بررسی تاثیر پاندمی کرونا بر شکاف حریم دیجیتالی

کووید-19 نابرابری‌های دیرینه را در بسیاری از زمینه‌ها نظیر بهداشت و درمان، درآمد و اشتغال، مسکن و غیره برجسته کرده است. دنیای دیجیتالی و حریم خصوصی ما از این قاعده مستثنی نیستند. همان‌طور که ما همگی باید به واقعیت‌های جدید کار، یادگیری و زندگی در خانه عادت کنیم، شکاف حریم دیجیتالی هم سر باز کرده است و بیش از همیشه عواقب دارد. حریم خصوصی باید یک حق باشد، نه یک امتیاز. اما فناوری‌ها، محصولات و آزادی انتخاب که برای حفاظت از دستگاه‌ها و داده‌های آنلاین خصوصی فرد ضروری‌اند، برای بسیاری از مردم دور از دسترس و خارج از توان مالی هستند؛ این فناوری‌ها معمولاً همراه با سوگیری‌های ذاتی در زمینه‌های نژاد، جنسیت و غیره ساخته می‌شوند. کار و یادگیری از راه دور یادگیری از راه دور به دلیل شرایط ناشی از پاندمی وارد بحث حریم خصوصی شده است. افراد زیادی درباره ماهیت احتمالاً مداخله‌گر نرم‌افزار و ابزار آموزش ابراز نگرانی کرده‌اند زیرا چنین ابزاری ممکن است حق برخورداری از حریم خصوصی را نقض کند. برای مثال، نرم‌افزار نظارت بر امتحان را در نظر بگیرید که با سروصدای بسیار برای شکار تقلب از طریق ارزیابی خانه راه‌اندازی شد. هوش مصنوعی، پیمانکاران، استادان و غیره بر دانش‌آموزان و محیط آنها از طریق وب‌کم و میکروفن نظارت می‌کنند. آنها شاید اطلاعاتی درباره سایت‌ها، اپ‌ها و حتی فایل‌های دانش‌آموزان در کامپیوتر و حریم خصوصی‌شان جمع‌آوری کنند. برخی دانش‌آموزان شاید بتوانند هزینه دستگاه دوم را نیز متقبل شوند اما نه همه. شرکت‌های متعددی کارکنان‌شان را تشویق یا حتی مجبور می‌کنند دوربین‌هایشان را در خانه هنگام برگزاری کنفرانس ویدئویی روشن کنند. این کار در اصل مردم را مجبور می‌کند تا همکاران‌شان را به خانه‌هایشان دعوت کنند. برخی افراد ممکن است بتوانند از فضایی ایمن و خنثی استفاده کنند اما دیگران شاید فقط یک اتاق داشته باشند. برخی شرکت‌ها ممکن است نظارت از راه دور بر کارمندان...