در آغاز قرن ۲۱، نسل چهارم انقلاب صنعتی نقطه عطفی تاثیرگذار است. انقلاب صنعتی چهارم یا به عبارتی دیجیتالی سازی صنعت، به لطف برخورداری از مزایای فناوری اطلاعات و ارتباطات در عصر حاضر، آینده صنعت را شکل خواهد داد. مطرح كردن موضوع صنعت ۴.۰ سوالات زيادي را به دنبال دارد: واقعاً منظور از صنعت ۴.۰ چيست؟ تحول دیجیتالی چه نتیجهای برای تولید در بر دارد؟ میزان تاثیرش بر مجموعه ارزشهای ایجادشده چقدر خواهد بود؟ چه فرصتهای کوتاهمدتی را برای فعالیتهای تجاری به ارمغان خواهد آورد؟ سوالات زیادی که در خصوص صنعت ۴ مطرح میشود باعث شده برخی صنعت۴.۰ را تنها یک گزافهگویی بپندارند. واکنشها نسبت به صنعت ۴ هم نشاندهنده بیاعتمادی شدید نسبت به این موضوع تازه است و هم حاکی از سردرگمی شرکتها نسبت به محیط صنعتی رو به تغییر. پس شاید بهتر باشد برای ابهامزدایی در همین ابتدا صنعت ۴.۰ را تعریف کنیم: دیجیتالی سازی بخش تولید، با بهرهگیری از حسگرهای تعبیهشده (تقریباً در تمام اجزای محصولات و تجهیزات تولید)، سیستمهای سایبرفیزیکی فراگیر و همچنین تجزیه و تحلیل تمامی دادههای مربوطه. این سیستم توسط چهار شاخه از فناوریهای نوین هدایت میشود: دادهها، توان محاسباتی، شبکههای WAN و LPWAN دادهکاوی و هوش مصنوعی تعامل انسان و ماشین (مانند واقعیت افزوده و صفحات لمسی) تبدیل دادههای دیجیتالی به عملیات فیزیکی (مانند استفاده از روباتهای پیشرفته و چاپ سهبعدی). در دنیای امروز تمام شاخههای مذکور در نقطه اوج خود هستند و اکنون زمان آن رسیده که تولیدکنندهها در مورد نحوه بهکارگیری آنها تصمیم بگیرند. همانطور که صنعت ۴.۰ بر ابزارهای حیاتی فرایندهای B2B تاثیرگذار است، انتظار میرود که دگرگونیها فراتر از این حدود رود هرچند پیشبینی میشود که سرعت تغییرات ناشی از انقلاب صنعتی چهارم کندتر از زمان ظهور اینترنت باشد. به دلیل چرخه طولانی سرمایهگذاری، شرکتها برای تصمیمگیری در مورد فناوریهای نوین زیرساختی محافظهکارانهتر عمل میکنند. با وجود این، در...