راهنمای آسان کردن گفتوگوهای سخت و ساندویچهای گفتوگوی سازنده:
هزار قناری خاموش در گلوی من
۵ آبان ۱۳۹۹
زمان مطالعه : ۸ دقیقه
شماره ۸۴
تاریخ بهروزرسانی: ۲۴ دی ۱۳۹۹
میگویند اگر دو گیاه را نزدیک هم بکارید، ریشههای آنها در هم میآمیزد و کیفیت خاک را بهبود بخشیده، در پرتو این تعاون و همبستگی هر دو بهتر رشد میکنند. آیا این سینرژی گیاهان در تیمها هم صادق است؟ در سادهترین توصیف از سینرژی میتوان گفت که برآیند نیروی جمعی از جمع تکتک نیروها بیشتر است. اما دیدهایم گاهی نتیجه دو به علاوه دو در کارهای تیمیمان پنج نیست. رسیدن به تصمیمات جمعی و توافقات گروهی زمان و انرژی زیادی میگیرند، تبادل اطلاعات طول میکشد و آنقدر در پیچ و خم فرایندهای در هم آمیخته همه چیز کند میشود که در نهایت حاصل دو و دو با ارفاق سه خواهد بود. این افت نمره چشمگیر وقتی کنار هم قرار میگیریم در غیاب گفتمان سازنده است که اتفاق میافتد. ناتوانی در گفتمان سازنده باعث میشود رسیدن به توافقات جمعی کاری طاقترسا و طولانی باشد یا انتقال اطلاعات دشوار شود. تکنیکهای زیادی برای سازندهتر کردن گفتمانهایمان توسعه یافته که در این بخش از راهحل به مرور چند مورد از آنها میپردازیم. رک باش اما تخلیه نکن تبلیغ رک حرف زدن برای داشتن روابط بهتر، مثل تبلیغ وزنه زدن برای داشتن عضلات بهتر است. هرچند هر دو برای سلامت روابط یا عضلات مفید است، اما هر کدام درست انجام نشود منجر به بروز آسیبهای جبرانناپذیر خواهد شد. به عنوان مثال اشتباه گرفتن رکگویی با تخلیه عاطفی یا روانی خطای رایجی است. وقتی اشتباهی رخ میدهد ممکن است ما دچار نشخوار فکری شویم؛ یعنی سکوت پیشه کنیم و بارها آن اتفاق را پیش خودمان مرور کنیم. مثل زبالهای که بخشی از ظرفیت توجه و ذهن ما را اشغال کرده و اجازه نمیدهد حواسمان را به کارهایمان جمع کنیم. رکگویی گاهی فقط به ابزاری برای تخلیه این زباله فکری تبدیل میشود. وقتی اشتباهی از دیگران میبینیم آدرنالین در خون ما ترشح میشود. این اتفاق منجر...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.
وارد شویدعضو نیستید؟ عضو شوید