اواخر تابستان بود که وزارت خارجه آمریکا چهار هزار ایمیل ارسالشده از سوی هیلاری کلینتون را منتشر کرد. هرچند ماجرای او مربوط به استفاده از سرور شخصی میشد و با رمزنگاری ایمیلهایش هم نمیتوانست از ماجرا به کلی جان سالم به در ببرد اما این اتفاق اهمیت ایمیل و میزان توجه هکرها به آن را به ما یادآوری کرد. این روزها برخلاف رشد روزافزون شبکههای اجتماعی و دقیقاً عکس پیشبینیها، ایمیل همچنان جایگاه خود را دارد و به همان شیوه سالهای گذشته بهترین وسیله ارتباطی بین دو طرف است؛ کانالی که امنیت در آن از هر جایی مهمتر است و بسیاری از شبکههای اجتماعی و سرویسها بر اساس همین کانال ساخته میشوند. بنابراین شاید دغدغه بسیاری باشد که این کانال ارتباطی را چطور امن کنند یا چطور با دیگران به صورت ایمن ایمیل بفرستند. یکی از قدیمیترین و محکمترین راهها استفاده از رمزنگاری و امضای دیجیتال در ایمیلهاست. رمزنگاری شما را از دولتها و کسانی که زمان و منابع کافی برای جاسوسی دارند، حفظ نمیکند اما دادههایتان را از کسانی که قصد دزدیدن (hijack) اطلاعاتتان دارند یا با ریست کردن پسوردتان اطلاعات مالی شما را میدزدند یا اطلاعات تماستان را برای عملیات فیشینگ میربایند، ایمن نگه میدارد. تعدادی از اطلاعات مانند صورتحسابهای بانکی، قراردادها، رکوردهای مالی، تاریخچه پزشکی یا فرمهای عدم افشاگری از آن دسته اطلاعاتی هستند که در بعضی موارد به طور قانونی باید خصوصی نگه داشته شوند. همینطور مواقعی که از اینترنتهای عمومی استفاده میکنید که احتمال دارد بستههای ارتباطیتان sniffing شود، رمزنگاری ایمیل به کار شما میآید. ایمیل رمزنگاریشده چطور کار میکند؟ برای آشنایی با ایمیل رمزنگاری لازم است با دو مفهوم کلید عمومی و کلید خصوصی آشنایی داشته باشید. کلید عمومی رشته کدی است که در اختیار همه قرار دارد و افراد دیگر برای آنکه بتوانند به شما ایمیل رمزگذاریشده ارسال کنند، به آن نیاز دارند....
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.