حدود ۲۰ سال از اولین حضور یک شرکت ICT در بازار بورس ایران میگذرد. با این حال، فعالان بازار سرمایه همچنان با این صنعت و شرکتهای فعال در آن بیگانه هستند. بازار سرمایه ایران بیش از هر چیز به تولید و داراییهای فیزیکی توجه دارد و این در حالی است که دنیای ارتباطات و فناوری اطلاعات بیش از همه چیز به تعداد کاربران وابسته است. این روزها بسیاری از شرکتهای بزرگ و کوچک فعال در زمینه ICT نسبت به عرضه بخشی از سهام خود در بازار سرمایه ابراز علاقه میکنند. رشد شتابان شاخص بورس این شرکتها را تشویق کرده است برای تامین سرمایه در روزهایی که شاخص رشد اقتصاد منفی است دست به دامان بورس شوند؛ راهی که پیش از این برخی دیگر از شرکتهای صنعت ارتباطات و فناوری اطلاعات رفته بودند اما همهگیر نشده بود. غیر از شرکت مخابرات ایران و همراه اول که شرکتهای بزرگی هستند و میتوانند بر شاخص اصلی بورس تاثیر بگذارند، شرکتهای دیگر این صنعت در میان ۵۰ شرکت تاثیرگذار بر شاخص بورس نیستند. در بازارهای بورس و فرابورس، شرکتهای ICT در زیرمجموعه سه صنعت رایانه، رادیویی و اطلاعات و ارتباطات دستهبندی شدهاند و در مجموع ۱۹ شرکت هستند. هرچند شرکتهای دیگری نیز وجود دارند که در بورس پذیرفته شدهاند، اما هنوز نمادشان برای انجام معامله باز نشده که شاخصترین آنها آسیاتک است. در همین حال این روزها اخبار زیادی از تلاش شرکتهای دیگر برای حضور در بورس شنیده میشود و دولت نیز از این موضوع استقبال میکند. حتی رئیسجمهوری از وزیر امور اقتصادی و دارایی خواست تسهیل شرایط ورود شرکتهای فعال در حوزه اقتصاد دیجیتالی به بورس را پیگیری کند و حتیالامکان یک بازار اختصاصی به منظور پذیرش شرکتهای دانشبنیان و فعال در حوزه اقتصاد دیجیتالی تشکیل شود. هرچند به نظر نمیرسد تعداد و توان اقتصادی این صنعت در ایران به اندازهای باشد که...
سال ۸۱ رشته مهندسی را رها کردم به شوق روزنامهنگاری. از همان سال تاکنون، در حوزههای مختلفی مانند سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، گردشگری، ورزشی و... در رسانههایی مانند همشهری، حیاتنو، توسعه، عصر ارتباط و... کار کردهام. از میانه سال ۹۲ و پس از حدود ۳ سال دوری از حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات، به پیوست آمدم و دوباره روزنامهنگار این رشته شدم.