رهبر انقلاب: حوزههای علمیه باید در مورد رمزارزها نظر بدهند
رهبر انقلاب در دیدار با جمعی از مدیران، اساتید و طلاب جامعهالزهرا (س)، اعلام کردند:…
۳۰ آبان ۱۴۰۳
۲۳ آذر ۱۴۰۰
زمان مطالعه : ۱۰ دقیقه
تاریخ بهروزرسانی: ۱۹ بهمن ۱۴۰۱
در این مطلب میخوانید
بیتکوین، با نام اختصاری BTC یک ارز دیجیتالی غیرمتمرکز است که در ژانویه ۲۰۰۹ عرضه شد. این ارز از ایدههایی پیروی میکند که شخصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو در یک سپیدنامه ارائه کرده است. هویت فرد یا افرادی که این فناوری را ایجاد کردهاند هنوز در هالهای از ابهام است.
Bitcoin نسبت به مکانیسمهای پرداخت آنلاین سنتی، نوید کارمزد کمتر برای تراکنشها را میدهد. بیتکوین برخلاف ارزهای دولتی، به صورت غیرمتمرکز اداره میشود. اما بیتکوین چیست؟ چگونه کار میکند و چگونه شکل گرفته است؟
بیتکوین به دلیل استفاده از رمزنگاری برای حفظ امنیت تراکنشها به عنوان یک نوع رمزارز شناخته میشود. Bitcoin موجودیت فیزیکی ندارد. موجودی حسابها در یک دفتر کل (ledger) که همه بهصورت شفاف به آن دسترسی دارند نگهداری میشود.
تمام تراکنشهای Bitcoin توسط حجم عظیمی از قدرت محاسباتی، از طریق فرایندی به نام ماینینگ تایید میشوند. بیتکوین از سوی هیچ نهاد، بانک یا دولتی صادر یا پشتیبانی نمیشود. هرچند بیتکوین در اکثر نقاط جهان به عنوان ارز قانونی شناخته نمیشود اما بسیار محبوب است.
امروزه محبوبیت بیت کوین باعث شکلگیری صدها رمزارز دیگر با نام آلتکوین (Alt-Coin) شده است. خرید و فروش Bitcoin از طریق صرافیها و نگهداری آن توسط کیفپولهای سختافزاری و نرمافزاری انجام میشود.
بیتکوین به واحدی از ارزهای دیجیتال به نام ساتوشی تقسیم میشود. هر بیت کوین به هشت رقم اعشار تقسیم میشود، به این معنی که یک ساتوشی برابر با یک صدم میلیونیم Bitcoin است. به بیان دیگر، 100میلیون ساتوشی یک بیتکوین را تشکیل میدهد.
ساتوشی ناکاموتو نام مستعار کسی است که سپیدنامه اصلی بیت کوین را نوشته است و هویتی است که خود Bitcoin را اختراع کرده است. چندین نفر ادعا کرده اند یا تصور می شود که ساتوشی هستند، اما هویت واقعی آنها هرگز تأیید یا فاش نشده است.
ناشناس بودن خالق بیتکوین برای اطمینان از اینکه Bitcoin واقعاً غیرمتمرکز باقی میماند، ضروری بود. ضمن اینکه کسانی که بیت کوین را خرید و فروش می کنند، ممکن است تحتتاثیر رفتار خالق آن قرار گیرند.
سیستم بیتکوین تشکیلشده از مجموعه رایانههایی (گرهها یا ماینرها) است که همگی کد بیتکوین را اجرا و دادههای مربوط به تراکنشها را ذخیره میکنند. بهطور کلی Bitcoin روی شبکه بلاکچین (دفتر کل توزیع شده) پیادهسازی شده است. بهصورت انتزاعی میتوان بلاکچین را مجموعهای از بلوکها تلقی کرد. هر یک از بلوکها از مجموعهای از تراکنشها تشکیل شده است. همه رایانههایی که بلاکچین را اجرا میکنند، فهرست بلوکها و تراکنشهای یکسانی دارند و میتوانند بلوکهای جدید را در حالی که با تراکنشهای جدید پر میشوند به وضوح ببینند؛ پس هیچکس نمیتواند در سیستم تقلب کند.
هرکسی فارغ از اینکه یک گره (Node) بیت کوین را اجرا کند یا نه، میتواند در لحظه تمام تراکنشها را مشاهده کند. برای انجام یک عمل خرابکارانه، شخصی که قصد انجام این کار را دارد باید حداقل ۵۱ درصد از قدرت محاسباتی شبکه را به دست گیرد، به همین دلیل انجام چنین حملهای تقریبا بعید به نظر میرسد.
اما اگر حملهای اتفاق بیافتد، استخراجکنندگان بیتکوین میتوانند این تغییر را نادیده بگیرند و تلاش بازیگر بد برای رسیدن به هدفش ناکام میماند.
فقط ۲۱ میلیون Bitcoin در جهان وجود دارد.
موجودی توکنهای بیتکوین با استفاده از کلیدهایی نگهداری میشود که رشتههای طولانی اعداد و حروف هستند و از طریق الگوریتم رمزگذاری ریاضی ایجاد و به هم مرتبط میشوند. این کلیدها بر دو دستهاند:
از جمله مزایای Bitcoin میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
بیتکوین علاوه بر مزایا دارای معایب و مشکلاتی است که عبارتند از:
بیتکوین یکی از اولین ارزهای دیجیتالی است که از فناوری همتا به همتا (P2P) برای تسهیل پرداختهای فوری استفاده میکند. افراد و شرکتهای مستقلی که قدرت محاسباتی دارند و در شبکه بیتکوین مشارکت میکنند (ماینرهای بیت کوین) مسئول پردازش تراکنشهای روی بلاکچین هستند و انگیزه آنها برای انجام این پردازش به دست آوردن پاداش (آزاد شدن بیتکوین جدید) و کارمزد تراکنشهای بیتکوینی است.
این ماینرها را میتوان مرجع غیرمتمرکز اعتبار شبکه بیتکوین به حساب آورد. بیتکوینهای جدید با نرخ ثابت اما بهصورت دورهای و رو به کاهش، در اختیار ماینرها قرار میگیرد. در مجموع تنها ۲۱ میلیون Bitcoin قابل استخراج است.
کوچکترین واحد Bitcoin ساتوشی نام دارد و ارزش آن برابر با ۱۰۰ میلیونیم یک بیتکوین است.
به این ترتیب، بیتکوین و سایر ارزهای دیجیتالی متفاوت با ارزهای فیات (ارزهای رایج امروزی) عمل میکنند. در سیستمهای بانکداری متمرکز، ارز با نرخی متناسب با رشد اقتصاد عرضه میشود. این سیستم برای حفظ ثبات قیمت در نظر گرفته شده است. یک سیستم غیرمتمرکز، مانند بیت کوین، نرخ انتشار را زودتر از موعد و بر اساس یک الگوریتم تعیین میکند.
استخراج، فرآیندی است که طی آن Bitcoin آزاد میشود. به طور کلی، ماینینگ نیازمند حل پازلهای محاسباتی دشوار برای کشف یک بلوک جدید و اضافه کردن آن به بلاکچین است.
استخراج Bitcoin، علاوه بر تایید تراکنشها، باعث میشود سوابق معاملات در سراسر شبکه اضافه شود. ماینرها مقداری بیتکوین بابت پاداش دریافت میکنند. میزان پاداش بعد از هر ۲۱۰ هزار بلوک نصف میشود. مبلغ پاداش تولید یک بلاک جدید در سال ۲۰۰۹، ۵۰ بیت کوین بود.
مبلغ پاداش تولید Bitcoin در تاریخ ۱۱ می ۲۰۲۰ به ۶.۲۵ بیتکوین رسیده است.
برای استخراج Bitcoin میتوان از سختافزارهای مختلفی استفاده کرد. با این حال، برخی از آنها پاداش بیشتری نسبت به دیگران دارند؛ تراشههای کامپیوتری خاصی که مدار مجتمع خاص برنامه کاربردی (ASIC) نامیده میشوند. یک بیتکوین به هشت رقم اعشار (۱۰۰ میلیونیم یک بیتکوین) قابل تقسیم است و ساتوشی نامیده میشود.
هیچکس نمیداند چه کسی بیتکوین را اختراع کرده است. ساتوشی ناکاموتو نام مرتبط با شخص یا گروهی است که سپیدنامه (white paper) اصلی بیتکوین را در ۲۰۰۸ منتشر کردند و هسته اصلی Bitcoin را که در ۲۰۰۹ منتشر شد توسعه دادند. نوآوریهای بزرگ همچون Bitcoin معمولاً در خلا اتفاق نمیافتند. تمام اختراعات علمی بزرگ بر اساس تحقیقات قبلی ساخته شدهاند.
ساتوشی ناکاموتو نام مستعار خالق بیتکوین است و هویتی است که خود بیت کوین را اختراع کرده است. چندین نفر ادعا کرده اند یا تصور می شود که ساتوشی هستند، اما هویت واقعی آنها هرگز تأیید یا فاش نشده است.
ناشناس بودن خالق Bitcoin برای اطمینان از اینکه بیتکوین واقعاً غیرمتمرکز باقی میماند، ضروری بود. ضمن اینکه کسانی که بیت کوین را خرید و فروش می کنند، ممکن است تحتتاثیر رفتار خالق آن قرار گیرند.
از آنجایی که بیتکوینها برای استفاده معاملاتی در نظر گرفته شدهاند مانند ارز کاغذی، وجود بیتکوینهای بیش از حد در بازار میتوانند نوسانهای قیمتی زیادی را ایجاد کنند. با در نظر گرفتن این موضوع، مخترع محدودیت 21 میلیون Bitcoin را برای کنترل عرضه و درنتیجه نوسانات قیمت در آینده تعیین کرد.
کریپتو که در صرافی یا کیف پول نگهداری میشود، مانند پول موجود در بانک تحت بیمه نیست. در نتیجه باید از صرافی و کیف پول و پلتفرمهایی که Bitcoin در آنها معامله میشود اطمینان کافی داشت. به عنوان مثال احراز هویت دو مرحلهای برای کاربران یکی از راههای ایجاد امنیت در صرافی و کیف پول است.
بیتکوین برای استفادهی سرمایهگذاران ریسکپذیر مناسب است زیرا Bitcoin، بزرگترین ارز دیجیتال از نظر ارزش بازار، یک سرمایهگذاری پرخطر با نوسانات بالا است و فقط در صورتی باید در نظر گرفته شود که سرمایهگذار تحمل ریسک بالایی داشته باشد، در موقعیت مالی قوی باشد و بتواند پولی را که در آن سرمایهگذاری میکند از دست بدهد.
بیتکوین سبز از رمزارزهایی است که فعالیتهای استخراج آنها از منابع انرژی تجدیدپذیر تامین میشود. به عنوان مثال، انرژی خورشیدی، برق آبی، باد و سایر منابع انرژی تجدیدپذیر ممکن است برای استخراج آنها استفاده شود.