پارادوکس دیجیتالی

بسیاری از صنایع تحول دیجیتالی خود را سریع- از مدل‌های جدید کسب و کار و فرایندهای بهینه گرفته تا تجربه‌ مشتریان و کارکنان- با توجه به نتایج قابل مشاهده و اندازه‌گیری می‌کنند. اما صنعت نفت و گاز مسیر متفاوتی را طی می‌کند. ممکن است برای بسیاری از افرادی که از بیرون به صنعت نفت و گاز نگاهی می‌اندازند، تحول دیجیتالی این صنعت به نظر بسیار تدریجی و کند برسد. اما به نظر جفری کان، نویسنده و مشاوره در زمینه استراتژی دیجیتالی و نوآوری در صنعت نفت و گاز، فناوری‌های دیجیتالی موقعیت مناسبی در این صنعت دارند و به روش‌های مختلف بر عملیات تاثیری عمیق می‌گذارند. [caption id="attachment_71132" align="aligncenter" width="334"] جفری کان، نویسنده و مشاوره در زمینه استراتژی دیجیتالی و نوآوری در صنعت نفت و گاز[/caption] تحلیلگران صنعت از جمله آژانس بین‌المللی انرژي (IEA)‌ پیش‌بینی می‌کنند که ابزارهای دیجیتالی در بخش بالادستی تا پنج درصد در سراسر جهان توسعه خواهند یافت. این میزان پیشرفت به معنی ۵۰۰ میلیون بشکه نفت است. وقتی با قیمت فعلی ارزش هر بشکه را میلیون دلار در نظر بگیریم، مشخص می‌شود که پنج درصد هزاران میلیارد دلار درآمد رقم خواهد زد. ماهیت آشفته و نامتقارن تکامل دیجیتالی شرکت‌های نفت و گاز کاربران مشتاق فناوری‌های نوآورانه هستند و این گشودگی به فناوری‌ها در عملیات این صنعت در حوزه‌هایی مثل شکست (fracking) آشکار است. اما شیوه استفاده محدود این صنعت از فناوری‌های جدید فاصله زیادی با دیگر صنایع دارد. کان در این زمینه توضیح می‌دهد: «تفاوت در چگونگی تعریف دیجیتالی شدن است. بسیاری از صنایع می‌خواهند محصول خدمات یا مدل کسب و کاری را ارائه دهند که تحلیل داده و قدرت محاسباتی و پردازشی را با یکدیگر ترکیب می‌کند و تجربه جدیدی فراهم می‌آورد. اما اولویت کسب و کارهای نفت و گاز تقویت بنیان عملیات با استفاده از اتصال، تحلیل و داده است.» هنگامی که سطح عدم اطمینان...