قطاری با ایستگاه پایانی نامشخص

روزگاری که محمود احمدی‌نژاد شهردار تهران بود به معاون عمرانی خود- محمد علی‌آبادی- دستور داد تمامی چاله‌های تهران را در ۴۵ روز پر کند؛ اما وقتی روز موعود فرا رسید و خبری از درست شدن معابر نشد، مدیران شهرداری گفتند که منظور، شناسایی دست‌اندازها در ۴۵ روز بوده. در تمام سال‌هایی که احمدی‌نژاد در مصدر امور بود از این دست دستورات و وعده‌ها بسیار شنیده شد که یکی هم راه‌اندازی «اینترنت ملی» بود. «اینترنت ملی»، که بعدتر به «شبکه ملی اطلاعات» تغییر نام داد، قرار بود سه‌ساله تکمیل و راه‌اندازی شود. البته این وعده‌ای بود که معاون فناوری اطلاعات وزارت ارتباطات دولت نهم مطرح کرد. همان زمان شخص وزیر که احساس می‌کرد سه سال زمان زیادی است و می‌توان کارها را با سرعت بیشتری انجام داد، وعده دو سال را هم مطرح کرد. اکنون از آن دو سال و سه سال زمان زیادی گذشته و هنوز عده‌ای می‌گویند شبکه ملی اطلاعات راه‌اندازی نشده است. جالب اینکه از جمله معتقدان به راه‌اندازی نشدن شبکه ملی اطلاعات، وزرای ارتباطات دولت‌های نهم و دهم هستند که در زمان وزارت خود این شبکه را افتتاح کرده بودند. آغاز یک راه بی‌پایان چه شد که مدیران وزارت ارتباطات دولت نهم به فکر ایجاد یک شبکه ارتباطاتی داخلی افتادند؟ کسی تاکنون به این پرسش پاسخی نداده است اما هرچه بود آنها توانستند در طول هشت سال مدیریت خود این موضوع را در ذهن مدیران سیاسی کشور جا بیندازند و عالی‌ترین مقامات را با خود همراه کنند. همچنین آنها توانستند قشر مذهبی جامعه را نیز نسبت به این موضوع حساس کنند و این‌طور نشان دهند که اگر اتفاق ناخوشایندی در اینترنت رخ می‌دهد، به دلیل نبود شبکه‌ای داخلی است که اگر بود، می‌شد ارتباطاتی پاک و به دور از حاشیه‌ها داشت. این تصور هنوز در میان بخش بزرگی از افراد وجود دارد و هر گاه اتفاقی رخ...