لباسی بر تن تمامی بانک‌ها

زیرساخت بازار مالی یا «اف‌ام‌آی» به عنوان نظامی چندجانبه و متمرکز بین موسسات مالی و سازمان‌های مشارکت‌کننده از جمله اپراتورهایی که عملیات مبادله، ثبت، نگهداری و تسویه پرداخت‌ها، اوراق بهادار، قرارداهای سلف یا تراکنش‌های دیگر مالی را انجام می‌دهند، تعریف شده است. این نظام در واقع مجموعه‌ای از قوانین و رویه‌های کاربردی و چارچوب تخصصی مدیریت ریسک را برای کلیه مشارکت‌کنندگان (به صورتی یکپارچه) مهیا می‌کند. اهداف اصلی این نظام را می‌توان به شرح زیر برشمرد: تقسیم ریسک‌های هر یک از مشارکت‌کنندگان و ریسک ناشی از یکپارچگی آنها افزایش کارایی مشارکت‌کنندگان افزایش شفافیت بازار کمک به بانک‌های مرکزی در برخی سیاستگذاری‌های پولی. «زیرساخت بازار مالی» مورد نظر مجموعه‌ای از انواع زیرساخت‌های مالی و پرداخت به شرح زیر است: سیستم‌های پرداخت : شامل مجموعه‌ای از ابزار، رویه‌ و قوانین برای انتقال وجه بین مشارکت‌کنندگان (یا مشتریان آنها) است. ساتنا، پایا، تصویربرداری و تسویه چک، سیستم ملی پرداخت موبایل، درگاه پرداخت ملی و سیستم تسویه ارزهای خارجی را می‌توان نمونه‌هایی برای سیستم‌های پرداخت دانست. خزانه اوراق بهادار مرکزی : مرکزی است که افتتاح حساب، اطلاعات و محافظت از اوراق بهادار را مهیا می‌کند. از وظایف تعریف‌شده برای این مرکز می‌توان به افتتاح و نگهداري حساب وجوه و اوراق بهادار بازارهای مختلف مالی متعلق به سهامداران، كارگزاران، ساير نهادهاي مالي و اشخاص حقيقي و حقوقي اشاره کرد. سیستم تسویه اوراق بهادار : وظیفه این زیرساخت مهم پردازش فرآیند تسویه پایاپای اوراق بهادار و انواع ابزارهای مالی و نیز وجوه آنها با استفاده از شيوه‌هاي مناسب و ابزارها و روش‌هاي الكترونيكي است. سیستم مبادلات مرکزی (جهت انواع مبادلات بازار مالی): این زیرساخت در واقع مرکزی است برای انجام فرآیند مبادلات بین بازارهای مختلف مالی که خریداران و فروشندگان می‌توانند پیشنهاد قیمت خود را ارائه کنند و فرآیند مبادله را به صورتی متمرکز به ثمر برسانند. مرکز ثبت و ضبط مبادلات : مرکزی است که...