چرا حاکمیت به دنبال فیلترینگ اینستاگرام است و چرا فیلتر آن سخت است؟

اینستاگرام در ایران به معضلی حل‌ناشدنی تبدیل شده است. یک بن‌بست به معنای تام خودش. یک خار در گلو. نه راهی در پیش رو به نظر سیاست‌‌گذاران می‌رسد و نه می‌شود راهی که پیموده شده را برگشت. در این وضعیت است که حاکمیت دوست دارد اینستاگرام را فیلتر کند ولی همزمان این راهکار را مناسب نمی‌دانند. اما چرا؟ چه چیزی باعث شده این شبکه فیلترشدنی به نظر برسد و چه چیز باعث شده که فیلترناشدنی جلوه کند؟ عبارت «اوقات فراغت» ۱۹۷ بار در قوانین و مقررات ایران آمده است که از این میزان فقط ۱۹۴ بار، مربوط به بهد از سال ۱۳۵۷ بوده است. صادقانه اگر بخواهم بگویم قبل از جست‌وجو در پایگاه‌های اطلاع‌رسانی قوانین و مقررات ایران که زیر نظر نهاد ریاست‌ جمهوری اداره می‌شود، خودم هم انتظار این نتیجه را نداشتم. فک می‌کردم که احتمالا حکومت اسلامی با ایده‌های فرهنگی خود حساسیت بیشتری نسبت به اوقات فراغت داشته باشد ولی نه به این میزان. با این حال نیت، مقایسه دو دوره تاریخی نیست پس بیایید به همان ۱۹۴ مورد بپردازیم. آذر سال ۱۳۵۸ است و شورای انقلاب می‌خواهد همه باشگاه‌های عمومی ورزشی در کشور را ملی اعلام کند. اینجا همان جایی است که برای اولین بار در تاریخ جدید ایران عنوان اوقات فراغت در یک سند رسمی می‌آید و «ورزش» به عنوان یکی از راه‌های گذران اوقات فراغت به رسمیت شناخته می‌شود. ورزش البته خود فی‌نفسه هم ارزش تلقی نمی‌شد. اردیبهشت ۱۳۵۸، امام خمینی در قم، این سخنان را به گروهی از اعضای تیم ملی و هیات وزنه‌برداری تهران گفته بود: «من امیدوارم که شما ورزشکارها همان طوری که قدرت بدنی برای خودتان تحصیل می‌کنید- و ماشاءالله با بازوهای ستبر اینجا الآن نشسته‌اید و من هم خیلی خوشم می‌آید- همان طور به علی(ع) اقتدا کنید در آن مطالبی که او داشته؛ در آن زهدی که او داشته در...