پیشرفت شتابان فناوری کشف اطلاعات از جمله جزئیات شخصی خود شما را در محیط آنلاین بسیار ساده کرده است. میلیونها دستگاه، حسگر و دوربین درباره ما داده تولید میکنند و ما نمیتوانیم همگام با آنها آگاهیمان را افزایش دهیم. اما اگر این همه به حریم اهمیت میدهیم، چرا خودمان را روی عکسها تگ میکنیم و آنها را در رسانههای اجتماعی نشر میدهیم؟ بیایید نگاهی به تحول تعریف حریم در طول دو دهه اخیر بیندازیم و ببینیم چرا حریم خصوصی مهم است و اینکه چنین تحولی چگونه به تعریف ما از استقلال از نظر حقوق بشر شکل داده است. تغییر حریم خصوصی طی سالها ۲۳ درصد مردم فقط در ایالات متحده سرقت هویت را تجربه کردهاند و در نیمی از این موارد پول نیز به سرقت رفته است. ۴۵ درصد این مقادیر اخاذیشده از هزار دلار فراتر میرود اما خوشبختانه قربانیان در ۶۲ درصد موارد پولشان را پس گرفتهاند. آیا گسترش این جرائم نتیجه رفتار سبکسرانه ما در محیط آنلاین است یا افزایش مهارتهای مجرمان سایبری؟ هرگز نخواهیم دانست. اما میتوانیم بر سر یک موضوع به توافق برسیم: اینترنت روش بهاشتراکگذاری و دریافت اطلاعات را متحول کرده و نگرانی بابت حریم آنلاین ما نیز تکامل یافته است. بیایید خاطرهانگیزترین لحظات حریم آنلاین را در طول 20 سال اخیر بررسی کنیم. در اوایل دهه 2000 میلادی بود که فیسبوک و مایاسپیس راهاندازی شدند. حقوق حریم اینترنت حدود ۲۰ سال بعد در مقررات عمومی حفاظت از داده اتحادیه اروپا (GDPR) بازتاب پیدا کردند و نقض حریم در دوران مدرن رقم خورد. خواهیم دید که حریم و استقلال آنلاین چگونه تغییر کردهاند و ما را تغییر دادهاند. گوگل دادههایی در مورد گروههای کاربر تهیه میکند نه افراد مجزا تعداد روزافزون مردم در سالهای اول دوران دیجیتالی به اینترنت دسترسی پیدا کردند و به طور منظم از آن بهره گرفتند. نگرانی درباره حریم دیجیتالی در...