در کارخانه غذای دریایی در نروژ، دستگاهها یا ماشینها کارها را انجام میدهند نه انسانها؛ ماشینها کیفیت ماهی را بررسی میکنند، میزان وزن را تعیین میکنند و محصولات را به بخشهای مختلف تولید میفرستند. این ماشینها به زودی این قابلیت را خواهند داشت که میزان یخ مورد نیاز برای حمل و نقل ماهیها به مقصد را نیز مشخص کنند. هزاران مایل دورتر از نروژ، ماشینها پیالسی یا کنترلگر منطقی برنامهپذیر (Programmable Logic Controller) را در کارخانهای در آلمان تولید میکنند که باعث میشوند ماشینآلات از جمله اتومبیلها، تجهیزات مزرعه و کل مراکز تولید اتوماتیک شوند. محصولات تولیدشده در این کارخانه ۹۹.۹ درصد بدون نقص هستند. در دو نمونه اکوسیستم «کارخانه هوشمند» که در بالا توصیف شد، زیرساخت فیزیکی از فناوری اطلاعات و ارتباطات بهره میگیرد؛ فناوریای که بینشهای خود را بر اساس دادهها ایجاد میکند. اتوماسیون بر اساس این بینشها نیرو میگیرد و میتواند فرایندهای کسب و کار و ارائه محصولات را با حداقل مداخله انسانی اجرا و پیادهسازی کند. چنین فضایی با اتکا به اینترنت اشیای صنعتی (IIoT) ایجاد شده است؛ در واقع اینترنت اشیای صنعتی بنیان انقلاب صنعتی چهارم محسوب میشود که «هوش» را وارد حوزه تولید کرده است. تولید ناب* انقلاب صنعتی چهارم روش کار کارخانهها در ایجاد محیطی مساعد در تولید، مدیریت و ارائه کالاهاست که بهموقع انجام میشود. در واقع این فرایندها فقط سیستمهای زیرمجموعهای در فروشگاه را به هم متصل نمیکنند، بلکه همچنین ارتباطهای دیجیتالی بین خط مونتاژ و دفتر طراحی محصول، خدمات لجستیک، زنجیره تامین و سهامداران برقرار میکند. یک کارخانه متصل محصولاتی با کیفیت بالا را در چرخههای تولید کوتاهتر تولید میکند و نیاز مشتریان به تنوع در تولید را حین به حداقل رساندن میزان ضایعات در فرایند عملیات، پوشش میدهد. اثر متقابل سنسورها، داده و تحلیل سازماندهنده این انقلاب به شمار میآیند. سنسورها کارخانههای متصل، وضعیت کار، مواد، ماشینها و داراییهایی...