سرمایهگذاری یک میلیارد دلاری گوگل برای کمک به توسعه هوشمصنوعی در تایلند
آلفابت، شرکت مادر گوگل، اعلام کرده است که مبلغ یک میلیارد دلار برای ساخت دیتاسنترهایی…
۹ مهر ۱۴۰۳
۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲
زمان مطالعه : ۱۹ دقیقه
تاریخ بهروزرسانی: ۲ خرداد ۱۴۰۲
در این مطلب میخوانید
اینترنت ماهوارهای مسلما از نگاه همه ایده خوبی است. دسترسی به اینترنت در هر کجای جهان، بدون قطعی و دردسرهای اینترنت کابلی حتی بدون نیاز به دکل مخابراتی و آنتن ایده ساده و جذابی است اما اجرا و دستیابی به این اینترنت به شدت دشوار و هزینهبر است؛ طبق برآورد اسپیسایکس در سال ۲۰۱۸، پروژه استارلینک برای این شرکت حداقل ۱۰ میلیارد دلار هزینه داشته است.
سالهاست اینترنت به بخش جدانشدنی زندگی بشر تبدیل شده و در کنار اینترنت کابلی، فیبر نوری، 5G و 4G، گزینه دیگری هم در سایه این اتصالات پرطرفدار در حال توسعه است که شاید آینده را از آن خود کند. اینترنت ماهوارهای یکی از تکنولوژیهای پرسر و صدا و جذاب چند سال اخیر صنعت ارتباطات است.
اینترنت ماهوارهای یا «Satellite internet» به زبان ساده اینترنت بیسیمی است که از ماهوارههای مدار زمین به سطح آن تابانده میشود. با این تکنولوژی دیگر نیازی به کابل و سیم نیست و مهمتر از همه اینکه میتواند دور افتادهترین نقاط را هم پوشش دهد.
ماهوارهها برای انتقال اطلاعات و در واقع تاباندن اینترنت به سطح زمین از امواج رادیویی و طیف الکترومغناطیسی آن استفاده میکنند. طیف الکترومغناطیسی همان طیفی است که نور مرئی، پرتو ایکس یا حتی امواج مخابره رادیو AM/FM را در بر میگیرد.
تفاوت امواج ماهوارهای با دیگر امواج این طیف در فرکانس و طول موج آنهاست؛ برای مثال این امواج نسبت به پرتو ایکس و امواج مخابره رادیو، طول موج کوتاهتر و فراوانی کمتری دارند و به همین دلیل است که برای دریافت آن به یک دیش ماهواره نیاز داریم و آنتن یا گیرنده گوشی به تنهایی کافی نیست.
برای اینکه اینترنت به دیش ماهوارهای و سپس به خانه شما برسد ابتدا یک فرستنده یا پایگاه زمانی اطلاعات اینترنت را برای ماهواره ارسال میکند و بعد ماهواره با استفاده از امواج الکترومغناطیسی این اطلاعات را به زمین مخابره میکند. شما با دریافت این امواج از طریق دیش میتوانید به اینترنت دسترسی پیدا کنید.
ماهوارههایی که اینترنت را مخابره میکنند ابعاد مختلفی دارند و در مدار پایین یا بالایی زمین مستقر هستند. ماهوارههای مدار بالایی بزرگترند و به دلیل فاصله بیشتر، سطح وسیعتری از زمین را پوشش میدهند. اما ماهوارههای مدار پایینی با اینکه شعاع محدودتری را پوشش میدهند یکی از مشکلات اصلی اینترنت ماهوارهای که همان تاخیر یا لیتنسی بالاست را تا حدی رفع کردهاند. از آنجا که این ماهوارهها به سطح زمین نزدیکاند، امواجی که منتشر میکنند سریعتر به سطح زمین میرسد.
یکی از پروژههای موفق اینترنت ماهوارهای، استارلینک است. پروژهای از شرکت اسپیسایکس که قصد دارد با استفاده از ماهوارههای کوچک یا «Smallsat»هایی که حدود ۲۵۰ کیلوگرم وزن دارند تمام سطح زمین را پوشش دهد.
این ماهوارهها در واقع دستگاهی کوچک برای دریافت و ارسال اطلاعات اینترنت هستند و با صفحات خورشیدی بزرگی که دارند انرژی خود را تامین میکنند.
ماهوارههای مدار پایینی زمین یا LEOها (Low Earth Orbit) طبق مجوز کمیسیون ارتباطات فدرال، از طیف رایج امواج ماهوارههای ارتباطات یعنی باند Ku (۱۲ تا ۱۸ گیگاهرتز) و Ka (۲۶.۵ تا ۴۰ گیگاهرتز) استفاده میکنند و ماهوارههای مدار بسیار پایین یا VLEOها از باند V یا دستهای با فرکانس بالاتر یعنی از ۴۰ تا ۷۵ گیگاهرتز بهره میبرند.
استارلینک در پرتابهای متعدد تا به امروز بیش از هزار و ۷۰۰ ماهواره کوچک را به مدار پایینی زمین پرتاب کرده و این ماهوارهها از طریق پایگاههای زمینی، اینترنت را دریافت کرده و سپس به دست کاربران میرسانند.
البته هدف نهایی این شرکت تغییر روند فعلی است و تمامی ماهوارههایی که پس از ۲۴ ژانویه ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شدند به یک سیستم لیزری مجهزند که اطلاعات را مستقیما بین ماهوارهها جابهجا میکند. یعنی یک ماهواره با زمین صحبت میکند و اطلاعات دریافتی را در لحظه برای چند ماهواره دیگر ارسال شده و آنها هم برای دیگران بازگو میکنند. به این ترتیب استارلینک میتواند یکی از مشکلات اینترنت ماهواره را که همان تاخیر یا لیتنسی بالاست حل کند.
به دلیل فاصله زیاد، امواج برای رسیدن به ماهواره و سپس بازتاب به سمت گیرنده مشتریان به زمان نیاز دارند و این زمان که ناچیز به نظر میرسد همان لیتنسی است و برای بسیاری از کاربران اینترنت اهمیت دارد و به شدت بر تجربه کاربری تاثیرگذار است.
سرعت از جمله مهمترین ملاکهای انتخاب اینترنت است و اینترنت ماهوارهای هم از این قاعده مستثنی نیست. بر اساس اطلاعات وبسایت StarlinkStatus.space که با تکیه بر اطلاعات مردمی، دادههایی را در مورد وضعیت سرعت و پینگ اینترنت استارلینک ارائه میکند، میانگین سرعت استارلینک در سطح جهانی ۱۵۲.۱۶ مگابیت بر ثانیه برای دانلود و ۱۶.۱۹ مگابیت بر ثانیه برای بارگذاری یا آپلود است.
در حالی که استارلینک پروژهای برخاسته از ایالات متحده است اما سرعت این اینترنت ماهوارهای در آمریکا نسبت به اروپا پایینتر است و با ۱۳۷.۳۹ مگابیت بر ثانیه برای دانلود و ۱۴.۶۸ مگابیت بر ثانیه برای آپلود، اینترنت ماهوارهای استارلینک در آمریکا سرعت کمتری نسبت به اروپا دارد.
اروپا البته با میانگین سرعت دانلود ۱۶۸.۱۶ مگابیت بر ثانیه و آپلود ۱۷.۵۹ مگابیت بر ثانیه بهترین وضعیت را در بین حوزههای فعال اینترنت استارلینک دارد.
اما وضعیت پینگ کاربران استارلینک تعریف چندانی ندارد و اینترنت ماهوارهای این شرکت با پینگ ۴۵.۴۷ میلیثانیه مسلما جایگاه ممتاز را به دست نمیآورد.
با وجود این آمار، اینترنت ماهوارهای استارلینک شاید قدرت رقابت با دیگر ارائهدهندگان اینترنت ماهوارهای از جمله آمازون را داشته باشد، اما در رقابت اصلی با ارائهدهندگان اینترنت، از جمله ارائهدهندگان ارتباطات بیسیم 5G، مغلوب رقبای کهنهکار خود در زمین میشود.
همانطور که میدانید اینترنت 5G میتواند با ارائه سرعتی چند گیگابیتی، تجربه سرعت بسیار بالا را برای اتصال بیسیم فراهم کند و حتی شبکههای 4G هم سرعتی بالاتر را امکانپذیر کردهاند؛ در این بین اینترنت ماهوارهای هم در مسیر گیگابیتی شدن است و هدف نهایی رسیدن به سرعت ۱۰ گیگابیت بر ثانیه است.
اگر هدف ۱۰ گیگابیتی استارلینک محقق شود، اینترنت ماهوارهای حتی نسبت به بسیاری از شبکههای پهنباند زمینی هم وضعیت بهتری خواهد داشت.
با توجه به ساختار اصلی استارلینک یعنی ماهوارهای بودن آن، استفاده از آن در ورای کره زمین دور از انتظار نیست. بر مبنای همین ساختار و مزیت، شرکت اسپیساکس در حال توسعه برنامه بلندمدتی است تا به توسعه و استقرار نسخهای از سامانه ارتباط ماهوارهای خود به منظور ارائه خدمات اینترنت در مریخ اقدام کند. مطابق با این طرح که در تکمیل برنامه ایلان ماسک، برای ساخت شهری یک میلیون نفری در مریخ تا سال ۲۰۲۵ میلادی ارائه شده است، از ماهوارههای اینترنتی استارلینک برای ارائه اینترنت ماهوارهای در مریخ استفاده میشود. این ماهوارهها علاوه بر ارائه اینترنت در مریخ قرار است برای ارتباط با زمین به کار گرفته شوند.
اینترنت ماهوارهای استارلینک از زمان شروع فعالیت تا امروز که به میزان زیادی توسعه یافته است، نگرانیهایی در مورد آینده صنعت مخابرات به دنبال داشته است. البته با وجود نگرانیهای شرکتهای مخابراتی به عنوان فعالان سنتی و قدیمی در مورد خروج اجباری از این بازار، فعالیت استارلینک موجب ایجاد فرصتهای جدیدی برای برخی دیگر از ذینفعان در این صنعت و بازار شده است.
یکی از چالشهای موجود در صنعت ارتباطات، دشواری ارائه خدمات در مناطق محروم، دور دست و کم جمعیت است. در چنین مناطقی اصولا توسعه زیرساختها از نظر اقتصادی به صرفه نیست، بنابراین استفاده از خدمات ماهوارهای استارلینک در این مناطق و سایر مکانهایی که به دلایل مختلف توسط شرکتهای مخابراتی سنتی مورد بیتوجهی قرار گرفتهاند، میتواند در افزایش ضریب نفوذ اینترنت و بهبود کلی ارتباطات مفید واقع شود.
در ایالات متحده نیز چالشهایی پیرامون تبعات و پیامدهای به میدان آمدن ماهواره استارلینک وجود دارد، تا جایی که پس از ۹۰۰ میلیون دلار تامین مالی انجام شده برای استارلینک توسط سازمان ارتباطات فدرال با هدف ارائه ارتباط به مناطق روستایی، بسیاری از شرکتهای ارائه دهنده خدمات اینترنتی ضمن اعتراض به سازمان ارتباطات فدرال در این مورد، در مورد عدم تست تکنولوژی استفاده شده توسط این شرکت و احتمال ایجاد مشکلات در آینده صحبت کردهاند.
در این میان برخی رقبای ارائه دهندهی تکنولوژیهای ماهوارهای نیز وارد بازار شدهاند تا به ارائه خدمات رقابتی اقدام کنند. به عنوان مثال آمازون، در حال توسعه برنامه اینترنت ماهوارهای خود به نام پروژه کویپر است. در واقع آمازون با راهاندازی این پروژه قصد دارد به یکی از رقبای جدی استارلینک تبدیل شود. مزیت رقابتی اعلام شده توسط آمازون نیز با ارائه دیشهای اینترنت ماهوارهای کوچکتر و کاراتر و دارای صرفه اقتصادی بیشتر در مقایسه با استارلینک است.
استفاده از این اینترنت برای ایرانیان نیز تجربه خوشایندی خواهد بود. دسترسی راحت و سرعت بالا در مقایسه با وضعیت فیلترینگ و وجود محدویدتها گزینه مناسبی بهنظر میرسد. دستیابی به این اینترنت ساده و راحت نیست و کار به جایی رسید که حتی بازار کلاهبرداری اینترنت ماهوارهای استارلینک در ایران راه افتاد و عدهای خود را نماینده استارلینک در ایران معرفی کردند.
استارلینک در حال ورود به منطقه است و یک پایگاه زمینی را در غرب ترکیه احداث کرده و در نقشه ماهوارههای این شرکت حرکت آنها بر فراز تمام نقاط زمین قابل مشاهده است که نقشه ایران را هم در بر گرفته است.
اما اینترنت ماهوارهای استارلینک حداقل اکنون و در شرایط فعلی راهی برای ورود به ایران ندارد. طبق اعلام اسپیسایکس این شرکت بدون تایید و کسب مجوز از هیچ کشوری اقدام به عرضه اینترنت در آن کشور نخواهد کرد. ماسک در یکی از سخنرانیهایش گفت: «حتی اگر بخواهیم برای رفع محدودیت به جایی مثل چین اینترنترسانی کنیم، آنها این قدرت را دارند که به ماهوارههای ما شلیک و آن را منهدم کنند پس ما چنین ریسکی نمیکنیم.»
حتی اگر استارلینک با کسب مجوز به ایران بیاید و مجوز ارائه اینترنت را دریافت کند، کمیسیون ارتباطات آمریکا (FCC) و دولت آمریکا هم به عنوان دولت مبداء این تکنولوژی احتمالا باید در این باره اظهار نظر کنند و از سوی دیگر به دلیل تحریمهای مالی دریافت هزینه هم برای این شرکت امکانپذیر نیست.
از سوی دیگر تجهیزات گرانقیمت یا همان دیش دریافت سیگنال استارلینک با قیمتی حدود ۴۹۹ دلار یا حدود ۲۵ میلیون تومان هم باید وارد ایران شود و همه اینها در حالی است که هزینه اینترنت استارلینک (۹۹ دلار ماهانه یا چیزی حدود پنج میلیون تومان با نرخ ارز سال ۱۴۰۲) برای کاربران ایرانی بسیار بالاست.
استارلینک این شرکت ارتباطات ماهوارهای، به عنوان یکی از زیرمجموعههای شرکت فضایی اسپیس ایکس در حال فعالیت است و مالک اصلی هر دو شرکت ایلان ماسک است.
به طور کلی ایلان ماسک، سالهاست که به دنبال تحقق اهداف خود در زمینه توسعه تکنولوژی و برنامههای فضایی است. پروژه استارلینک هم یکی از پروژههای او در زمینه خدمات ارتباطات ماهوارهای است و قرار بر این است که استارلینک به عنوان تکمیل کنندهی پروژه ایجاد شهری در مریخ برای زندگی انسانها نیز مورد استفاده قرار گیرد.
هزینه استفاده از استارلینک به دو بخش تقسیم میشود:
هزینه تجهیزات: تجهیزات سختافزاری دریافت اینترنت استارلینک از ماهواره ۵۹۹ دلار قیمت دارند که این هزینه یکبار پرداخت میشود.
هزینه شارژ ماهانه خدمات: هزینه شارژ ماهانه اینترنت استارلینک در کلیه مناطق شهری و روستایی برای استفاده خانگی ۱۱۰ دلار قیمت دارد. اما بد نیست بدانید استارلینک سه گروه مصرفکننده با هزینههای مختلف دارد:
اینترنت خانگی برای استفاده کاربران خانگی طراحی شده و ماهانه ۱۱۰ دلار قیمت دارد.
بسته تجاری استارلینک قابلیت آنتن دهی دو برابری را به همراه اینترنت سریعتر با پهنای باند بیشتر فراهم میکند و ماهانه ۵۰۰ دلار قیمت دارد. برای استفاده از این اینترنت به تجهیزات قویتری نیاز است که این سختافزار با ۲۵۰۰ دلار قابل تهیه است.
استارلینک RV در ژوئن ۲۰۲۲، کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا به اسپیسایکس (شرکت ارائهدهنده خدمات اینترنت استارلینک) اجازه داد تا از استارلینک با وسایل نقلیه در حال حرکت، شامل وسایل نقلیه تفریحی، خطوط هوایی، کشتی ها و کامیون ها استفاده کند.
طبق دعای اسپیس ایکس در حال حاضر ۳۲ کشور جهان به استارلینک دسترسی دارند. البته به روزترین نقشه پوششی این ماهواره نیز درستی این ادعا را ثابت میکند. همچنین مطابق با اعلام این شرکت، سفارشهای مربوط به استفاده از این سرویس و پایانههای استارلینک از سمت افرادی که را از مناطق «در دسترس» روی نقشه سفارش خود را ارسال کنند، به سرعت ارسال میشود.
مطابق با نقشه پوششی، استارلینک در بیشتر مناطق ایالات متحده، قسمت جنوبی کانادا، کل کشور مکزیک، بیشتر کشورهای اروپا به جز اسکاندیناوی، مناطقی از آمریکای جنوبی، مناطق استرالیا و نیوزلند در دسترس قرار دارد.
همچنین مطابق با نقشه دسترسی به استارلینک در مورد اعلام جزئیات مکان و زمان ارائه سرویس در سال ۲۰۲۳، کشورهایی از جمله نروژ، سوئد، فنلاند، استونی، ایسلند، گرینلند، بسیاری از کشورهای آسیای شمالی، عراق و برخی کشورهای آفریقایی نیز به این فهرست اضافه خواهند شد. از دیگر مناطقی که قرار است تا پایان ۲۰۲۳ تحت پوشش استارلینک قرار بگیرند میتوان به کلیه کشورهای آسیای جنوب شرقی و ژاپن، مناطق کم تراکم در نیمه شمالی استرالیا و همچنین شیلی و برزیل و سایر کشورهای واقع در آمریکای جنوبی اشاره کرد. در مورد ایران نیز باید به این نکته اشاره کرد که دسترسی به ماهوارههای استارلینک در اواخر سال ۲۰۲۲ امکانپذیر شد.
به صورت فنی بله، در ایران میتوان به اینترنت استارلینک متصل شد زیرا تحت پوشش ماهوارههای این شرکت قرار دارد و از نظر سیاسی نیز محدودیتهایی که پیش از این توسط خزانهداری ایالات متحده در نظر گرفته شده بود لغو شده است.
اما هنوز مشکلات دیگری وجود دارد که امکان استفاده از اینترنت استارلینک را میسر نمیکند. از جمله اینکه تجهیزات سختافزاری استارلینک در ایران وجود ندارد و طبیعتا امکان واردات مستقیم نیز فراهم نیست. از سوی دیگر با توجه به تورم شدید و درآمد پایین در ایران، امکان پرداخت هزینه شارژ ماهانه برای تعداد محدودی از کاربر ایرانی امکانپذیر است. هنوز محدودیت قانونی برای استفاده از اینترنت استارلینک وجود ندارد (در واقع تعریف نشده است) اما پیشبینی میشود، واکنشها نسبت به این نوع اینترنت سریع باشد و دسترسی به آن ممنوع شود.
سرعت اینترنت استارلینک نسبتا سریعتر از سرویسهای ADSL است که ما در ایران استفاده میکنیم. در تستهای عملی که در آمریکا انجام شد متوسط سرعت 97.23 Mbps بود.
بله، هزینه ماهانه اینترنت استارلینک ۱۱۰ دلار برای کاربران خانگی است. کاربران تجاری برای استفاده از اینترنت سریعتر باید ماهانه ۵۰۰ دلار پرداخت کنند.
اینترنت ماهوارهای به دلیل مسافتی که امواج ماهوارهها باید طی کنند، ذاتا در معرض قطعیهای آبوهوایی قرار دارد و استارلینک در اکثر شرایط بد آبوهوایی از جمله باد، برف و باران عملکرد خوبی دارد. با این حال، بارش شدید برف و باران میتواند باعث قطعی اینترنت شود.
استارلینک چندین ویژگی دارد که به عملکرد خوب آن در شرایط بد آبوهوایی کمک میکند: اول، آنتن از نوع آرایه فازی است، به این معنی که میدان دید بالایی دارد و تحت تاثیر حرکات کوچک قرار نمی گیرد. همچنین آنتن بشقابی استارلینک دارای قابلیت ذوب برف و یخ است. اما در نهایت استارلینک هم یک اینترنت ماهوارهای است و در شرایط جوی نامساعد و شدید مثل طوفان به اندازه اینترنت ثابت مانند DSL، کابل یا فیبر قابل اعتماد نیست.
بله ولی این موضوع تحت تاثیر تراکم ابرها و نوع آنها است. ابرهای متراکم بارانزا میتوانند کیفیت دسترسی به اینترنت را کاهش دهند. هرچقدر تراکم رطوبت بیشتر باشد دسترسی به اینترنت با کیفیت پایینتری انجام میشود.
در حالت بارانی نیز مشکلی برای استارلینک ایجاد نمیشود اما در طوفان و بارشهای سنگین، سرعت اینترنت کاهش پیدا میکند.
بله اما این موضوع مانند باران به کیفیت بارش بستگی دارد. جالب است بدانید آنتنهای بشقابی استارلینک مجهز به گرمکننده هستند و میتوانند برف و یخ روی دیش را آب کنند. اگر بارش برف سنگین و پیوسته باشد ممکن است در دسترسی به اینترنت اختلال ایجاد کند.
مه معمولی، احتمالا تاثیری بر استارلینک نخواهد داشت. اما مه سنگین و متراکم میتواند مشکلاتی ایجاد کند. همانطور که در مورد برف و باران اشاره شد، تراکم رطوبت عامل تعیینکنندهای در انسداد سیگنال استارلینک است. مه سنگین می تواند به اندازه کافی متراکم باشد تا سرویس استارلینک را قطع کند.
مطابق با نظر ناسا، تعداد زیاد ماهوارههای اینترنتی استارلینک، موجب کاهش توانایی زمین در شناسایی و تغییر مسیر یک سیارک، فاجعهبار میشود. در واقع نگرانی اصلی ناسا در مورد پرتاب ماهوارههای نسل دوم استارلینک است. این ماهوارهها که در راستای ارائه اینترنت به متقاضیان با هزینه ۵۰۰ دلار در ماه پرتاب میشوند، تاثیر منفی در شناسایی بسیاری از اجرام آسمانی مانند تلسکوپهایی که به دور زمین میچرخند ایجاد خواهد کرد.
همچنین با افزوده شدن ماهوارههای استارلینک تعداد ۲۵ هزار شیء موجود در مدار زمین که تحت نظارت ناسا و وزارت دفاع آمریکا است، به دو برابر خواهد رسید. این اشیاء شامل ایستگاه فضایی بینالمللی، تلسکوپ فضایی هابل، هزاران ماهوارهی موجود در مدار زمین و انواع زبالههای فضایی باقیمانده در مدار است. بنابراین با افزایش این موارد توسط ماهوارههای استارلینک، خطر برخورد این تعداد بالای ماهواره با یکدیگر افزایش قابل ملاحظهای خواهد یافت.
مهمتر از آن، رد ادعای اسپیسایکس در مورد جلوگیری از برخورد ماهوارههای استارلینک با اجرام دیگر توسط سیستمهای خودکار این ماهوارههاست. در واقع طبق نظر ناسا در صورت پرتاب این ماهوارهها، آسمان به میزانی شلوغ خواهد شد که چنین برخوردهایی اجتنابناپذیر است.
خیر محدودیتهای شناخته شده مانند فیلترینگ و انسداد عمدی وبسایتها و پورتها هنوز در استارلینک گزارش نشده است.
برای دسترسی به اینترنت استارلینک شما باید تجهیزات آن را خریداری کنید و دسترسی از طریق برنامه یا اپلیکیشن انجام نمیشود. بنابراین برنامههایی که به نام دسترسی به اینترنت استارلینک پخش شده است، بدافزار هستند.
برنامه استارلینک کمک میکند تا تنظیمات را انجام دهید، بهروزرسانیها را دریافت کنید، به پشتیبانی دسترسی داشته باشید و دادههایی مانند سرعت دانلود، تاخیر و آپتایم را ببینید. بنابراین اپلیکیشن استارلینک و برنامههای دیگر هیچ ارتباطی به دسترسی به اینترنت ندارند و فقط میتوانند یک سری امکانات جانبی را در اختیار کاربر قرار دهند.
خیر برای دسترسی به اینترنت استارلینک باید هزینه تجهیزات و شارژ ماهانه را پرداخت کنید.
خیر اینترنت استارلینک محدودیتی برای حجم دانلود ندارد. شاید در آینده برنامههای تجاری به اینترنت استارلینک اضافه شود که در آنها موضوع حجم دانلود مطرح باشد ولی در حال حاضر هیچ محدودیتی وجود ندارد.
امکان اتصال مستقیم موبایل و گوشی تلفن همراه به اینترنت استارلینک وجود ندارد و برای دسترسی به اینترنت از طریق گوشی باید به شبکه وایرلسی (WiFi) که توسط دستگاه گیرنده استارلینک ایجاد شده، متصل شوید. استارلینک امکان استفاده از اینترنت در وسایل نقلیه مانند قطار و کشتی فراهم شده است که به نام RV شناخته میشود ولی هنوز امکان دسترسی مستقیم موبایل وجود ندارد. این شرکت گفته بود بعد از سال ۲۰۲۳ راهحلی برای این موضوع ارائه خواهد کرد .
به طور متوسط، دیش مربعی استاندارد استارلینک و سختافزار آن (آنتن، روتر، کابل و منبع تغذیه) بین ۴۵ تا ۷۵ وات در حالت فعال برق مصرف میکند.
روتر ارائه شده استارلینک دارای یک پورت WAN و یک پورت LAN روتر است که از استاندارد WPA و WPA۲ استفاده می کند، از IEEE 802.11a/b/g/n/ac و MU-MIMO در فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز برای حداکثر ۱۲۸ دستگاه WiFi متصل، پشتیبانی میکند. شما میتوانید نام و رمز عبور SSID WiFi را تغییر دهید.
بله علاوه بر دسترسی وایرلس میتوان از طریق پورت LAN (با استاندارد یک گیگابیت بر ثانیه) اینترنت را در شبکه داخلی از طریق روتر توزیع کرد.
خیر تنها به تجهیزات ارائه شده توسط استارلینک احتیاج است. دیش ماهوارهای در اصل با ماهوارههای مدار پایین زمین استارلینک برای فراهمکردن دسترسی به اینترنت ارتباط برقرار میکند و سپس دیش استارلینک به یک روتر بیسیم متصل میشود تا اتصال اینترنت را با تمام دستگاههای شما به اشتراک بگذارد.
با توجه به اینکه جهت آنتن بشقابی استارلینک باید بهطور ثابت تنظیم شود بنابراین از آن نمیتوانید حین حرکت استفاده کنید. با هزینهای اضافی (فعلا گفته شده ۲۵ دلار در ماه) میتوانید از آن در جای جدید استفاده کنید.
پس از توسعه و موفقیت چشمگیر خدمات اینترنت ماهوارهای استارلینک، برخی شرکتهای اروپایی و آمریکایی برای فعالیت و رقابت با خدمات این شبکه اینترنت دست به کار شدند. مهمتر از آن نگرانیهای به وجود آمده در مورد خطر انحصار این حوزه در آینده بود که شرکتها را برای رقابت با استارلینک مشتاقتر کرد.
از جمله مهمترین رقبای استارلینک باید به ادغام دو شرکت اروپایی وابوب و یوتلست اشاره کرد. به نظر میرسد هدف این دو اپراتور ماهوارهای اینترنتی از ادغام خدماتشان، تبدیل شدن به مهمترین رقیب استارلینک در زمینه اینترنت ماهوارهای باشد.
البته مدیران این شرکتها تا به حال هرگونه رقابت با اسپیس ایکس را رد کردهاند. در واقع مدیران این شرکتها ادعا میکنند مشتری هدف استارلینک مصرفکنندگان عادی است ولی وانوب و یوتلست به دنبال جذب کسب و کارها و مشتریان دولتی و ارائه خدمات به این گروه از مشتریان هستند. با اینحال و با توجه به فعالیت هر دو شرکت در صنعت ارائه اینترنت ماهوارهای، نمیتوان رقابت را نادیده گرفت.
به علاوه وان وب به تنهایی، با داشتن دومین منظومه ماهوارهای بزرگ در مدار پایینی زمین به عنوان بزرگترین رقیب استارلینک و اسپیس ایکس شناخته میشود. البته باید به اختلاف بالای تعداد ماهوارههای این ۲ شرکت نیز اشاره کرد. در واقع تعداد ماهوارههای موجود در مدار مربوط به استارلینک به بیش از ۳ هزار عدد میرسد.
تا چه شعاعی میشه متصل شد به مودم استار لینک؟؟
بر اساس استانداردهای رایج wifi تا ۱۵۰ متر و شعاع کاربری بیشتر از ۵۰ متر نیست