رمزارزها از دریچه حقوق

رمزارزها اگر یک دهه قبل به عنوان موضوعی محدود در میان جمع دانشگاهی یا گروهی خاصی از افراد پیگیر فناوری مطرح بود، امروزه صحبت کف خیابان و محافل عمومی است. آن هم نه به عنوان یک پدیده علمی یا فنی، بلکه از این جهت که «چیزی» است که می‌خریم و گران می‌شود! از قضا خیلی خیلی هم گران می‌شود. اگرچه موضوع از جنبه‌های متنوعی قابل بررسی است اما ما در این یادداشت و البته از این پس در یادداشت‌هایی در همین باره قصد داریم این «چیز» بسیار ثروت‌آفرین و پرهیاهو را از پنجره حقوق تماشا کنیم. معدنی برای استخراج یک چیز نامشهود اما گران دستیابی به رمزارز نیازمند معدنکاوی است، اما در این معدن، کارگری اصلاً جزو مشاغل سخت و دوده‌گرفته نیست. بخش عظیمی از کار بر عهده ماشین‌هاست. عملیات استخراج در رمزارزهای قابل استخراج و متعاقباً نگهداری رمزارزها نیازمند یکسری تجهیزات و ادوات الکترونیکی است که از طریق آنها می‌توان رمزارزها را استخراج کرد. در واقع کارگران معدن، دستگاه‌های ماینر هستند و مثل هر کارگر دیگری که تابع قوانین و مقرراتی به کار مشغول است این دستگاه‌ها نیز تابع قوانینی هستند و بسته به اینکه یک کشور اقدام به تولید این دستگاه‌ها یا واردات آنها کند نیازمند تدوین قوانین مربوطه در حوزه‌های مختلف از جمله مقررات محیط‌زیستی، استانداردهای لازم و نحوه واردات و ثبت سفارش این‌گونه تجهیزات است. می‌دانید بزرگ‌ترین تولیدکننده ماینر یا در واقع صادرکننده این کارگرهای معدنکاو هوشمند چه کشوری است؟ بله، با احترام؛ چین. مثل بسیاری از دیگر چیزها، در این مقوله هم چین بزرگ‌ترین تولیدکننده ماینرهای استخراج رمزارزها در جهان با بیش از 80 درصد سهم بازار است و سایر کشورها اغلب واردکننده تجهیزات هستند. پس تا اینجا در ذهن داریم که ضوابط و مقررات حاکم بر تجهیزات و تدوین استانداردهای آن یک مقوله بسیار مهم حقوقی است که از جنبه‌های متعدد مالی، محیط‌زیستی، صادرات...