هوش مصنوعی نقش مهمی در بهرهوری بیشتر نیروی انسانی در فرایندهای جستوجو، استخدام و حفظ کارکنان خوب دارد، اما باید این فناوری را با در نظر گرفتن حریم خصوصی و همچنین اعمال سیاستهای عمومی به کار بست. منابع انسانی به شدت به دادهها وابسته است؛ هر چقدر تعداد کارکنان بیشتر باشد دادهها هم افزایش مییابند. هنوز عمده دادههای کارکنان بنا بر دلایل قانونی نگهداری میشوند. آن دوران که فقط نام، نام خانوادگی، آدرس، موقعیت شغلی و تاریخ استخدام کارکنان را روی کاغذ میآوردند به تاریخ پیوسته است. امروز نام، شغل، جنسیت، قومیت، مدرک تحصیلی مدرسه و دانشگاه، ارزیابی سهماهه آخر، آخرین فرم رضایت شغلی، ساعاتی که فرد در دورههای کامپیوتری ثبتنام کرده است همهوهمه در دسترس هستند. این موارد را ضرب در صدها و هزاران فیلد دادهای دیگر کنید تا به چشماندازی در مورد دادههای نیروی انسانی برسید. تحول شیوه غربالگری، استخدام و مدیریت استعدادها دادههای هر کارمند به شرکتها امکان میدهد کار مطلوب را در زمان مناسبش انجام دهند (از جمله پرداخت حقوق ماهانه، اعطای شرایط سفر و پاداشها) و به دولت و آژانسهای مربوطه اطلاعات مورد نیازشان را بدهند (مثل اینکه فلان درصد زن و بهمان درصد اسپانیایی داریم)؛ فلان فرد در شش ماه آینده 65ساله است و ممکن است بخواهیم بازنشستهاش کنیم و اگر چنین کردیم، آیا نیازی به جایگزین او داریم؟ مدیریت نیروی انسانی نقش مهمی در تمامی این فرایندها دارد. همچنین احتمالاً ارزش و بینش بیشتری را بتوان از دادههای استخراجشده از کارکنان به دست آورد. مورد جین دو (Jane Doe) را با پیشینه درخشان پنجساله در یک شرکت در نظر بگیرید. آیا اگر قرار است استخدامش کنیم؟ در فلان مدرسه تجاری چیزی یاد گرفته است یا خیر؟ آیا عضوی از اعضای دولتی یا محلی انجمن زنان آفریقایی-آمریکایی است و از این رو منبع استعداد بالقوه دیگری محسوب میشود؟ میزان علاقه او به علوم کامپیوتر...