مسیر دلار

روزهای عجیبی را از سر می‌گذرانیم. درست در شرایطی که شرکت‌ها برای سال ۱۴۰۳ خود برنامه‌ریزی می‌کنند منطقه خاورمیانه روزهای پرآشوبی را پشت سر می‌گذارد و افزایش قیمت دلار نیز دست از سر فعالان اقتصادی ایران برنمی‌دارد. هنوز مشخص نیست قیمت دلار در چه محدوده‌ای تثبیت می‌شود یا وضعیت ارتباط ایران با سایر کشورها چگونه خواهد بود.

بسیاری از شرکت‌ها در سال گذشته بدون هیچ برنامه توسعه‌ای سعی کردند با تقویت خود، برای بازگشت به نقطه اوج آماده شوند اما اکنون با شوک افزایش قیمت دلار به نظر می‌رسد کمربندهای خود را بیش از پیش محکم کرده‌اند. اگر تصمیم داشتند با برنامه هفتم توسعه همراه شوند حال به این فکر می‌کنند که با توجه به افزایش قیمت دلار و وضعیت منطقه، زیرساخت‌های مورد نیاز برای اجرای پروژه‌ها را چگونه فراهم کنند؟ اگر سعی می‌کردند نیروی انسانی را ترغیب به ماندن و فعالیت در شرکت‌های ایرانی کنند اکنون به این فکر می‌کنند که چگونه امکان همکاری با شرکت‌های بین‌المللی را برای خود فراهم کنند تا بتوانند به فعالیت ادامه دهند.

با تمام این اوصاف، معمولاً سال‌های پایانی دولت‌ها سال‌های به نتیجه رسیدن طرح‌ها و پروژه‌هایی است که از ابتدای دولت وعده داده شده؛ وعده گسترش شبکه فیبر نوری، اجرای طرح تحول دیجیتالی، بهبود وضعیت اینترنت، توسعه 5G، رشد اقتصاد دیجیتالی، احراز هویت الکترونیکی یکپارچه، توسعه خدمات دیجیتالی بانکی، توسعه فین‌تک و لندتک و سلامت الکترونیکی فقط بخشی از وعده‌هایی است که علاوه بر اینکه رد پای آنها در قانون بودجه سالانه و برنامه هفتم دیده می‌شود، مدیران مختلف دولت طی دوره فعالیت خود بارها در موردشان صحبت کرده‌اند.

درست در چنین اوضاعی است که کار تا حدودی سخت می‌شود؛ از یک سو دولت می‌خواهد پروژه‌ها و طرح‌هایش را به نتیجه برساند و برای به نتیجه رساندن آنها روی کمک بخش خصوصی نیز حساب باز کرده است و بخش خصوصی هم علاقه‌مند به اجرای آن پروژه برای توسعه کسب‌وکار خود است.

در چنین شرایطی اگر برنامه‌های توسعه‌ای را پیش ‌نبرند فرصت را از دست داده‌اند و اگر به سمت اجرای آن حرکت کنند با توجه به کمبود منابع‌شان ریسک فعالیت‌شان را بالا برده‌اند.

حال باید منتظر روزهای آینده ماند و دید قرار است دلار چه مسیری پیش روی شرکت‌های فناوری اطلاعات بگذارد