تاثیر فناوری‌های آموزشی بر سطح یادگیری دانش‌آموزان

وعده فناوری در کلاس‌های درسی بزرگ بوده است: امکان یادگیری شخصی‌سازی‌شده باعث صرفه‌جویی در زمان معلم می‌شود و دانش‌آموزان را مجهز به مهارت‌های دیجیتالی مورد نیاز در مشاغل قرن بیست‌ویکم می‌کند. در واقع مطالعات آزمایشی انجام‌شده پیشرفت‌های قابل توجهی را در نتایج تحصیلی دانش‌آموزانی که آموزش‌شان شخصی‌سازی‌شده بوده نشان داده است. فناوری آموزشی (education technology) در دوره تعطیلی مدارس و یادگیری از راه دور، ناجی حوزه آموزش بوده است. در حالی که برخی مدارس خود را برای بازگشت به کلاس‌های درس واقعی آماده می‌کنند، این سوال برای بسیاری مطرح است که آیا نباید فناوری آموزشی نقش بیشتری را در آموزش دانش‌آموزان فراتر از انجام وظیفه در موقعیت‌های بحرانی عهده‌دار شود؟ و این نقش‌ها چه هستند؟ در این گزارش به مجموعه داده‌های سنجش بین‌المللی پیشرفت دانش‌آموز (Programme for International Student Assessment) یا PISA در سال ۲۰۱۸ می‌پردازیم که از سوی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) در دسامبر سال ۲۰۱۹ منتشر شد. OECD هر سه سال یک بار از PISA استفاده می‌کند تا وضعیت دانش‌آموزان 15 ساله سراسر جهان را در ریاضی، خواندن و درک متون و علوم بسنجد. مهم‌ترین نکته در مورد این تست‌ها این است که آنها فراتر از نمره‌اند و از دانش‌آموزان، مدیران، معلمان و والدین می‌خواهند سوالاتی در مورد نگرش‌ها، رفتارها و منابع‌شان پاسخ دهند. یک تحقیق جداگانه نیز در مورد فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) صورت می‌گیرد و سوالات مربوط به استفاده از فناوری در کلاس، تکالیف خانوادگی و مسائل کلی‌تر را جویا می‌شود. در سال ۲۰۱۸ بیش از ۳۴۰ هزار دانش‌آموز در ۵۱ کشور جهان به نظرسنجی ICT پاسخ دادند و داده‌هایی غنی را فراهم کردند تا بدانیم چه فناوری‌ای در مدارس استفاده می‌شود، کدام فناوری‌ها تاثیر مثبتی بر خروجی دانش‌آموزان و نمره‌هایشان دارند، مطلوب‌ترین مدت‌زمان استفاده از فناوری‌ها در کلاس و تکالیف خانوادگی چقدر است، و کشورهای مختلف تا چه میزان وضعیت متفاوتی در...