تمرکز قانون روی اقتصاد دانش‌بنیان است

علیرضا دلیری که اکنون ریاست هیات‌مدیره صندوق آریوژن را بر عهده دارد، معاون اسبق توسعه مدیریت و منابع معاونت علمی فناوری ریاست‌جمهوری بوده است، کسی که در تدوین این قانون نقش داشته و از افراد تاثیرگذار در طراحی آن بوده است. دلیری معتقد است قانون دانش‌بنیان اولیه با نگاهی حمایتی به شرکت‌های دانش‌بنیان شکل گرفته اما نگاه معاونت علمی در تدوین قانون جهش تولید دانش‌بنیان از شرکت‌های دانش‌بنیان به سمت اقتصاد دانش‌بنیان رفته است تا اقتصاد کشور زیر چتر دانش‌بنیانی مسیر توسعه را طی کند. با او درباره قانون جهش تولید دانش‌بنیان، چالش‌ها و چشم‌اندازهای آن صحبت کرده‌ایم.   قانون جهش تولید دانش‌بنیان بر چه اساس شکل گرفت؟قانون دانش‌بنیان اولیه در سال ۸۷ با نگاه حمایتی به شرکت‌های دانش‌بنیان شکل گرفت، قانونی که هدف آن رشد و افزایش ایده‌های دانش‌محور بود. آن زمان تعداد شرکت‌های دانش‌بنیان محدود بود و این بستر حمایتی برای تاسیس شرکت‌های دانش‌بنیان مفید فایده واقع شد. این روند ادامه یافت تا اینکه از سال ۱۴۰۰ ما در معاونت علمی نگاه‌مان را از شرکت‌های دانش‌بنیان به سمت اقتصاد دانش‌بنیان بردیم. تمرکز قانون جهش تولید بر اقتصاد و کل اکوسیستم بود و اینجا فقط حمایت از شرکت‌ها مطرح نبود، پس اینها را زیر چتر دانش‌بنیان جا دادیم. در واقع توجه به تحقیق توسعه در کشور و گاه بودجه‌ای که برای آن در نظر می‌گرفتند کمتر از نیم درصد بود و آن هم محدود به بخش دولتی، پژوهشگاه‌ها و دانشگاه‌ها بود. بخش‌های خصوصی اصلاً توجه به این موضوع را جدی نمی‌گرفتند این در حالی بود که تولید، رقابت و صادرات و بسیاری مسائل دیگر در بخش خصوصی رخ می‌داد و ما به استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی نیاز داشتیم. در اینجا قانون از منابع دولتی و اهرم تشویقی برای تحقیق توسعه استفاده کرد. کاری که در تمام دنیا انجام می‌شود و شرکت‌های بزرگ گاه بودجه ۴۰ تا ۵۰ درصدی...