چرا آینده قصه‌گویی دموکراتیک است؛ صدا، دوربین، حرکت!

پوستری از زوری- دخترک دوست‌داشتنی از فیلم کوتاه متو چری به نام «عشق مو»- بالای سر چری در پنل زوم دیده می‌شود. در این پوستر، زوری اسکاری را در آغوش گرفته که به خاطر بهترین فیلم کوتاه انیمیشن در سال ۲۰۲۰ از آن خود کرده بود. قطعاً نمی‌توان به‌راحتی نتیجه گرفت اما این پوستر یادآوری می‌کند که قصه‌گویی دموکراتیک شده است. این موضوع در پنل فست‌کمپانی با عنوان «نور، صدا، حرکت! پشت صحنه با نوآورترین قصه‌گوها» بارها مطرح شد. پنل در واقع بخشی از نشست سران نوآورترین شرکت‌های فست‌کمپانی بود. چری در طول پنل گفت مسیرش تا رسیدن به جایزه آکادمی از همان‌جایی شروع شد که فیلم‌های قبلی‌اش شروع شده بودند: کیک‌استارتر*. چری ۲۸۴ هزار و ۵۸ دلار از پلتفرم تامین وجه جمعی دریافت کرد که برای یک فیلم کوتاه رکورد محسوب می‌شود. چری توانست موانع سنتی‌ای را دور بزند که قصه‌گوها را از به ثمر نشاندن ایده‌هایشان بازمی‌دارند. [caption id="attachment_198691" align="aligncenter" width="449"] گوپتا: تاثیر مستقیم‌تر مخاطبان بر جهت‌گیری محتوا نشانه دیگری مبنی بر دموکراتیک شدن قصه‌گویی است.[/caption] چری می‌گوید: «می‌دانستم اگر مستقیم به استودیوها می‌رفتم و می‌گفتم برای ساختن فیلم انیمیشن کوتاه درباره پدری که موهای دخترش را می‌بافد پول می‌خواهم چه اتفاقی می‌افتاد. ایده همیشه این بود که ثابت کنیم این فیلم کوتاه مخاطب دارد و مردم از این ایده استقبال می‌کنند. و کمپین کیک‌استارتر موفق شد و مردم سراغ‌مان آمدند. اگر قبل از کمپین مستقیم سراغ‌شان می‌رفتیم، فکر نمی‌کنم از ما استقبال می‌کردند. چیزی که این روزها باید درباره‌اش فکر کنیم این است که چگونه باید ثابت کرد مخاطب وجود دارد. گاهی کیک‌استارتر است، گاهی یکسری وب است، گاهی فیلمی ایندی (indie). باید راه خودتان را پیدا کنید.» حالا فیلم کوتاه موفقی که توانسته بودجه عمومی جذب کند بیشتر رواج یافته اما این نوع فیلم‌ها به‌ندرت اسکار می‌برند. البته تامین وجه جمعی تنها نشانه دموکراتیک شدن قصه‌گویی...