سیر تحول زندگی در دوران پاندمی کووید-19 شتاب گرفت. نحوه انجام کسب‌وکارها و کارکردهای جامعه جهانی تاثیر زیادی از پاندمی پذیرفته‌اند. الگوهای جدید رفتاری که نتیجه قرنطینه‌های دولت و جداسازی اجتماعی هستند شوک بزرگی به اقتصاد وارد کردند. اقتصاد حالا به فناوری‌های دیجیتالی وابسته است.دوراهی «دیجیتالی باش یا بیرون برو» هیچ انتخابی جز استفاده از اینترنت و فناوری برای حفظ ارتباط با همه جنبه‌های زندگی نگذاشته است. دولت‌ها و بخش‌های خصوصی به داده‌ها و ارتباطات مبتنی بر فناوری روی آوردند تا ویروس را مهار کنند و سازمان‌ها از هوش مصنوعی انتظار دارند فرایندها را سریع‌تر، تجربه مشتری را بهتر و هزینه‌ها را در بازارهای رو به رشد کمتر کند. بلیت ورود به این اقتصاد مبتنی بر دیجیتال ارائه داده‌های شخصی است. کاربران اول تصور می‌کردند این وضعیت موقت است اما به زودی مشخص شد ارتباط بین‌فردی که ما با ماشین‌های اطراف‌مان برقرار می‌کنیم قابل بازگشت نیست و سیل داده‌هایی که به دولت‌ها، کارمندان و برندها تحویل داده می‌شوند مناقشات انتقادآمیز را درباره نگرانی‌های جاری و آتی حریم پدید آورده‌اند. سهم بزرگی از زندگی روزمره در محیط آنلاین جریان دارد و در نتیجه سوال‌های مربوط به ایمنی و امنیت برجسته می‌شوند؛ نقطه تعادل برای اعتماد و حریم دیجیتالی. در این میان مصرف‌کننده‌ها هم نیازها، خواسته‌ها و احساساتی دارند. آنها احساس می‌کنند کنترل داده‌هایشان را از دست داده‌اند و بنابراین می‌کوشند تا دوباره مالک داده‌هایشان شوند و از خویشتن‌های دیجیتالی‌شان حفاظت کنند. تحقیق ما درباره نظرات و رویکرد مشتریان در مورد ردپای دیجیتالی‌شان با اتکا به هشت هزار مصاحبه با مشتریان آمریکایی، فرانسوی، بریتانیایی، برزیلی و کره‌ای (کره جنوبی) صورت گرفته است. ۷۷ درصد این مصرف‌کننده‌ها تاکنون گام‌هایی برای کاهش ردپاهای دیجیتالی‌شان برداشته‌اند و ۷۶ درصد معتقدند شرکت‌ها باید تلاش بیشتری برای حفاظت از حریم داده‌های آنها در محیط آنلاین به خرج دهند و بیشتر از سه‌چهارم (۷۶ درصد) مصرف‌کننده‌ها با این...
