانه‌های اجتماعی- فیس‌بوک، توییتر، یوتیوب، اینستاگرام- قوانین سخت‌گیرانه‌تری داشتند. و در حالی که همچنان مقادیر زیادی از محتوای دست‌راستی را تقویت می‌کردند و بالا می‌آوردند، از برچسب‌های هشدار و حذف استفاده کردند تا از انتشار اطلاعات نادرست درباره کووید-19 و ادعاهای دروغین تقلب در انتخابات از جمله پست‌های ترامپ جلوگیری کنند. شخصیت‌های محافظه‌کار از جمله سناتور تد کروز، اریک ترامپ و سین هنیتی منتقد این سایت‌ها بودند و از هواداران خود دعوت کردند به پارلر ملحق شوند که ربخ مرسر فعال جناح راست از سرمایه‌گذارانش است. قالب پارلر مشابه توییتربود، اما فقط دو قانون مشخص داشت: عدم فعالیت مجرمانه و ممنوعیت اسپم یا بات. در پارلر می‌شد همه ‌چیز گفت بی‌آنکه «خاموش‌تان» کنند؛ موضوعی که محافظه‌کاران را شاکی کرده بود. بعد از انتخابات، در حالی که ترامپ سعی داشت شکست خود را با انبوهی از ادعاهای دروغین وارونه سازد، ماتز از استدلال کلاسیک متمم اول استفاده کرد تا اجازه دهد اطلاعات نادرست و کذب همچنان در پلتفرمش باقی بماند: حرف‌های بیشتر، بهتر است. اجازه دهید بازار ایده‌ها و اندیشه‌ها بدون مداخله در جریان باشد. او در پادکست نیویورک‌تایمز به نام Sway درباره حساب توییتر ترامپ گفته است: «اگر سانسور نکنید و اجازه دهید هرچه می‌خواهد بگوید، خود مردم می‌توانند قضاوت کنند. فقط بنشینید و بگویید «چنین چیزی گفت. نظرت چیست».» ماتز در این پادکست روز هفتم ژانویه با کارا سوئیشر گفت‌وگو کرد؛ فردای روزی که ترامپ به هوادارانش گفت به سمت کنگره راهپیمایی کنند و به مقابله با رأی نهایی الکترال کالج برخیزند. در آشوب و هیاهوی...