پرونده‌ای درباره رمزارزها؛ پولِ بی‌مرز در مرزهای منطقه

اینجا هروقت حرف از رمزارز می‌شود، واکنش‌ها چندگانه است: از شوق رهایی تا ترس از فریب. یکی از امید می‌گوید، دیگری از ممنوعیت. یکی استخراج‌کنندگان رمزارز را نهادهای دولتی نامشخص می‌داند و دیگری فکر می‌کند رمزارز در ایران ملک مردم است و بلیت عبور از بن‌بست: راهی برای فرار از محدودیت‌های بانکی، ارسال پول، یا حتی حفظ ارزش در اقتصادی که هر روز بی‌ثبات‌تر می‌شود. زیرساخت قانونی مشخصی هنوز در ایران شکل نگرفته و تحریم‌ها، نوسان شدید بازار و مقررات مبهم، هر روز بازی را پیچیده‌تر می‌کنند و مسیر رمزارزها را ناهموارتر. انگار رمزارزها هم مثل سایر پدیده‌های نو، به محض ورود، گرفتار دشواری تفسیر و ترجمه‌ شده‌اند. ایران در میانه‌ ابهام روایت خودش از رمزارزها بر جای مانده، آن هم در در منطقه‌ای که امارات با VARA قوانین شفاف تنظیم می‌کند و عربستان به‌سمت بانکداری دیجیتال می‌رود؛ جایی میان تجربه و تردید. همه این‌ مسائل بهانه شد که در پرونده شماره ۱۳۹ جهان، سراغ «رمزارزها در منطقه» برویم و رویکرد کشورهای منطقه را در قبال پدیده کریپتو بررسی کنیم: از ممنوعیت رمزارزها در برخی کشورها تا رواج‌شان در برخی دیگر. همچنین بازار این فناوری پرسروصدا را بررسی کردیم و از ارتباط رمزارزها با تورم و تحریم حرف زدیم. در نهایت نسخه‌هایی ارائه دادیم از سروشکلی که آینده منطقه ممکن است در حوزه رمزارز به خود بگیرد. منظور ما از منطقه در این پرونده، کشورهای حاشیه خلیج فارس، کشورهای هم‌مرز با ایران و کشورهای منا (Mena) است.