مشکل اعتماد است

موضوعات اختلاف‌برانگیز برای توسعه ارتباطات و فناوری اطلاعات تعدادشان کم نیست. موتور جست‌وجوی ملی، شبکه ملی اطلاعات و پیام‌رسان داخلی از جمله موارد اختلاف‌برانگیزی هستند که متخصصان طیف‌های مختلف در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات هر یک بنا بر جایگاهی که دارند با آنها مخالف هستند یا با تمام قوا از آنها حمایت می‌کنند.

منتقدان ایجاد این زیرساخت‌ها معتقدند چرا باید چرخ را از اول اختراع کنیم وقتی بهترین آن در سطح بین‌الملل ارائه می‌شود؟ وقتی می‌توانیم از اینترنت استفاده کنیم چرا شبکه ملی اطلاعات و جزیره‌ای مجزا ایجاد کنیم؟ یا وقتی می‌توانیم از گوگل بهره ببریم چرا باید فقط برای ۸۰ میلیون نفر یک موتور جست‌وجوی ملی ایجاد کنیم؟ بحث وقتی داغ‌تر می‌شود که داستان پیام‌رسان‌ها به میان می‌آید و تعدد آنها در شرایطی که پیام‌رسان‌های بین‌المللی به‌سادگی در مقیاس جهانی در دسترس هستند. طرفداران این نوع سیاست نیز برای تک‌تک این زیرساخت‌ها دلایلی دارند که آنها نیز به نوبه خود درخور توجه است. در این میان ایجاد زیرساخت ابری و توسعه CDN جزو مواردی است که تقریباً تمامی بخش‌های کشور، از خصوصی خصوصی گرفته تا دولتی دولتی و حتی حاکمیتی، از ‌آن حمایت می‌کنند. شاید این همبستگی در ایده و نحوه اجراست که موجب شده طی چند سال گذشته نه تنها تعدادی شرکت خصوصی و استارت‌آپی در حوزه ابری تاسیس شود بلکه بتوانند سرویس‌های قابل قبولی به کاربران ارائه دهند و تا حدودی نیازهای آنها را برآورده کنند اما همین شرکت‌ها بر این موضوع اذعان دارند که میزان داده‌هایی که شرکت‌ها یا کاربران حقیقی روی ابر قرار می‌دهند بسیار اندک است و هنوز استفاده از سرویس‌های ابری فراگیر نشده و دلیل این امر نیز حس ناامنی کاربران است.

بخشی از این احساس ناامنی به دلیل ناآشنایی کاربران حقیقی از این سرویس است چراکه بسیاری این سرویس را نمی‌شناسند و تصور می‌کنند استفاده از این سرویس برایشان بسیار گران تمام می‌شود یا اینکه ممکن است هر لحظه داده‌هایشان را از دست بدهند و ترجیح می‌دهند مرتب وسایل ذخیره داده خریداری و داده‌هایشان را روی آن نگهداری کنند، این در حالی است که تقریباً تمامی این شرکت‌ها بستر ارائه سرویس‌های رایگان برای کاربران حقیقی را فراهم کرده‌اند اما در نهایت مردم به سمت استفاده از ‌آن سرویس‌ها نمی‌روند. اما نگرانی بابت دسترسی به داده‌ها، بیشتر متوجه برخی از نهادهاست. بسیاری از کاربران تصور می‌کنند داده‌هایی که روی ابر قرار می‌دهند به‌سادگی قابل دسترس است و در صورت نیاز در اختیار نهادهای خاص قرار می‌گیرد؛ در چنین شرایطی فرقی نمی‌کند ارائه‌دهندگان سرویس‌های ابری به آنها بگویند که داده‌های شما کاملاً رمزنگاری می‌شود و خود آنها نیز حتی نمی‌توانند داده‌ها را ببینند. مشکل اینجاست که کسی به حرف آ‌نان گوش نمی‌کند و حس اعتمادی در این بین شکل نگرفته است. این مشکل نیز فقط با ایجاد اعتماد در بخش‌های مختلف کشور برطرف می‌شود؛ فرایندی که هرچند از دست رفتنش بسیار ساده است، به دست آوردنش کار چندان ساده‌ای نیست.