نصر آخرین سنگر است

چهارشنبه بزرگ این هفته در حالی به سرعت فرا رسید که تمامی رایزنی‌های صنفی پشت پرده از شکست مطلق  ایده لیستی مشترک میان سرلیست‌های دو طرف حکایت دارد و به این ترتیب حسین اسلامی مدیرعامل جوان گروه فناوری بانک کارآفرین و بازرس دو دوره سازمان، و آزاد معروفی ، مدیرعامل لاوان ارتباط و عضو دو دوره هیات مدیره باید ترکیب نهایی خود را از پایان این هفته رونمایی کنند. ترکیبی که می‌تواند با توجه به تجزیه تحلیل سیستم رای‌گیری نامتقارن سازمان نتیجه را حتی پیش از برگزاری انتخابات تا حد زیادی تعیین کند.

تیم ژنرال‌ها

با هر متر و معیاری باید پذیرفت اسلامی جوان، این بار کوشیده ترکیب فراگیری از قدرت‌های سنتی و مدرن بازار فناوری را زیر عنوان لیست هم‌آفرینی صنفی تجمیع کند. سابقه بانکی و مسیر حرفه‌ای رو به رشد اسلامی در هلدینگ‌های قدرتمند بازار فناوری ایران نقشی کلیدی در این لیست داشته است ولی نمی‌شود از شبکه قدرت بنیاد برکت و ارتباطش با این لیست سنگین وزن غافل شده است و احتمالا بزرگترین چالش حسین اسلامی در متعادل کردن این لیست با تنوع تفکری و تجاری بیشتر خواهد بود ولی لیست‌های غیر رسمی فعلی نشان می‌دهد تقریبا تمامی قوای بانکی و حاکمیتی بازار فناوری که به صورت سنتی به سازمان نظام صنفی بی‌توجه بوده‌اند این بار تصمیم دارند به این میدان پر مناقشه گام بگذارند.

این لیست هرچند نهایی نشده ولی با نزدیک‌شدن بازیکنانی همچون روح‌الله فاطمی از گروه مقتدر توسن و خاندان سرشناس فاطمی و البته مهره سرگردان بازی صنفی محمد علی یوسفی‌زاده مدیرعامل محبوب آسیاتک همین حالا هم یک مدعی جدی است. یوسفی‌زاده روابط صمیمانه‌ای با بدنه صنفی سازمان داشت و می‌توان تصور کرد انتخاب میان قدرت و قدمت برای او نیز مانند بسیاری از شرکت‌ها انتخاب آسانی نبوده است. این حقیقیت که از هیات مدیره فعلی سازمان هم بیش از ۳ الی ۴ نفر بیشتر برای انتخابات فعلی نامزد نشده‌اند هم رویه تاریکی از سختی کار و نداشتن منافع تجاری یا فردی برای اغلب بازیگران صنفی را نشان می‌دهد.

علیرضا خداکرمی از مجموعه پارسیان، احسان مدیری از نانو‌تراشه، فرهاد کرم‌زاده از دلسا و آرش بابایی مدیرعامل جدید ارتباط فردا هم اسامی هستند که نشان می‌دهد چقدر این لیست در هلدینگ‌های غول‌آسای بازار فناوری ریشه دارد. محمد خلج مدیرعامل جدید اسنپ تاکسی آنلاین و البته نازنین دانشور بنیانگذار خبر ساز تخفیفان کسانی هستند که این لیست را تعدیل می‌کنند. ریشه قدرت لیست را هم می‌توان در جایگاه صابر امامی مدیرعامل گسترش الکترونیک مبین ایرن (هیات مدیره مبین وان) دید که پیش از این وی در اختیار حسین بذرافشان بود. امامی ریاست کمیسیون خدمات ارزش افزوده سازمان را هم بر عهده داشته است و البته چند باری به سبب ماجراهای توسکا و روبیکا نامش در شبکه‌های اجتماعی مطرح شده است.

تیم سربازها

در سمت مقابل لیست فراگیر با سرلیستی آزاد معروفی چالش جدی برای جذب بازیگران بزرگ پیش روی خود داشت به ویژه که در راهبرد این تیم تا کنون تاکید شده است که اجازه نخواهند داد اسمی از لیست مقابل در این لیست کلاسیک‌تر صنفی ایران رخنه کند و همین باعث می‌شد که غول‌های مصالحه‌جوی طرف مقابل هم اجازه حضور در دو لیست نداشته باشند.

غیر از جعفر محمدی چهره تکنوکرات گروه آتنا و کمیسیون تجارت الکترونیک سازمان که عملا دست راست آزاد معروفی است احتمالا باید کیوان جامه‌بزرگ را یکی از شانس‌های اصلی لیست صنفی آزاد معروفی برای گرفتن بخشی از رای هلدینگ‌ها به شمار آورد. جامه‌بزرگ را بسیاری به عنوان مدیر موفق خدمات ارزش‌افزوده گروه فناپ می‌شناسند که همان هلدینگی است که حسین اسلامی اولین بار با پرچم آن به بازی‌های صنفی وارد شد. شهاب جوانمردی مدیرعامل گروه فناپ اگر محدودیت دو دوره کاندیداتوری وجود نداشت شاید گزینه طلایی همه طرفین برای انتخاباتی آرام در تهران بود.

ترکیب صنفی لیست فراگیر احتمالا با چند گزینه از کمیسیون‌های بین‌الملل و شبکه تکمیل خواهد شد ولی جالب آنکه گزینه‌هایی مانند بهناز آریا مدیرعامل کهکشان که از چهره‌های خوشنام دوره‌های پیشین سازمان است هم گویا با این لیست آشتی کرده‌اند. اضافه شدن چند ستاره جدید به این لیست در لحظات پایانی مانند حسین‌ طهرانی از مبین‌نت، مازیار نوربخش از رمیس و البته مهم‌تر از همه اشکان آرمندهی از دیوار نشان داد که پیاده‌نظام معروفی تصمیم ندارد نبرد راحتی را در اختیار لیست سنگین وزن طرف مقابل بگذارد ولی شاید برای خوش‌بین‌ترین طرفداران سنتی سازمان هم آنچه در بیست و چهار ساعت پایانی کاندیداتوری اتفاق افتاد قابل پیش‌بینی نبود.

نبرد تغییر می‌کند

روی کاغذ قدرتمندترین شانس لیست فراگیر تا سه‌شنبه مجید صدری بود. مدیرعامل قدرتمند گروه مخابرات ایران که پیش از این نیز در مقاطع حساسی به بازی‌های صنفی ایران اضافه شده بود و همیشه هم برنده بیرون آمده. صدری یک تنه محل تلاقی طیف سیاسی وزیر جوان، بزرگترین هلدینگ ارتباطاتی ایران و قدرت‌های امنیتی کشور است و ورودش می‌توانست سرنوشت را به نفع تیمی که تا حالا دست پایین‌تر را در بازی قدرت داشت عوض کند. به ویژه که صدری زیرک پیش از این بارها نشان داده در پی جنگ قدرت و ریاست سازمان نیست ولی کار به ورود رفیق صمیمی جهرمی نکشید.

بیژن عباسی آرند ، مدیرعامل جوان و محبوب ایرانسلی‌ها، که تا دیروز بیشتر گمانه‌زنی‌ها از حضورش بر صدر لیست هم‌آفرینی حکایت داشت به لیست فراگیر مهاجرت کرد و به این ترتیب ترکیب در حال شکل‌گیری ژنرال‌ها در برابر پیاده‌نظام را بر هم زد. خود کنسرسیوم ام‌‌تی‌ان ایرانسل محل تلاقی چندین جناح قدرت و حاکمیت ایران است و نمی‌شود از این حقیقت گذشت که عباسی با انتخابش برای بیرون از ساختار رایج قدرت کشور ریسک بالایی را برای اولین حضور صنفی‌اش به جان خریده است و باید دید آیا در نسخه رسمی لیست هم‌آفرینی صنفی که روز شنبه منتشر خواهد شد عباسی هم یک چهره دو لیستی است یا خیر. این انتخاب او احتمالا تکلیف نهایی حضور یا مهاجرت مجید خلج در لیست هم‌آفرینی را که مستقیما وابسته به گروه سرمایه‌گذاری ایرانسل است را مشخص خواهد کرد.

دیگر چهره سرشناسی که از طیف صاایران دست به این انتخاب راهبردی زد و بازی‌های روی زمین را بر هم ریخت علی حکیم‌جوادی است. مدیرعامل سرشناس بهسازان ملت که سابقه مدیریت عاملی مجموعه متعددی در داخل صاایران از صنایع مخابرات ایران گرفته تا ایزایران را در کارنامه دارد و گنجینه سوابقش را معاونت وزیر ارتباطات دولت پیشین و ریاست سازمان فناوری اطلاعات تکمیل می‌کند. او با ریاستش بر هلدینگ بهسازان فردا متعلق به بانک ملت به تنهایی یکی از بزرگترین بلوک‌های بانکی و البته رای را پشت اسمش دارد و به این ترتیب اگر حضورش منحصر به لیست فراگیر شود بازی برای کنسرسیوم هلدینگ‌های مقابل بسیار دشوار خواهد شد. حکیم جوادی پس از تغییر دولت با بی‌مهری بسیاری از سوی رفقای قدیمش رو به رو شد و این انتخابات اولین بازگشت جدی این مدیر تودار و صلح‌طلب به عرصه عمومی قدرت پس از قریب به یک دهه است. حکیم‌جوادی تا لحظه تنظیم این گزارش تنها بازیکن انتخابات با دو لیست فعال است که هم در لیست هم‌آفرینی و هم در لیست فراگیر جایگاه ویژه‌ای دارد و شاید او آخرین فرصت مدعیان تهرانی برای رسیدن به یک ائتلاف پایدار پیش از انتخابات انتهای آبان‌ماه باشد.

میدان نبرد

نیم نگاهی به تحلیل آخرین مجمع انتخاباتی سازمان و در نظر گرفتن این حقیقت که مکانیزم رتبه‌بندی صنفی شرکت‌ها برای انتخابات دستخوش تغییراتی شد دو نکته اصلی خودنمایی می‌کند.

شرکت‌هایی که با توجه به ابعاد خود دارای ۸ تا ۱۰ برگه رای در انتخابات سرنوشت‌ساز تهران هستند این بار حدود ۴۰ درصد آرا را تشکیل می‌دهند و در میان همین ده رایی‌ها هم شرکت‌های لزوما هلدینگ یا حاکمیتی دیگر تنها نیستند پس دیگر نمی‌توان تمامی زمین بازی آرا در اختیار بزرگان اقتصادی بازار دانست و شرکت‌های موفق حوزه فناوری هم به راحتی سهم خوبی از این بلوک بزرگ آرا دارند.  با این وجود هلدینگ‌های بزرگ فناوری معمولا یک دو جین شرکت با ابعاد بزرگ را در سبد  بالای رای خود دارند که همین باز هم شانس لیست هم‌آفرینی  را روی کاغذ زیاد می‌کند.

در مقابل شرکت‌های کوچک و متوسط با داشتن یک تا ۷ برگه رای هنوز هم یک بلوک اصلی آرا هستند که در صورت فعال شدن بازی را می‌توانند به نفع صنفی‌ترها تغییر دهند به ویژه که حالا چند بازیگر سنگین‌وزن مانند ایرانسل، بهسازان و مبین‌نت هم بلوک رای هلدینگ‌ها را می‌شکنند. لیست هم آفرینی با در اختیار داشتن چند نام جوان مانند محمد خلج از اسنپ و نازنین دانشور از تخفیفان باز هم شانس  دارد که در میان شرکت‌های متوسط هم رای خوبی را از آن خودش کند. در نهایت به نظر می‌رسد لیستی که بتواند تنوع بیشتری از دهک بالا و پایین صنف را در لیستش برقرار کند انتخابات تهران را خواهد برد و با این وصف باید منتظر لیست نهایی هم‌آفرینی صنفی ماند که احتمالا در همین ساعات در حال بازآفرینی خود است و وعده داده است که نسخه نهایی خودش را از لیست مطلوب احتمالا با یکی دو مهره مشترک را شنبه پیش رو منتشر کند.

حصر اصفهان

با ثبت‌نام سه چهره اساسی در این هفته از سمت مهمترین مدعی کرسی ریاست سازمان نظام صنفی کشور یعنی استان اصفهان ماجرای ملی این سازمان مردم نهاد هم وارد فاز جدیدی شد.

امیر ناظمی ، رییس خبرساز سازمان فناوری اطلاعات و دست راست وزیر ارتباطات در حالی از سمت اصفهان وارد کارزار شده است که دو مهره جدید و قدیم دیگر هم به این ترکیب اضافه شده‌اند. رسول سرائیان رییس پیشین همان سازمان با یکی از سنگین‌ترین کارنامه‌های مخابراتی و ارتباطی کشور از مدیریت عاملی گروه مخابرات و ارتباطات سیار گرفته تا دبیر کلی همین سازمان هم وارد این کارزار شده‌است تا با ورود کاظم آیت‌آلهی رییس دوره سوم سازمان و یکی از قدیمی‌ترین چهره‌های سنتی سازمان نظام صنفی ترکیب کاملی را برای شروع بازی داشته باشند.

امیر ناظمی با داشتن یک سمت فعال دولتی و نزدیکیش به وزیر جوان همین که وارد کارزار شد همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد از سوی بخشی از طرفداران حاکمیت  مورد هجمه سختی قرار گرفت ولی همانطور که انتظار می‌رفت با همان هوش سیاست‌ورزانه و توان نظریه‌پردازیش مقاومت محسوسی در مقابل این هجمه نشان داد.

ناظمی تا کنون هرگز به صورت رسمی در مورد اهدافش از حضور در انتخابات مهم‌ترین نهاد خصوصی بازار فناوری اطلاعات صحبت نکرده است ولی آشکارا برنامه وی تابعی از آینده‌ در مخاطره‌اش در وزارت ارتباطات است که همین حالا هم از سوی بسیاری از جناح‌های سیاسی رقیب تحت فشار قرار گرفته است. پس می‌شود استدلال کرد که او با همه شناختش از جغرافیای سیاست‌گذاری و بازار استارت‌آپ‌ها در سال‌‌های اخیر که نقاط قوتش هستند در صورت بقا در وزارت ارتباطات چه بسا عطای حضور در عرصه صنفی را به لقایش ببخشد. بعید است ناظمی که چهره‌ای مصالحه‌جو در مواجه با نهادهای خصوصی و تشکل‌های مردمی از خود نشان داده است بتواند یا بخواهد بر خلاف میل زعمای سازمان در کورس رقابت باقی بماند.

رسول سرائیان آشکارا دلزده از سیاست و پایتخت تمایلی به حضور در ابعاد ملی ندارد و پس از حادثه دردناک هواپیمای اوکراینی که در آن دو عضو جوان خانواده خود را از دست داد هرگز تمایلی برای بازگشت به عرصه عمومی قدرت نشان نداده است. کاظم آیت‌الهی هم که شاید در کنار محمد اطرج مهم‌ترین چهره‌های دو دهه اخیر سازمان اصفهان بوده‌اند احتمالا مهم‌ترین پل میان میانه‌داری نصف جهان و بازی‌های قدرت در تهران باشد.

حضور کاظم آیت‌الهی بدون شک بخش‌های خاموشی از استان‌هایی مانند خراسان و فارس را هم فعال خواهد کرد که به صورت سنتی با اصفهان رقابت دارند و شاید در انتخاب میان یک گزینه دولتی از سمت اصفهان و گزینه‌های صنفی از تهران حاضر شوند روی گلایه‌های قدیمی پل بزنند که در این صورت حتی ناظمی محبوب و خوش‌زبان مسیر سختی برای رسیدن تا تهران از اصفهان در پی دارد.

نبرد زیبا

هر سه‌ سال انتخابات هیات مدیره سازمان فرصتی طلایی برای شناسایی جریان‌های پنهان قدرت زیر شریان‌های فناوری اطلاعات کشور است و همین باعث می‌شود وقتی تغییرات هیات مدیره سازمان در نزدیکی تغییر دولت اتفاق بیفتد رقابت جذابی بر سر آینده قدرت این نهاد ملی شکل بگیرد ولی با همه این جذابیت‌های حاشیه‌ای  نمی‌شود با از بین رفتن گزینه ائتلاف از راهبردهایی احتمالی که بازی را به طور جدی هم به عرصه سیاسی بکشاند غافل شد.

به خصوص که وزارت ارتباطات در حیات خود بارها تسلط نسبی طیف‌هایی از سیاست، نیروهای مسلح و نیروهای امنیتی را تجربه کرده است و شاید این بار می‌اندیشد باید در نبرد اجتناب‌ناپذیر پیش رو برای گریز از استیلای یک ستاد قدرتمند اقتصادی بر سید خندان نبرد را از میدان انتخابی فراگیرترین سازمان مردم‌نهاد این حوزه با ۱۸ هزار عضو در سراسر کشور شروع کند و شاید جریان سنتی صنفی ایران اولین متحدانش در این راه باشند.