سروصدای زیادی

شرکت‌های فناوری بزرگ و غول‌های صنعت نفت یک اشتراک با هم دارند: ‌تجارت کلان. هدف نهایی هر کسب‌وکاری سودرسانی است؛ این یعنی به‌ رغم حمایت‌های زیاد برای طرح‌های تغییرات اقلیمی و انرژی تجدیدپذیر، فناوری همزمان در پی بازتر کردن عرصه برای حیات نفت و خروجی‌های این صنعت است. در یک نمونه اخیر، اشنایدر الکتریک فهرستی از مزایای یادگیری ماشین مایکروسافت و محصولات اینترنت اشیا برای شرکت‌های نفت ‌و گاز فراهم آورده است. این محصولات فناوری از طریق نظارت راه‌ دور تولید و زیرساخت و همچنین قابلیت‌های پیشگویانه‌ای که در جلوگیری از نقص‌ها دارند مدیریت در صنعت نفت و گاز را ساده‌تر و امن‌تر می‌کنند. این مساله ذاتاً چیز بدی به ‌نظر نمی‌رسد. چه کسی بدش می‌آید صنعت نفت امن‌تر داشته باشد؟ در همین حال، مایکروسافت، آن‌طور که خودش می‌گوید، از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین برای جست‌وجوهای پیشرفته اقلیمی و مقابله با چالش‌های محیطی استفاده کرده است. گوگل غول فناوری دیگر هم چنین حسی دارد و همزمان با پیگیری اهداف محیط‌زیستی بلندپروازانه‌اش به صنعت نفت و گاز نیز رو آورده است. برای نمونه، شلومبرگ یک پلتفرم پردازش داده روی سرویس ابری گوگل ساخته است تا چابکی بیشتری به مشتریان بدهد و همچنین فرایندهای کشف نفت و گاز را سرعت بخشد. طبق ادعای این شرکت: «شرکت‌های نفت و گاز مثل شلومبرگ برای افزایش حجم کاری، مثل تفسیر لرزه‌ای، تحلیل رگرسیون و طبقه‌بندی، مدل‌سازی سریع و شبیه‌سازی از سرویس ابری گوگل بهره می‌برند. با پلتفرم ابری گوگل، این حجم‌های کاری شامل کلاسترهایی با چندصد (چندهزار) هسته در عرض چند دقیقه مقیاس گسترده‌تری می‌یابند.» گزارش گاردین در سال ۲۰۱۹ در مورد کمک‌های مالی گوگل به محافظه‌کارانی که تغییرات اقلیمی را انکار می‌کنند سروصدای زیادی به‌ پا کرد. این شرکت با گفتن اینکه در این زمینه عملکرد منحصر‌به‌فردی نداشته است از خود دفاع کرد. در ماه اکتبر سال ۲۰۱۹ یکی از سخنگوهای این شرکت...