سفر دیجیتالی بانک‌ها با رویکرد دگردیسی شعب

یکی از اصطلاحات رایج در سال‌های اخیر دگردیسی دیجیتالی است. وقتی از عبارت‌هایی نظیر دیجیتالی‌ شدن و تحول دیجیتالی نیز استفاده می‌شود، در اصل از دگردیسی دیجیتالی سخن به میان آمده است. فارغ از تاریخچه کاربرد کلیدواژه دگردیسی دیجیتالی که ریشه آن به سال 2004 برمی‌گردد و البته از سال‌های 2013 و 2014 به‌ صورت جدی‌تری استفاده شده است، در تعریف‌های گوناگون موجود از دگردیسی دیجیتالی، یک محور مشترک وجود دارد و آن این است که دگردیسی دیجیتالی از زیرمجموعه‌های بحث تحول سازمانی به شمار می‌رود. گارتنر مدل دگردیسی دیجیتالی پذیرفته‌شده جهانی را متشکل از چهار درایور اصلی می‌داند: 1. دگردیسی فناوری: مواردی از قبیل به‌روزرسانی‌های معماری نرم‎افزار با معماری‌های سازمانی جدید، رمزنگاری‌های نرم‌افزارها با زبان‌های جدید، بهبود زیرساخت‌ها، تصمیم‌گیری در خصوص فرایندهای خرید یا ساخت، بهبود سخت‎افزارها و غیره در قالب دگردیسی فناوری به شمار می‌آیند. 2. بهینه‌سازی دیجیتالی: از بین ‌بردن فرایندهای زائد، قرار دادن چندین فرایند در دل یک فرایند، خودکارسازی و رقمی‌ کردن فرایندها و مواردی از این قبیل به بهینه‌سازی دیجیتالی اشاره می‌کنند. 3. همکاری‌های دیجیتالی: پرسش درباره اینکه سازمان از چه طریقی ارائه خدمت می‌دهد، گذار به ساختارهای به ‌عنوان سرویس نظیر نرم‌افزار به‌ عنوان سرویس و پس‌زمینه به ‌عنوان سرویس ، یکپارچه‌ شدن با استارت‌آپ‌های حوزه فناوری‌های مالی یا به ‌عبارتی فین‌تک‌ها، پدیدار شدن در اکوسیستم، ارزیابی‌های فین‌تک‌ها و غیره در زمره همکاری‌های دیجیتالی جای می‌گیرند. 4. دگردیسی فرهنگی: توسعه فرهنگ نوآوری، استفاده از ساختارهای چابک نه تنها در فناوری اطلاعات بلکه در واحدهای کسب‌وکاری، تضمین در اختیار داشتن پشتیبانی کارمندان برای دگردیسی، تضمین پشتیبانی مدیریت ارشد، تجربه‌ کردن بازی‌وارسازی مختلف، بهبود مهارت‌های دیجیتالی و موارد اینچنینی نیز در حوزه دگردیسی فرهنگی قرار می‌گیرند. با توجه به مدل گارتنر (شکل یک) برای دگردیسی دیجیتالی، چند نکته کلیدی اصلی وجود دارد که باید به آنها توجه کرد: 1. دگردیسی دیجیتالی فقط یک دگردیسی در...