پایان کنترل بر گفت‌وگوها

سخنان زیادی در رابطه با تاثیر رسانه‌های اجتماعی بر فرآایند سیاسی در طول بحث‌ها و کسب بودجه مطرح می‌شود اما آیا رسانه‌های اجتماعی می‌توانند به پیش‌بینی نتایج این رویدادها کمک کنند؟ در واقع آیا می‌توانند بر شکل‌گیری رویدادها تاثیر بگذارند؟ رسانه‌های اجتماعی به عنوان سامانه‌های ارتباطی دوطرفه محبوب شده‌اند زیرا فاقد مرکز کنترل اطلاعاتی هستند که در سامانه ارتباط یک‌طرفه رسانه‌های سنتی وجود دارد. سیاستمدارها و رسانه‌ها دیگر کنترلی بر گفت‌وگو ندارند و برعکس، اغلب اوقات از رسانه‌های اجتماعی الهام می‌گیرند. به دلیل اینکه اطلاعات سیاسی هیچ محدودیتی ندارد، رسانه اجتماعی اجتماعات مردمی‌ای تشکیل می‌دهد که اعضایش حتی با همدیگر ملاقات نکرده‌اند ولی در یک جامعه قرار می‌گیرند، فقط به این خاطر که با هم در ارتباط هستند. این جوامع به غلط یا درست، قدرت متحد کردن مردم برای پشتیبانی از یک نامزد یا تحریم وی را دارند. با در نظر داشتن چنین مسائلی، به موضوع مورد نظر خود برگردیم. آیا رسانه‌های اجتماعی می‌توانند نتیجه انتخابات را پیش‌بینی و علل پیروزی یا شکست نامزدها را مشخص کنند؟ برای پاسخ به این‌ سوالات با میوچوال‌مایند تهیه‌کننده تحلیل‌های اجتماعی و فناوری گوش دادن قابل تطبیق آنها کار کردم تا در مورد مباحث اجتماعی بشنوم و آنها را با منابع رسانه‌ای سنتی مقایسه کنم. نتایج نظرسنجی رسانه‌های سنتی یک روز قبل از مناظره جمهوریخواه‌ها در نیوهمپشایر (پنجم فوریه 2016)، نظرسنجی «رییل کلییر پالیتیکس» (میانگینی از چند نظرسنجی) مدعی پیروزی قاطع دونالد ترامپ و جایگاه دوم برای مارک روبیو بود. رتبه ترامپ پس از مناظره ششم فوریه عوض نشد اما داده‌های نظرسنجی نشان داد روبیو و جان کاسیچ تقریباً جایگاه خود را در روز انتخابات تغییر داده‌اند (نهم فوریه). ما اکنون می‌دانیم که ترامپ در مرحله مقدماتی پیروز شد ولی با 5/35 درصد آرا در مقایسه با 2/32 درصد پیش‌بینی‌شده. کاسیچ با 8/15 درصد دوم شد که 13 درصد برایش پیش‌بینی شده بود. کروز،...