خطر همیشه هست

بازار خاکستری رمزارز در ایران مشتاقان خاص خود را دارد، برآوردهای غیررسمی نشان می‌دهد تقریباً هفت و نیم میلیون نفر حداقل یک بار از رمزارز استفاده کرده‌‌اند و از این تعداد در حدود دو و نیم میلیون نفر همچنان فعال هستند و بازار رمزارز ایران را زنده نگه ‌داشته‌اند، اما واقعیت این است که در شرایط فعلی رمزارز نیز نتوانسته رویای دستیابی به بازارهای مالی جهانی را محقق کند و کاربران ایرانی همان‌قدر که باید نگران حساب‌های بانکی‌شان در کشورهای مختلف باشند باید نگران باشند که دارایی‌های دیجیتالی‌شان بلوکه یا فریز نشود. این احتمال برای دارندگان تتر دوچندان شده است.

وقتی در کشور تورم‌خیز زندگی کنید، نگرانی از نگه‌داشت واحد پول رسمی کشور همیشه با شماست؛ ریال امروز فردا چه ارزشی خواهد داشت، آیا ریال پس‌اندازشده‌ام ارزش فعلی‌اش را حفظ خواهد کرد؟ تمامی این سوال‌ها موجب شده مردم برای حفظ ارزش دارایی‌هایشان طی سال‌های گذشته به سمت دلار یا طلا بروند و سعی کنند به ‌جای نگه‌داشت ریال، دلار یا طلا را ذخیره کنند اما سیاست‌های دولت برای نگه‌داشت سکه یا طلا یا مشکلات خرید ارز و بیشتر دلار طی چند سال گذشته سبب شده دسته‌ای از مردم که دسترسی بیشتری به ابزارهای دیجیتالی دارند تتر را جایگزین دلار کنند، چراکه از نقدشوندگی آن مطمئن هستند و معادل بودن آن با دلار خیال‌شان را از تورم آسوده می‌کند از سویی تصور می‌کنند دنیای آزاد رمزارزها دست‌وپای آنها را برای استفاده از آن در سرتاسر دنیا باز گذاشته است؛ اما این نیز فقط رویای کوتاهی بود که به‌سرعت رنگ باخت.

توسعه استفاده از تتر از سوی صرافی‌ها مختلف و تمرکز دولت‌ها روی آن و سیاست گردانندگان بنیاد تتر موجب شده این رمزارز نیز دنیای آزاد خود را محدود کند زیرا در قرارداد هوشمند خود یا سپیدنامه‌اش به صورت شفاف اعلام کرده است به خودش اجازه فریز کردن دارایی‌های دیجیتالی مشکوک را خواهد داد و اگر به سیاست‌های گذشته‌اش نیز نگاهی بیندازیم، درمی‌یابیم که از نظر بنیاد تتر نیز مبدأ یا مقصد ایران می‌تواند مشکوک تلقی شود.

در اصل در این دنیای پنهان و در عین حال شفاف نیز به‌سادگی خیال دستیابی به حساب‌های بین‌المللی برای شهروندانی که در کشورهای تحریم‌شده زندگی می‌کنند محقق نمی‌شود و همواره باید نگران از دست رفتن دارایی‌هایشان باشند، مخصوصاً این گفته وقتی حساس‌تر می‌شود که در این میان گروهی از افرادی قرار می‌گیرند که دانش کافی در این زمینه هم ندارند و فقط چون شنیده‌اند «تتر» جایگزینی مناسب برای «دلار» است سراغ آن رفته‌اند، این در حالی است که همان افراد می‌دانند که همیشه احتمال بلوکه شدن پول‌هایشان در بانک‌های خارجی وجود دارد و هیچ‌گاه سر آن ریسک نمی‌کنند اما وقتی دارایی‌شان در قالب‌های صفر و یک قرار می‌گیرد، واقعیت‌های ساخته‌شده به دست بشر را فراموش می کنند.

این موضوع وقتی حساس می‌شود که دولتمردان در برخی از صحبت‌هایشان تجار و بازرگانان را نیز به سمت استفاده از رمزارز برای مبادلات بین‌المللی سوق می‌دهند، اما این سوال پیش می‌آید که آیا آنان حواس‌شان به تحریم‌های بین‌المللی خواهد بود؟ چون در سخنرانی‌ها بارها از رمزارز به عنوان ابزاری برای دور زدن تحریم‌ها یاد شده است، در چنین شرایطی آیا آنها حواس‌شان به «تتر» و قواعد آن هست یا باز باید در اخبار بین‌المللی منتظر اعلام لیست بلوکه شدن حساب‌های تتری ایرانی‌ها باشیم؟