در حالی که مردم یکی از بزرگترین چالشهای لجستیک تاریخ یعنی برنامه واکسیناسیون کووید-19 را پشت سر میگذارند، این سوال برای بسیاری از آمریکاییها پیش آمده که چرا غولهای تکنولوژی در این فرایند شرکت نمیکنند. اگر آمازون میتواند یک شارژر گوشی را ظرف دو روز تحویل دهد، چرا از قدرت لجستیکش برای سرعت بخشیدن به واکسیناسیون ملی استفاده نمیکند؟ با وجود این حجم از اطلاعاتی که گوگل در مورد کاربران جمعآوری میکند، چطور نمیتواند کسی را که نیازمند واکسن است شناسایی کند؟ علت آن است که وقتی شرکتی مثل آمازون شارژری را تحویل میدهد تمام مراحل این فرایند از دریافت سفارش تا تحویل را خودش به انجام میرساند. اما شرکتهای تکنولوژی ميدانند که وقتی پای واکسیناسیون در میان باشد کنترل بسیاری کمتری روی امور دارند. دولت فدرال هزینه داروهای مورد نیاز را پرداخت و عرضه آن به ایالتها را کنترل میکند. بنابراین ایالتها، شهرها و شرکتها مسئولیت را بر عهده میگیرند و مشخص میکنند واکسن پس از چه فرایندی به بازوی شما تزریق شود. پس با اینکه غولهای تکنولوژی مطمئناً در عرضه واکسن نقش دارند، نقششان آنچنان که مردم تصور میکنند نیست. جیتیلین مسئول بخش نوآوری اتحادیه مسئولان درمانی ایالتی و کشور که سازمانی تخصصی برای مسئولان بهداشت عمومی است میگوید: «ما مقیاس پاندمی را میبینیم: میخواهید بیش از 300 میلیون نفر را واکسینه کنید، این بزرگترین عملیات عمر ماست.» برای مثال آنچه را در ایالت آیووا اتفاق افتاد در نظر بگیرید: یک هفته زمان برد تا ایالت تنها قرارداد خود را با مایکروسافت برای سیستم ثبت واکسیناسیون لغو کند. اما مسئولان اعلام کردند که این قرارداد به دلیل ناکارآمد بودن تکنولوژی مایکروسافت لغو نشد. یکی کردن وصلههای زیرساخت دیجیتالی در 99 شهر این ایالت حتی برای غولی مثل مایکروسافت هم دشوار بود. مونتانا مکلاکلان سخنگوی مایکروسافت میگوید: «ما تصمیم ایالت آیووا در مورد بهینهسازی سیستم فعلی به جای ساخت...