توسعه فضای استارتآپی کشور و شرکتهای دانشبنیان طی نیمه اول دهه ۹۰ این انتظار را…
۹ آبان ۱۴۰۳
کمکم به روزهای پایانی دولت و طبعاً وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و همچنین سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی نزدیک میشویم. دو دوره چهارساله که برای دستاندرکاران حوزه ارتباطات، پرتلاطم و پرچالش و بسیار ابهامآمیز بوده و بجاست که کارنامه وزارتخانه و سازمان تنظیم مقررات در کسوت قانونگذار و فراهمکننده شرایط و الزامات فعالیت هدفمند و رقابت سالم و قانونمند، مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد.
از آنجا که مرجع رسمی برای این مهم وجود ندارد و به طور کلی در کشور ما هم عملکرد مقامات و سازمانهای مسئول، پس از دوره تصدی در بوته ارزیابی قرار نمیگیرد و آینده کاری و شغلی متصدیان را متاثر نمیسازد، شایسته است رئیس و همکاران سازمان تنظیم مقررات نگاهی گذرا و نهچندان عمیق به فعالیت هشتساله خود بیندازند و در خلوت و محکمه شخصی به ارزیابی و نمرهدهی خود بنشینند و پاسخ برخی سوالات زیر را بدهند:
این مرجع تنظیمات و قانونگذاری چگونه و چقدر به توسعه خدمات ارتباطی و بازار ارتباطات کشور کمک کرده است؟
حال و روز پروانهداران این حوزه شامل اپراتورهای مجازی موبایل، اپراتورهای خدمات ارتباطی ثابت، سروکوها و غیره چگونه است؟ شرکتهایی که با هزاران امید و آرزو و با داشتن برنامههای کسبوکاری متفاوت و صرف زمان و هزینههای بسیار و پرداخت مبالغ هنگفت به سازمان تنظیم موفق به دریافت پروانه فعالیت شدند، در سایه راهبری و تنظیمات سازمان تنظیم مقررات چه حال و روزی دارند؟
آیا سازمان تنظیم مقررات در قبال دارندگان پروانه و به ازای حق پروانههای دریافتی و در کنار ایفای نقش طلبکار همیشگی، به انجام وظیفه اصلی و محوری خود اقدام کرده، مسیری را هموار کرده، خدمات ارتباطی را توسعه داده، کاربران خدمات ارتباطی را مستفیض کرده و اصلاً سنگی را از جلوی پای بازیگران و ذینفعان حوزه ارتباطات کشور برداشته است؟
آیا امیدی هست که دارندگان پروانههای مختلف ارتباطی، پس از رویارویی با چالشهای ریز و درشت درونسازمانی و برونسازمانی (چالشهای متعدد محیطی خارج از کنترل و اختیار خود)، زیانهای انباشته بسیار و عدم دریافت هیچگونه حمایت و راهبری موثر، دوباره کمر راست کرده به فعالیت خود ادامه دهند؟
بدیهی است بیش از تحریمهای ظالمانه خارجی که سالهاست فضای کسبوکار کشور را متاثر کرده، از تحریمهای ناجوانمردانه داخلی، سوءمدیریت، ناشایستهسالاری، بیتدبیری، سهلانگاری و سادهانگاری، ترجیح منافع شخصی و بخشی بر منافع جمعی و ملی، ناکارآمدی سازمانهای قانونگذار و قانونهای ناکارآمد و ناقص، همه فعالان اکوسیستم ارتباطی کشور لطمه خورده و صدمه دیدهاند.
هماینک که عاشقان خدمت به مردم در سطوح مختلف مدیریت کشور مشغول تهیه و تدوین برنامههای جذاب کاری خود برای ارائه به مردم و مدیران بالادستی به منظور تصدی مشاغل کلیدی کشور در دولت آینده هستند، لازم است مروری بر گذشته و عملکرد پیشینیان خود داشته و با بزرگان و مجربان و داغداران حوزه مورد نظر به مشورت بنشینند و برنامههای خود را با چشمان باز و با رویکرد جامعنگرانه و با هدف خدمت به کشور و مردم آن تدوین کنند، و در زمان تصدی و اجرا نیز آرمانهای خود را فراموش نکنند و پاسخگویی در محکمه الهی را مد نظر داشته باشند.