وقتی صحبت از شهر هوشمند به میان میآید میگویند باید جزءجزء یک شهر هوشمند شود و خانهها نیز بخش کوچکی از این شهر هوشمند هستند. سالهاست که اجرایی شدن ساختمانهای هوشمند در دنیا در دستور کار شرکتهای دانشبنیان قرار گرفته است اما تاکنون به دلیل هزینه بالای اجرایی کردن آن شکل اجرایی به خود نگرفته بود اما طی سالهای گذشته با تغییر فناوری، شرکتهای مطرح در دنیا امیدوارند ظرف سالهای آینده این تکنولوژی نیز تقریبا از حالت آزمایشگاهی خود و مصارف اندک خارج شود و به یک حالت عمومی درآید؛ در ایران نیز تقریبا چنین سرنوشتی دارد. با توجه به ماده ۴ لايحه برنامه چهارم در رابطه با اجرای طرحهاي بهینهسازي مصرف انرژی، برخي سازمانهاي دولتي و شركتهاي خصوصي و نیمهخصوصي اقدامات موثري براي كاهش اتلاف انرژي انجام دادهاند، همچنین عموم مردم کشورمان نگرشي متفاوت از گذشته نسبت به انرژي پیدا كرده و بیش از پیش به اهمیت صرفهجويي در آن پي بردهاند؛ به عنوان نمونه طی سالهاي میاني 1381 تا 1390 توانسته رقمي بالاتر از 6/7 میلیارد دلار صرفهجویی به همراه داشته است. فرهنگسازي براي مردم، ساخت تجهیزات فني و سیستمهاي گرمايشي با بیشترين بازده انرژي، نصب پنجرههاي دوجداره، استفاده از مصالحي كه سبب به حداقل رساندن پرت انرژي در ساختمان شوند، به كار بردن نوع خاصي از شیشهها و... از جمله فاكتورهايي است كه قطعا رعايت میشود و به كار بردن آنها در هر ساختماني، درصد قابل توجهي از انرژي را سالانه ذخیرهسازي خواهد كرد و نهايت آنكه انرژي صرفهجوييشده در اين راستا، سهم عظیمي از منابع مالي به هزينههاي عمراني اختصاص داده خواهد شد. هماکنون شرکتهای زیادی در این زمینه در ایران مشغول به فعالیتاند و برخی پروژههای بزرگ ساختمانی همچون پدیده شاندیز و بعضی هتلها و مراکز تجاری و ساختمانهای مسکونی در حال بهکارگیری فناوریهای مرتبط با ساختمان هوشمند هستند که این نشان از توجه عامه...