وقتی بحران مالی جهانی کمکم در بهار 2010 فروکش کرد، غولهای فناوری مثل گوگل، اپل، فیسبوک و آمازون (گافا) مجموعاً ارزشی زیر 450 میلیارد یورو داشتند. این شرکتها هدایتکنندگان اصلی نوآوریهایی بودند که راه را برای دیگران باز کردند: شرکتهایی در مرکز زیستبوم فناوری با چشماندازی خلاق و فناورانه. در طول دهه گذشته، تحولات بیسابقهای در روابط این شرکتها رخ داده. ما از محصولات شرکتهای گافا (GAFA) تقریباً برای مدیریت کلیه امور حرفهای و شخصی خودمان استفاده میکنیم. در طول دوران کرونا، ارزش این غولها بیشتر هم شده است. شرکتهای گافا در مجموع بازار سرمایه شش هزار میلیارد یورو دارند که تقریباً پنج برابر شاخص داکس آلمان است. استیلای شرکتهای گافا آنقدر زیاد است که دولتها نیز هیچ راهی جز عضویت در آنها ندارند. شرکتهای گوگل و اپل واسط اپ کرونا را تعیین کردند. وقتی استرالیا میخواست قانون جدیدی را برای قیمتگذاری ناشران در استرالیا معرفی کند، گوگل بدون هیچ خجالتی تهدید کرد که موتورهای جستوجویش را در این کشور خاموش میکند. به نظر میرسد بسیاری از سیاستمداران آلمانی و اروپایی تسلیم قدرت برتر شرکتهای گافا شده باشند. مسائل پیچیده رگولاتوری به هر تقدیر چندان برای کمپینهای انتخاباتی جذاب نیستند. این فقدان قدرت در مناظرات رسانهای دیده میشود. قویاً باور دارم که چگونگی مدیریت شرکتهای فناوری ارشد آمریکایی میتواند آینده اروپا را رقم بزند. هرگز تا قبل از این و در تاریخ قاره شاهد این تعداد کم شرکت با چنین قدرتی نبودهایم؛ شرکتها قبلاً هرگز قادر نبودند چنین تاثیر قابل توجهی بر زندگی ما بگذارند. و هرچند این موضوع تقریباً غیرقابل تصور مینماید، انقلاب فناورانه هرگز تمامی ندارد بلکه برعکس، ما هنوز در مراحل اولیه به سر میبریم. اگر بخواهیم میتوانیم هنوز قواعدی را بسازیم که آینده ما را میسازند. اما فضا برای مانور دادن در این حوزه همچنان در حال کمتر شدن است و وقت زیادی نداریم. اگر بخواهیم...