نقد یک تعریف در سند «نظام حکمرانی داده» شورای عالی فضای مجازی؛ از کوزه همان برون تراود که در اوست!

پیش‌نویس سندی با عنوان «نظام حکمرانی داده» در شورای عالی فضای مجازی در دست بررسی است که به گفته برخی از کارشناسان، «نگرانی‌های جدی و گسترده‌ای در میان افکار عمومی، کارآفرینان، سرمایه‌گذاران و متخصصان حوزه فناوری» برانگیخته است. نگارنده نسخه‌ای از این پیش‌نویس را مشاهده کرده که تاریخ ۹ تیر ۱۴۰۴ روی نام آن نقش بسته است. اما برای اینکه بتوانیم این سند را صرفاً از یک منظر بسیار کوچک نقد کنیم تا نشان دهیم با چه پدیده منحصر‌به‌فردی (!) روبه‌رو هستیم، باید شما را حدوداً ۲۰ سال عقب‌تر ببریم: به مرداد ۱۳۸۴، روز آخر دولت سید محمد خاتمی. تعریف داده شخصی در سال ۱۳۸۴ در آن روز دولت دو لایحه به مجلس ارائه کرد، یکی برای انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات و دیگری برای حریم خصوصی. در پیش‌نویس لایحه حریم خصوصی دولت خاتمی اطلاعات شخصی به‌این‌صورت تعریف شده بود: «اطلاعات وابسته به شخصیت افراد نظیر وضعیت زندگی خانوادگی، ‌عادت‌های فردی، ناراحتی‌های جسمی و شماره کارت‌های اعتباری.» و قید شده بود: «اطلاعات مربوط به نام و نام خانوادگی، ‌نشانی‌های محل سکونت و محل کار و شماره‌های تلفن از شمول تعریف اطلاعات شخصی خارج می‌باشد.» پس از آن اطلاعات شخصی حساس تعریف شده بود که طبق تعریف عبارت بود از: «اطلاعات راجع به وضعیت زندگی جنسی، ‌اعتقادات (اعم از فلسفی ، مذهبی و سیاسی)، عضویت در احزاب یا تشکل‌های صنفی و وضعیت نژادی، قومی قبیله‌ای افراد است.» اما در لایحه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات آمده بود: اطلاعات شخصی عبارت است از: «اطلاعات فردی نظير نام و نام خانوادگی، نشانی‌های محل سكونت و محل كار، وضعيت زندگی خانوادگی، عادت‌های فردی، ناراحتی‌های جسمی، شماره حساب بانكی و رمز عبور.» ممکن است بگویید چقدر عجیب! در دو لایحه که در یک روز از یک نهاد صادر شده دو تعریف از اطلاعات شخصی وجود دارد و تازه در لایحه حریم خصوصی، نام...