#انتخاب

امسال را در حالی آغاز می‌کنیم که فناوری اطلاعات دیگر به جبهه نخست رقابت سیاسی تبدیل شده است. رئیس‌جمهور مسکوت پیشین اول اتحاد مثلی‌اش را روی توییتر اعلام کرد. جمعی از مدیران کانال‌های سیاسی تلگرام عید را در زندان گذراندند و وزارت کشور برای فعالیت انتخاباتی در فضای مجازی آیین‌نامه نوشته است. دیگر حتی یک کاندیدا هم نیست که روی شبکه‌‌های اجتماعی خودش یا ستادش صاحب حساب نباشند و سخت است کسی را پیدا کنید که خودجوش یا خودساخته صاحب هشتگ نباشد. در حالی که صدا و سیما در جانبداری یا دست‌کم مغضوب بودن برخی کاندیداها پرده‌پوشی نکرده، مردم برای آگاهی از همه صداها از تلویزیون‌ها به گوشی‌هایشان پناه برده‌اند و وقتی در این میانه، یک سرویس تماس تلفنی رمزنگاری‌شده ابتدا برای ایران رونمایی و ظرف چند ساعت بسته می‌شود، هیچ کس به گزینه «تصادف» فکر نمی‌کند.
لیکن در این میان یک سوال همچنان خودنمایی می‌کند. چگونه وقتی فضای مجازی چنین ماهیت تعیین‌کننده‌ای در کشور ایفا می‌کند که دولت‌ها، منتقدان و طرفداران همگی بر استفاده موثر از آن هم‌داستان هستند، در باقی این چهار سال، انتخابات تا انتخابات، فناوری اطلاعات حتی در زمره ۱۰ اولویت هیچ دولتی یا دست‌کم در میان هسته اصلی شعارهای انتخاباتی هیچ کسی نیست. چطور حتی موفق‌ترین کارنامه یک دهه اخیر در زمینه فضای مجازی هم بیش از هر امری محدود به اقدامات تدافعی است؟ چطور حداکثر افتخارات یک کابینه می‌تواند افزایش بدیهی سرعت اینترنت، پرهیز از بسته شدن یک یا دو سرویس خاص و نجات دادن چند کسب و کار نورچشمی باشد؟
در بقیه ۱۴۰۰ روز دیگر کسب و کارهای تجارت الکترونیکی در ایران قلع و قمع می‌شوند؛ سرمایه خارجی و داخلی از ورود به بازار فناوری کشور هراسان هستند؛ قوانین و قانون‌گذاران با آی‌تی بیگانه‌اند و حوزه محتوای اینترنتی زیر چنبره انحصار، سیاست‌زدگی و مافیا در حال خفقان است. بااستعدادترین طیف دانش‌آموختگان ایران راهی بخشی فقیر از بازار و سرمایه ایران می‌شوند که اسیر بنگاه‌‌های بزرگ اقتصادی، نگاه سنتی و درک نکردن فناوری اطلاعات است. دفعه بعد وقتی از فیلترشکن برای خواندن خبر استفاده می‌کنید، وقتی آخرین قسمت یک سریال خارجی را با هیجان دانلود می‌کنید یا برای شنیدن آهنگ دلخواه‌تان به یک سرویس بین‌المللی پناه می‌برید، فکر کنید که دارید انتخاب می‌کنید. دیربازی است که رأی دست‌کم بخشی از این جامعه، نه فقط پای صندوق رأی که پای رایانه‌ و گوشی‌ رقم می‌خورد و شاید وقتش باشد که سیاستمداران هم #انتخاب کنند