skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

نسخه‌های بی‌اثر

سونیتا سراب‌پور نویسنده میهمان

۲۹ آذر ۱۳۹۶

زمان مطالعه : ۳ دقیقه

شماره ۵۳

تاریخ به‌روزرسانی: ۱۷ اسفند ۱۳۹۸

اینترنت ثابت در ایران مانند یتیمی است که انگار هیچ قیمی نداشته و دولت حضانت آن را قبول کرده، حالا هم که با تمام سختی‌ها به جایی رسیده همچنان می‌خواهد سرپرستی او را بر عهده داشته باشد. از ترس اینکه هنوز نمی‌تواند روی پای خود بایستد، مانند خیلی از پدر و مادرهای نگران. یکی از بدشانسی‌های اینترنت پرسرعت این است که مانند دهه شصتی‌ها در شرایط مناسبی متولد نشده است. اگر ما در دهه‌ای متولد شدیم که کشور تازه از انقلاب فاصله گرفته بود اما در نهایت جنگی هشت‌ساله به او تحمیل شد، اینترنت پرسرعت هم در دولتی (نهم) شروع به رشد کرد که نه باوری به توسعه ‌آی‌تی به عنوان وسیله‌ای برای بهبود شرایط اقتصادی داشت و نه اینترنت را عامل اصلی برای این رشد می‌دانست. اینترنت پرسرعت در گام‌های اول خود در دوران مدیریت محمود سلیمانی، وزیر ارتباطات دولت نهم، با محدودیت دسترسی کاربران روبه‌رو شد و از سوی دیگر شرکت مخابرات ایران با انحصاری که در ارائه خدمات خود به فعالان بخش خصوصی اینترنت (برای شبکه‌سازی) ایجاد کرده بود، عملاً فضا را برای رشد این شرکت‌ها بست. این محدودیت‌ها توسط جایگزین بعدی سلیمانی در وزارت ارتباطات دولت دهم نیز ادامه داشت تا چهار سال دیگر کاربران با اینترنت لاک‌پشتی در ظاهر پرسرعت خود مدارا کنند، به امید اینکه دولت یازدهم با یکی از کلید‌هایش بتواند قفل محدودیت سرعت و کیفیت اینترنت در کشور را بشکند. اما وضعیت اینترنت کشور آن‌قدر اسفناک بود که حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور دولت یازدهم در همایشی با حضور تمامی مسئولان وزارت ارتباطات دولتش اعلام کرد که از سرعت و کیفیت اینترنت کشور راضی نیست و ارائه این سرویس را در شأن ملت ایران ندانست. بعد از این اظهارات محمود واعظی، وزیر ارتباطات، که حالا بر صندلی ریاست دفترش تکیه زده، دستور به تشکیل کمیته‌های بحران داد تا این کمیته موشکافی کند که چرا هنوز یک اینترنت بدون اختلال در اختیار کاربران قرار نمی‌گیرد. در نهایت نیز مشخص شد این دولت زیرساخت‌های شبکه‌ای را که باید هشت سال پیش به وجود می‌آمده ایجاد کند و در واقع از نو بسازد. اینترنت پرسرعت در چهار سال دولت یازدهم هم این‌گونه دوران گذراند که حداقل نه گاه و بی‌گاه لنگر کشتی به کابل‌های ایران در زیردریایی برخورد می‌کرد و نه شرکت‌های اینترنتی برای گرفتن پهنای باند مورد نیازشان در صف می‌ماندند. کاربران هم که دیگر امیدی به داشتن اینترنت پرسرعت باکیفیت نداشتند از فضای پدیدآمده به دنبال شکست انحصار تکنولوژی ‌3G و ‌4G استفاده و به دیتای پرسرعت موبایل کوچ کردند.

این مطلب در شماره ۵۳ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۵۳ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/ni
سونیتا سراب‌پورنویسنده میهمان

    سال ۸۵ و با انتخاب رشته‌ دانشگاهی که نقشی در آن نداشتم وارد حوزه روزنامه‌نگاری شدم و حالا عاشق این کارم. ۱۲ سال است که به صورت تخصصی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات کار می‌کنم؛ ۸ سال از این مدت به کار در تحریریه روزنامه‌های دنیای اقتصاد و ایران گذشت و با روزنامه‌های سرمایه، هم‌میهن، همشهری و اعتماد نیز همکاری داشتم. از سال ۹۷ مسیر فعالیتم تغییر کرد و در نهایت رسیدم به تحریریه پیوست.

    تمام مقالات

    0 نظر

    ارسال دیدگاه

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    *

    برای بوکمارک این نوشته
    Back To Top
    جستجو