شریکان قافله رقابت

انحصار چندجانبه یا انحصار چندقطبی (oligopoly) نقطه‌ای است بین انحصار (که فقط یک شرکت در بازار یا صنعت حاضر است) و رقابت انحصاری (که شرکت‌های متعدد وارد بازار و از آن خارج می‌شوند). در انحصار چندجانبه برخلاف رقابت انحصاری تعداد شرکت‌ها آن‌قدر اندک است که اقدامات‌شان بر دیگر همتایان تاثیر می‌گذارد. موانع ورود به بازاری که در آن انحصار چندجانبه وجود دارد زیاد است تا اطمینان حاصل شود رقابت محدود است، در حالی که در رقابت انحصاری شرکت‌های جدید به‌ سرعت و به‌ آسانی سر برمی‌آورند و همیشه تعطیل می‌شوند. انحصار دوجانبه یا چندجانبه؟ عبارت انحصار چندجانبه معمولاً برای توصیف بازارهایی به کار می‌رود که سه یا چهار شرکت رقیب وجود دارند. انحصار دوجانبه در واقع شکلی از انحصار چندجانبه محسوب می‌شود: دو شرکت کنترل بازار را در اختیار دارند و بر سهم قابل توجهی از بازار مسلطند. ویژگی‌های انحصار چندجانبه بازاری که انحصار چندجانبه دارد همچنان بازاری رقابتی است، اما مسلماً رقابت آن قوتی را ندارد که در رقابت انحصاری برقرار است، زیرا در رقابت انحصاری رقیبان تحمل بیشتری نسبت به هم دارند و حتی ممکن است با یکدیگر شریک شوند. برخی ویژگی‌های کلیدی بازارهایی که انحصار چندجانبه در آنها وجود دارد به قرار زیر است: موانع جدی برای ورود به بازار، زیرا برندهای موجود در همه ‌جا و همه ‌وقت حاضرند و اعتماد را جلب کرده‌اند. سرعت پایین نوآوری شرکت‌ها تعرفه‌ها را مشخص می‌کنند. حس همکاری و شراکت بین چند شرکت رقیب. پی‌نوشت: این مطلب خلاصه شده است. منبع: گو کاردلس