مفهوم کلمات در دل جامعه نهفته است

زبان ابزار ارتباط آدمی است. قانون، که در تلاش است ارتباطی یکسویه از طرف حاکمیت با شهروندان برقرار کند و از این بستر به تمشیت امور عمومی بپردازد، نیز از این ابزار بهره می‌جوید. مواد خام قانونی برای این کار، الفاظ و کلمات هستند. بررسی معانی این الفاظ و کلمات با رویکرد که تلاش برای کشف نظر قانون‌گذار -به خصوص در مواردی که مساله، به کیفر و مجازات یعنی سلب مال یا آزادی افراد مربوط است- اهمیت خاص خود را دارد. مخصوصاً وقتی این کلمات ریشه فقهی یا دینی هم داشته باشند و در حقیقت از بافتی دیگر به بافت زبانی فارسی حقوق کشورمان آورده شده باشند. بند دوم از ماده 6 قانون مطبوعات، اشاعه فحشا و منكرات و انتشار عكس‌ها و تصاوير و مطالب خلاف عفت عمومي را جزو حدود مطبوعات می‌داند و بیان می‌کند که این مورد جزو «اخلال به مباني و احكام اسلام و حقوق عمومي و خصوصي» محسوب می‌شود. می‌دانیم که با تعریف نشریه الکترونیکی در این قانون، در چارچوب مصوبه اصلاحی سال 1388، خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری اینترنتی نیز ذیل این قانون قرار گرفتند. در این شرایط است که به نظر می‌رسد بحث پیرامون ریشه این کلمات، در حوزه حقوق فناوری اطلاعات مفید باشد. در شرایطی که پیش از این، در ذیل بحثی پیرامون پرونده ستایش قریشی، در خصوص اشاعه فحشا سخن گفته بودیم، در این بحث به مفهوم منکرات و عفت عمومی خواهیم پرداخت. الف) منکرات کلمه منکرات برای نخستین بار در قانونی به نام «قانون تشكيل ايالات و ولايات و دستورالعمل حكام» مصوب 14 ذی‌قعده 1325، مصادف با 26 آذر 1286، آمده است. در این قانون و در بیان وظایف مدیر ضبطیه در ماده 266 آمده است:«مدير ضبطيه بايد مراقبت تامه داشته باشد ت حركتي از كسي ناشي نشود كه مخالف قوانين باشد؛ مثلاً اعلان و انتشار قوانين و احكام ‌بدون اجازه اداره...