اگر فیلم ترمیناتور چیزی به من یاد داده باشد، این است که باید به تکامل فناوری خوشامد بگوییم. فناوری منابع انسانی در سالهای اخیر شاهد پیشرفتهای زیادی بوده که دنیا را دگرگون کرده است. صنعت از فرایندهای نامرتبط و نامتصل و سیستمهای قدیمی که متکی به وارد کردن دستی اطلاعاتاند، به سمت فناوری HR حرکت کرده که کاربرپسند است و میتواند عملکردهای گوناگون HR را به روشی یکپارچهتر انجام دهد. در حالی که کاربردهای ویژه بر جنبههای خاصی از HR مثل رفاه کارکنان یا استخدام متمرکز است، انعطاف سیستمهای مبتنی بر ابر و فناوری تلفن همراه هوشمند به HR امکان میدهد تکامل یابد و فراتر رود. تولد فناوری HR مدرن دهه ۱۹۹۰ زمانی است که دوره مدرن فناوری HR آغاز شد و اولین درخواستهای شغلی آنلاین صورت گرفتند که استخدام را راحتتر از قبل میکرد و روابط سنتی کارفرما-کارمند را متحول میساخت. در این دوره استخدامکنندگان HR میتوانستند به آسانی صدها رزومه نامزدهای بالقوه شغلی را جستوجو و بررسی کنند و فقط با افراد شایسته وارد روند مصاحبه شوند. این مساله در عین حال بر رقابت در زمینه جذب برترین استعدادها تاثیر گذاشت. جای تعجب نیست که در دهه ۲۰۰۰ شاهد تاکید بیشتر بر برنامههای مدیریت استعدادها بودیم و به تدریج سیستمهای مدیریت استعداد و استخدام وارد پلتفرم ابر شدند. اما این برنامهها به رغم کاربردی بودنشان، فاقد رابطهای کاربرپسند برای کارکنان بودند و آنقدر دلچسب نبودند که کارمندان بخواهند از آنها استفاده کنند. اما فضای کار امروز بیش از پیش کارمندمحور شده و فناوری HR به طور مداوم به سوی تکامل میرود. در دوره فعلی بر شناسایی و استخدام استعدادهای برتر و حفظ بهرهوری این افراد تمرکز میشود. سلامت، رفاه، آموزش و توسعه از موارد نوظهور فناوری HR هستند که برای جذب و حفظ استعدادهای برتر حیاتیاند. اهمیت تمرکز این مجموعه ابزارها بر تجربه کارمند در قابلیت این ابزارها...