رقابت صنفی را جدال حزبی نکنیم!

شرایط اقتصادی مملکت خوب نیست، اصلا خوب نیست. این را ما که در بخش خصوصی فعالیم و انتهای هر ماه باید حقوق و دستمزد و بیمه و مالیات بدهیم بیشتر و بهتر از هر کسی می‌فهمیم. به واسطه کاهش قدرت خرید مردم و کسب‌وکارها بسیاری از شرکتها دچار تنگنای نقدینگی شده‌اند، چون هم درآمدها کاهش پیدا کرده و هم هزینه‌ها افزایش پیدا کرده ‌است. این شرایط توان‌فرسا نتیجه اشکالات جدی در سیاستهای اقتصادی کشور است که کرونا و تحریم هم بار آنها را سنگین‌تر کرده ‌است. در عین حال بوروکراسی ناکارآمد دولتی و مسائل کلان‌تری که همه ما را به عنوان شهروندان این کشور متاثر می‌کنند هم شرایط را بغرنج‌تر کرده ‌است.

در چنین وانفسایی انتخابات نظام صنفی رایانه‌ای در حال برگزاری است. انتخاباتی که این بار رقابتی‌تر از قبل شده‌ و چه بهتر هم که چنین شده‌ است. هر چه رقابت جدی‌تر باشد و گزینه‌های متنوع‌تری در معرض انتخاب باشند، قطعا نتیجه انتخابات بازتاب بهتری از چالشها و ترجیحات متنوع درون صنف خواهدبود. با این وصف نباید فراموش کنیم در نهایت ما با یک رقابت صنفی روبرو هستیم نه یک جدال حزبی.

یعنی افرادی که در لیستهای مختلف قرار دارند ضرروتا در همه چیز مخالف هم نیستند و مرز میان لیستها هم آنچنان پررنگ و خونین نیست که آدمها نتوانند با هم کنار بیایند. درست است که انگیزه‌ها و تحلیلها متفاوتند ولی بعید است اختلاف نظر اساسی در تشخیص مسائل کلیدی صنعت میان اکثریت نامزدهای انتخابات باشد.

امروز دغدغه همه ما تاب‌آوری در این شرایط سخت است. حل مشکل تامین مالی و سرمایه در گردش، ترغیب اجزای مختلف حاکمیت برای مواجهه معقول با فناوری، تلاش برای کاهش تصدی‌گری دولت، بهبود کیفیت رگولاتوری و حرکت به سمت خودتنظیم‌گری در صنعت، مخالفت جدی با فیلترینگ و برخوردهای امنیتی و قضایی با مسائل فنی و روندهای تکنولوژیک، اینها چیزهایی است که احتمالا مساله همه ماست. طبیعی است شرکتهای خصوصی که به منابع قدرت مالی و سیاسی دسترسی ندارند و روزگار سخت‌تری را می‌گذرانند از این جهت آسیب‌پذیرتر هستند؛ اما همه ما در نهایت در یک کشتی نشسته‌ایم.

ما اکنون به سازمان نظامی صنفی‌ای احتیاج داریم که بازتاب‌دهنده تنوع و گوناگونی در صنعت باشد، شرکتهای کوچک و بزرگ، استارت‌آپ‌ها و بنگاه‌های جا افتاده، شرکتهای خصوصی و خصولتی و دولتی، شرکتهایی که در شاخه‌های مختلف صنعت کار می‌کنند صدای همه این شرکتها باید در هیات مدیره سازمان نظام صنفی بازتاب داشته باشد.

یکی از مهم‌ترین روندهای فناوری در دنیا فراگیری (Inclusiveness) است، یعنی فناوری باید در خدمت همه اقشار جامعه و برای رفع مشکلات همه اقشار و طبقات باشد. به گمان من نظام صنفی رایانه‌ای هم به این فراگیری نیاز دارد. سازمان باید پوشش دهنده مطالبات و چالشها و اولویت‌های همه باشد. یک رقابت صنفی سالم اما جدی و اجتناب از صف‌کشی و مرزبندی‌های شدید و برچسب‌زنی شرط لازم چنین انتخاباتی است.