خیلی کم، خیلی دیر

با بیداری حاصل از مرگ جرج فلوید توسط پلیس مینیاپولیس، شرکت‌های بزرگ و کوچک نتیجه گرفتند که اکنون زمان آن رسیده تا وفاداری خودشان را به جوامع سیاهپوست نشان دهند. گوگل، آمازون، فیس‌بوک، دورداش، ردیت، اوبر، نکس‌دور و لیفت درمیان خیل عظیمی از شرکت‌ها بودند که بیانیه‌های حمایت صادر کردند. گوگل چهره صفحه اول خودش را تغییر داد. دپارتمان‌های عمومی کلیه این شرکت‌ها توییت یا پست‌هایی مبنی بر اهمیت حیات سیاهان منتشر کردند و گفتند: «در کنار جوامع سیاهپوست می‌ایستیم.» از این رو، در کنار سنت‌های قبلی مثل گرین‌واشینگ و اتیک‌واشینگ، می‌توانیم مورد دیگر یعنی بلک‌پاور-واشینگ (شستن قدرت سیاهان) را نیز بیفزاییم که در آن شرکت‌ها اساساً بیانیه‌هایی بی‌معنا درباره تعهد خود نسبت به سیاهان منتشر می‌کنند، اما تغییرات واقعی ناچیزی در خط‌مشی‌ها، شیوه‌های استخدامی یا مدل‌های کسب‌وکار نهایی خود ایجاد می‌کنند. این شرکت‌ها ظاهراً فکر می‌کنند با توییت کردن «بی‌ام‌ال» (BlackLivesMatter) می‌تواند این واقعیت را پاک کنند که پول‌های گسترده‌ای را از بهره‌گیری از نیروی کار سیاهان کسب می‌کنند، واکنش سفیدها نسبت به سیاه‌پوست‌ها را افزایش داده‌اند و بر اموری مثل افراط‌گرایی و برتری سفیدها دامن زده‌اند. همه این موارد نتیجه آسیب‌های مستقیم و واقعی نسبت به مردم سیاه بوده است. آمازون را در نظر بگیرید که نسبت به نیروی کار سازمان‌یافته عملکردی خصمانه دارد. در این شرکت کریستین اسمالز مرد سیاهپوستی بود که بعد از تلاش برای سازماندهی نیروی کار اخراج شد و فردی او را فریادکشان «کم‌هوش» خطاب کرد (آمازون بعد انکار کرد که او به دلیل اهداف سازماندهی نیروی کار اخراج شده است، هرچند همزمانی این رخدادها برای بسیاری تردیدآمیز بود). آمازون همچنین شرکتی است که از طریق طرح رینگ دوربل و پلتفرم نیبرز (همسایگان)، با بیش از یک هزار دپارتمان پلیس شراکت دارد. یوتیوب نیز متخلف دیگر است. این شرکت در حساب رسمی توییتر خود نوشت: «ما در برابر نژادگرایی و خشونت با همبستگی ایستاده‌ایم....