دیالوگ‌های روزمره

توییتر یکی از ابزار‌هایی است که ارتباطات اجتماعی امروز را شکل می‌دهد. دیراج مورتی در کتابش با عنوان «توییتر:جامعه و رسانه‌های دیجیتال»، تاثیر توییتر را به عنوان ابزاری ارتباطی بررسی می‌کند. مساله این کتاب، بررسی تاثیر توییتر بر زندگی‌ آدم‌ها نیست؛ بلکه او بر «دیالوگ» تاکید دارد. مورتی در ابتدا بر میکروبلاگینگ بودن توییتر تاکید می‌کند: چیزی که باعث تفاوت بین توییتر و شبکه‌هایی مثل فیس‌بوک می‌شود. در واقع به نظر او «توییتر، فرهنگ جست‌وجوی شغل، یادداشت روزانه نوشتن و نوع بیان اخبار را تغییر داده است». مورتی با استفاده از مثال تلگراف و تاثیر آن بر جامعه آن روز، توییتر را در بافت تاریخی آن مطرح می‌‌کند. مثال‌های او در زمینه آنچه جدید است و آنچه دیگر در ارتباطات جذاب نیست، فرهنگ و تغییرات آن را به تصویر می‌کشد. وقایع امروز در توییتر به اشتراک گذاشته می‌شوند و توییت‌های روزنامه‌نگاران و مردم را در پی دارند. همین باعث می‌شود نقش توییتر در بهداشت، روزنامه‌نگاری- که باعث شفافیت بیشتر شده -، وقوع فجایع و بلایا و همچنین فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی آشکار شود. در واقع توییتر توانسته است فضای رسانه‌های سنتی را تغییر دهد؛ همچنین از سویی دیگر تبدیل به فضایی برای «پچ‌پچ»‌های روزمره شده است.   در واقع مورتی همان‌قدر که به نقش اقتصادی، اجتماعی و سیاسی توییتر آگاه است، به انعکاس توییتر در روابط روزانه و اجتماعی هم می‌پردازد. به نظر او توییتر می‌تواند چارچوبی نظری برای کاربران، دانشجویان و محققانی باشد که سعی می‌کنند قدرت نقادی ذهن‌شان را در توییتر آشکار کنند. مورتی مارپیچی از معنا را در توییتر به تصویر می‌کشد و بر اهمیت میکروبلاگینگ انگشت می‌گذارد. این مسائل، خلاصه‌ای از نکاتی هستند که مورتی طی هفت فصل بررسی می‌کند. هرچند گاه برخی قسمت‌های کتاب، برای مخاطب تکراری می‌شوند؛ شاید به این دلیل که مورتی سعی دارد بر نقاط کلیدی تاکید کند. البته همان‌طور که شبکه‌های...