تغییر قوانین بازی

این ایده که صنعت فناوری تحت سلطه بازار انحصاری است به ‌قدری گسترش یافته که بخش عمده تفکرات جاری، از راهبردهای سرمایه‌گذاران گرفته تا عقاید حقوقی ناظران ضد انحصار، را به انحصار خود درآورده است؛ اما چنان‌که بحث خواهیم کرد، استمرار این کشمکش دشوار شده است. صنعت فناوری پس از یک دوره طولانی انجماد فکری، در حال ورود به یک مرحله پویاست. در ایالات ‌متحده بازارهای دیجیتالی به سمت انحصار چندجانبه حرکت می‌کنند و در آن شرکت‌های دوم و سوم وارد رقابت شدید با شرکت اول می‌شوند. شرکت‌های بزرگ فناوری با مشتریان و داده‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند: کافی است نگاهی به تقابل بین شرکت اپل و فیس‌بوک بر سر کنترل حریم خصوصی کاربران آی‌فون بیندازید. در کل منطقه آسیا، غول‌های دیجیتالی بر سر این موضوع با یکدیگر رقابت می‌کنند. ساختار نوپدید صنعت فناوری فاصله زیادی با سرمایه‌داری باز و پراکنده‌ی مد نظر این مطلب دارد؛ اما انحصار چندجانبه تحت سلطه چند رقیب بهتر از انحصار یک‌جانبه است. در گذشته توفان خلاقیت با شدت زیادی در دره سیلیکون جریان داشت و ساختارها را دگرگون می‌کرد. فهرست شرکت‌هایی که از عرش به فرش رسیدند از شرکت نیمه‌رسانای فِیرچایلد (Fairchild) تا هیولت‌پَکرد (Hewlett-Packard) گسترده است. با وجود این، غول‌های فناوری به ‌تازگی به ماندگاری رسیده‌اند: اپل و مایکروسافت بیش از 40 سال و آلفابت و آمازون بیش از 20 سال سابقه دارند؛ حتی فیس‌بوک به 17 سالگی رسیده است. جریان چیست؟ اثر شبکه‌ای و مقیاس به این معنی هستند که اندازه، اندازه را بیشتر می‌کند و داده ممکن است مانعی برای ورود به بازار رقابتی باشد. جست‌وجو، رسانه‌های اجتماعی، تبلیغات، تجارت الکترونیکی، پخش آنلاین، خدمات حمل‌ونقل اشتراکی، خدمات ارسال کالا و پرداخت آنلاین همگی دارای برخی از این ویژگی‌های اساسی هستند. در طول دهه اخیر بسیاری از شرکت‌های فناوری، به‌ویژه شرکت‌های بزرگ، پس از رسیدن به برتری در زمینه تخصصی خودشان، میل چندانی...