skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

گفت‌وگو با مشاور مدیرعامل شرکت خدمات انفورماتیک در پروژه‌های کلیدی

هدف بانک‌ مرکزی نوشتن کر نیست

۲۹ مرداد ۱۳۹۴

زمان مطالعه : ۷ دقیقه

شماره ۱۷

تاریخ به‌روزرسانی: ۲۱ بهمن ۱۳۹۸

وقتی وارد ساختمان شنگرف شرکت خدمات انفورماتیک می‌شوید ساختمان بلند و شیشه‌ای بانک مرکزی در آن کنار خودنمایی می‌کند. اگر غریبه‌ای باشید که برای اولین بار پا به این ساختمان گذاشته‌اید، جدایی این دو ساختمان برایتان قابل درک نیست؛ فکر می‌کنید در حال وارد شدن به ساختمانی هستید که در گوشه حیاط بانک مرکزی قرار دارد. همین نزدیکی شرکت خدمات انفورماتیک و بانک ‌مرکزی طی ‌سال‌هایی که از فعالیت این شرکت می‌گذرد، همواره سوءتفاهماتی در پی داشته اما شرکت خدمات انفورماتیک طی سال‌های گذشته به عنوان یکی از بازوهای اجرایی بانک مرکزی سعی کرده است پروژه‌هایی را که بانک مرکزی به دنبال اجرایی کردن آن بوده، اجرایی کند. کربنکینگ یا سیستم متمرکز بانکی یکی از این پروژه‌هاست.برخی از کارشناسان دلیل اجرایی نشدن کربنکینگ در بانک‌های بزرگ را شرکت خدمات انفورماتیک می‌دانند در حالی که مدیران این شرکت نظر دیگری دارند؛ برای بررسی دلیل اجرایی نشدن کر در برخی از بانک‌های بزرگ با نیما امیرشکاری مشاور مدیرعامل شرکت خدمات انفورماتیک در پروژه‌های کلیدی به گفت‌وگو نشسته‌ایم که در ادامه می‌آید:

بیش از هشت سال است که بانک مرکزی بر کربنکینگ متمرکز شده اما حداقل بانک‌های بزرگ تا به حال توفیق زیادی در این راه کسب نکرده‌اند. به نظر شما علت چیست؟ ببینید چند موضوع وجود دارد. ابتدا باید ببینیم کربنکینگ‌های موجود از دیدهای مختلف به چه معناست. کربنکینگ از آن دسته مفاهیمی است که تعریف آن در طول زمان تغییر کرده است. در ابتدا مشتریان آن تنها به دنبال این بودند که اطلاعات شعبه‌های پراکنده و جزیره‌ای خود را در یک جا متمرکز کنند تا مشتری تنها مشتری شعبه نباشد بلکه مشتری بانک باشد. تا این حد می‌توان گفت در همه بانک‌های ما جاری است و مشکلی وجود ندارد. اما بعدا انتظارات از این سیستم بالا رفت و سیستم باید علاوه بر اینکه سپرده‌ها را متمرکز می‌کرد، تمام مدارک و شخصیت و پرونده مشتری را همه جا در دسترس قرار می‌داد؛ یعنی هر کس هر جا با مشتری مواجه شود اطلاعات کاملی از مشتری در اختیارش قرار گیرد. هنوز در مورد این تعریف بحث وجود دارد. بانک‌های کم‌شعبه و خصوصی چون تازه‌تاسیس‌تر هستند درگیر سیستم قدیمی نیستند و راحت‌تر با سیستم‌های جدید کار می‌کنند. اما بانک‌های بزرگ با مشکلاتی مواجهند. اولین مشکل حجم بسیار بالای داده‌های قدیمی‌ای است که این بانک‌ها دارند. درست مثل یک انبار شلوغ قدیمی که همیشه روزی را برای تمیز و مرتب کردن آن معین می‌کنید اما آن روز هیچ وقت نمی‌رسد، مخصوصا در مدیریت‌های دولتی که بحث‌های مختلف و کارهای عجیب و غریب بر سرشان ریخته است و درگیر روزمرگی و کارهای جزیی‌تری هستند که وقت کارهای پایه‌ای و اساسی ندارند. در این مجموعه‌های بزرگ انجام اهداف بزرگ بسیار زمان‌بر است. اما بعضی بانک‌ها به صورت مقطعی کارهای خوبی انجام داده‌اند؛ مثلا بانک صادرات در یک بازه دوساله تمام حساب‌های قدیمی خود را به حساب‌های جدید منتقل کرد و فکر می‌کنم بالای 95، 96 درصد...

شما وارد سایت نشده‌اید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.

وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

این مطلب در شماره ۱۷ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۱۷ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/203

0 نظر

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

برای بوکمارک این نوشته
Back To Top
جستجو